Είναι ίσως από τις σημαντικότερες στιγμές του Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας όλων των χρόνων. Η Φωτεινή Μπαξεβάνη με την ερμηνεία της το Σάββατο 7/8 κατόρθωσε να συγκλονίσει τους θεατές που αψηφώντας το ζόφο και τη μαυρίλα των ημερών γέμισε την αυλή του 2ου Δημοτικού Σχολείου Αίγινας.
Μια πολυαναμενόμενη παράσταση που έχει ταξιδέψει εδώ και τέσσερα χρόνια σε όλη την Ελλάδα αλλά και στην Αυστραλία και την Αμερική.
"Η κυρά της Ρω" είναι μια ιστορία αγάπης, μας λέει η ηθοποιός, και πράγματι αφηγείται την ιστορία της με τον Κώστα Αχλαδιώτη και την τολμηρή επιλογή όχι απλά να τον παντρευτεί αλλά και να ζήσει μαζί του στο μικρό νησάκι της Ρω έξω από το Καστελόριζο.
Κι από εκεί αρχίζουν όλα. Οι κακουχίες, η ερημιά, ο πόνος, η αρρώστια, ο θάνατος του Κώστα, η ζωή με την τυφλή μάνα της, οι κατακτητές που θέλουν να τη ρημάξουν, ο αγώνας για επιβίωση, η σημαία της.
Η σημαία της που είναι ραμμένη με όλα τα κομμάτια της ζωής της.
Μια παράσταση για τη θρυλική Δέσποινα Αχλαδιώτη τη μεγάλη Ελληνίδα στην εσχατιά της Ελλάδας που αγάπησε τη ζωή και την πατρίδα της όσο τίποτε άλλο.
Και προς το τέλος αναφέρει:
"Ο κόσμος θα θυμάται τη γυναίκα που ανέβαζε μια σημαία. Θα σκέφτεται τους ασκητές και τους ήρωες τους ποιητές και τους ελαφροΐσκιωτους. Ένα πράγμα δεν θα μπορεί κανένας να τους εξηγήσει. Την αγάπη όλων αυτών για τη ζωή....."
Και συνεχίζει:
"Θα είμαστε για πάντα μια χώρα πικραμένων μυστηρίων. Κανείς δεν θα μπορεί να καταλάβει τα ορφανά που αντί για ψυχή έχουν αέρα, αντί για μάτια έχουν νερό και αντί για μυαλό έχουν αντάρα.
Δεν θα μάθουν ποτέ ότι στη δική μου χώρα, με αυτή την έρημη σημαία, ένα πράγμα κάναμε σωστά. Κατφέραμε να γιορτάσουμε τη ζωή. Και μπορεί να μην είναι αρκετό,αλλά το κάναμε σεμνά και αμετανόητα. Τη γιορτάσαμε σαν τη χρυσοκλωστή που βάζαμε στα πλουμίδια για να στολίσουμε ένα φτηνό ύφασμα. Και το κάναμε με τόση αγάπη, που μας περίσσεψε και για νυφικό και για σημαία και για να ανοίξουμε πανιά.
(Απόσπασμα από το ομώνυμο βιβλίο, σελίδες 74 και 80)
Το κείμενο υπογράφει ο Γιάννης Σκαραγκάς και τη σκηνοθεσία και τα κοστούμια ο Σταύρος Λίτινας.
