Ιούλιος 2016. - 6ο Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας.
Φωτογραφίες: Ειρήνη Κουνάδη - Ανέστης Κορνέζος
Εκείνο το απόγευμα το Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας φιλοξενούσε την παράσταση "Το μήλο" με πρωταγωνιστές τον Αντώνη Λουδάρο και τη Ναταλία Δραγούμη. Τους δύο ηθοποιούς πλαισίωναν σε γκεστ εμφανίσεις οι βετεράνοι Κώστας Βουτσάς και Γιώργος Κωνσταντίνου.
Επρόκειτο για την πιο εμπορική παράσταση εκείνου του καλοκαιριού, λόγων των μεγάλων ονομάτων της παράστασης και τελικά αυτή η πρόβλεψη επαληθεύτηκε.
Ενώ η παράσταση θα άρχιζε στις 9.30 ο κόσμος είχε αρχίσει να έρχεται στην είσοδο του Λαογραφικού Μουσείου από τις 6.30.Κάποιοι κρατούσαν και σκαμπό με το φόβο μην μείνουν όρθιοι.
Μετά από λίγο κι ενώ ακόμα οι τεχνικοί του θιάσου έφτιαχναν τις τελευταίες λεπτομέρειες του σκηνικού, πρόβαλε από το πίσω στενό της αυλής του Λοαγραφικού ο κ.Κώστας Βουτσάς με καλοκαιρινή αμφίεση, άνετος, ευδιάθετος και προσηνής.
Είχα την ευκαιρία να τον καλωσορίσω στην αυλή.
"Εδώ θα παίξουμε;" με ρώτησε.
"Ναι, περάστε" και τον οδήγησα στο καμαρίνι.
Ο κόσμος πλημμύρισε εκείνο το βράδυ την αυλή του Λαογραφικού Μουσείου σε σημείο ασφυκτικό. Ίσως να μην έχει χωρέσει τόσο κόσμο αυτός ο χώρος, όσο εκείνο το βράδυ, μια που κόπηκαν πάνω από 300 εισιτήρια με τους θεατές να κάθονται σε πεζούλια και μάντρες.
Οι δύο βετεράνοι κωμικοί εκείνο το βράδυ υποδύθηκαν δύο συμπεθέρες, αλλάζοντας κουστούμια πίσω από τα σκηνικά της παράστασης. Ακούραστοι εργάτες, πιστοί στο ραντεβού με το κοινό τους.
Ο Κώστας Βουτσάς και ο Γιώργος Κωνσταντίνου εκείνο το βράδυ συνάντησαν το κοινό που τους ακολουθούσε από την εποχή των ασπόμαυρων φιλμ του Φίνου.
Εκείνο το βράδυ οι δύο ηθοποιοί αποθεώθηκαν στο φινάλε της παράστασης. Και όταν κατέβηκαν από τη σκηνή δεν σταμάτησαν να χαιρετούν τον κόσμο, να δέχονται αγάπη, συγχαρητήρια και ευχές.
Ο Κώστας Βουτσάς ακούραστος να φωτογραφίζεται με τα μικρά παιδιά αλλά και με τους μεγάλους για πολύ ώρα μετά την παράσταση, χωρίς να υπολογίζει τη ζέστη της βραδιάς, την κούραση της παράστασης.
Ένας μεγάλος σταρ, ένα μεγάλο κεφάλαιο του θεάτρου και του κινηματογράφου που δρόσισε τη ζωή μας με το χαμόγελο του το σπινθηροβόλο βλέμμα του τις πανέξυπνες και εύστοχες ατάκες.
Μετά το τέλος του πρόσφερα ένα μικρό αναμνηστικό από το Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας. Το δέχθηκε με τη χαρά ενός μικρού παιδιού. Άλλωστε ο Κώστας Βουτσάς ήταν ένα μεγάλο παιδί και δεν είναι τυχαίο που τελείωσε την καριέρα του παίζοντας σε μια παιδική παράσταση στο θεάτρο "Μπροντουγαίη" της οδού Πατησίων.
Με το θάνατο του κλείνει σιγά - σιγά μια μεγάλη εποχή του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου. Εκείνος όμως θα συνεχίζει να μας κλείνει πονηρά το μάτι και να χορεύει μαζί με την παρέα του κάθε φορά που θα τον βλέπουμε στις μεγάλες ελληνικές ταινίες.
Κάπως έτσι κάποιοι μεγάλοι άνθρωποι κερδίζουν την αιωνιότητα και μένουν ζωντανοί στη μνήμη μας.