Η καλοκαιρινή γεμάτη δροσερό αεράκι που κάνει τις παλιές τέντες να
ανεμίζουν, εικόνα του Σπύρου Βασιλείου μας προτρέπει να χαρούμε το
καλοκαίρι κοντά στην παραλία. Ξύλινα τραπεζάκια έξω μαζι με παλιές
καρεκλίτσες στο χώμα, ανέμελη διάθεση, παρέες, μια τέντα που δεν
αντιστέκεται στο μελτέμι (ίσως), η ελληνική σημαία να κυματίζει
διακριτικά, μικρά κυματάκια προσπαθούν να ασπρίσουν το βαθύ γαλάζιο της
θάλασσας, μια σεμνή ταμπέλα χωρίς ρεκλάμες και διαφημίσεις και "κάπου απέναντι είναι το νησί" (στίχος: Λ.Νικολακοπούλου)
Πουθενά το πλαστικό, το ψεύτικο, το δήθεν. Όλα γήινα, απλά, καθημερινά, φιλικά και προσαρμοσμένα στην ανθρώπινη κλίμακα.
Μια εικόνα, ένας τρόπος ζωής, μια ατμόσφαιρα, μια αισθητική, ένας ήθος
που δεν μας αφήνει αδιάφορους, μας βάζει σε κρίση, μας προβληματίζει,
μας ταξιδεύει, μας αναγκάζει να επανατοποθετηθούμε απέναντι στα
σημερινά που μας σφίγγουν τη ψυχή.