Ένα φθινοπωρινό σκηνικό πλαισίωσε φέτος το πανηγύρι της Αγίας Μαρίνας στο Λεόντι της Κυψέλης. Τα πεύκα και τα κυπαρίσσια φρεσκολουσμένα από τη βροχή άφηναν τις ευωδιές τους να μοσχοβολήσουν το μικρό προαύλιο της μικρής εκκλησίας. Μαζί και η μυρωδιά από το βρεγμένο χώμα που τόσο καιρό καρτερούσε τις ευεργετικές σταγόνες της βροχής. Τα διπλανά χωράφια με τις γεμάτες καρπό φιστικιές να λαμπυρίζουν στις πρώτες πρωινές αχτίνες του ήλιου. Η βραδυνή καταιγίδα άλλαξε λοιπόν το τοπίο τούτη τη μέρα που το μεγάλο και παμπάλαιο πανηγύρι της Κυψέλης λαμβάνει χώρα.
Η εορτή της Αγίας Μαρίνας στις 17 Ιουλίου είναι ένα από τα μεγαλύτερα
θρησκευτικά πανηγύρια του καλοκαιριού. Στην Αίγινα εορτάζει το μικρό
ξωκλήσι στην ομώνυμη περιοχή. Υπάρχει όμως και ένα άλλο, λιγότερο γνωστό
στην Αίγινα αλλά ιδιαίτερα αγαπημένο στην περιοχή της Κυψέλης.
Βρίσκεται πάνω σε λόφο ακριβώς απέναντι από τα ναυπηγεία "Ασπράκη"
ανηφορίζοντας το δρόμο, ή αν κάποιος έρχεται από την ενδοχώρα μπορεί να
το βρεί στρίβοντας αριστερά μετά τη στάση "Κακαρούκα".
Η Αγία Μαρίνα
δεσπόζει στην κορυφή αυτού του λοφίσκου και περιστοιχίζεται από ένα
μικρό αλσύλλιο με πεύκα. Όμορφος χώρος περιπάτου μια που η πανοραμική
θέα απλώνεται από το φανάρι του "Μπούζα" ως τον Πειραιά.
Στην περιοχή παλαιότερα εκτός από τους αγρότες και κτηνοτρόφους διέμεναν και πολλοί ναυτικοί και καραβοκύρηδες. Σήμερα το
εκκλησάκι που φροντίζουν με μεγάλη επιμέλεια οι γύρω κάτοικοι
συντροφεύεται και από πολλές νέες οικοδομές. Παλαιότερα ήταν ερημικό
και είχε για μοναδική του συντροφιά έναν μεγάλο ανεμόμυλο ακριβώς
απέναντι του.
Ένα κομμάτι από τον εξωτερικό τοίχο του ανεμόμυλου σήμερα
διασώζεται στο απέναντι κτήμα. Στέκεται εκεί, αδιάψευστος μάρτυρας της
παλιάς αγροτικής ζωής στην Κυψέλη.
