Από χαρτί ή χαρτόνι, από τσίγκο ή κλωστές, από ύφασμα ή τσόχα, από πηλό ή άχρηστα και χρησιμοποιημένα ξύλα οι μπόμπιρες και τα μικρά παιδιά της παλιάς Ελλάδας έφτιαχναν αυτοσχέδια παιχνίδια με τα οποία περνούσαν ώρες ολόκληρες δημιουργικά χαρούμενα ξεχνώντας τη φτώχεια και τα δύσκολα της ζωής. Ζώντας σε φτωχόσπιτα, με ελάχιστες παροχές και συνθήκες ζωής στα όρια, τα μικρά παιδιά είχαν ως αποκούμπι τους αυτά τα παιχνίδια, τις δικές τους δημιουργίες που τους χάριζαν φαντασία, δημιουργικότητα και κοινωνικοποίηση.
Σήμερα φαντάζουν ως μουσειακά πλέον εκθέματα και κανένα σύγχρονο παιδί δεν μπορεί να φανταστεί ότι οι γονείς ή οι παππούδες και οι γιαγιάδες είχαν ελάχιστα και τέτοιου είδους παιχνίδια και όχι εφαρμογές και πλατφόρμες στο διαδίκτυο.
Η έκθεση που εγκαινιάστηκε προ ημερών στην αίθουσα του Λαογραφικού Μουσείου Αίγινας σε επιμέλεια Ίριδος Κρητικού στα πλαίσια του 14ου Φεστιβάλ Φιστικιού, προσφέρει ένα ταξίδι στην παλαιά Ελλάδα, στις φτωχογειτονιές, στις αλάνες και στους χωματόδρομους, στις φτωχικές κάμαρες και στις αυλές, μέσα από παιχνίδια και κατασκευές αυτοσχέδιες, χειροποίητες, ευφάνταστες.
Τα αντικείμενα προέρχονται από συλλογές του Μουσείου Μπενάκη των δεκαετιών '40 - '50 - '60.
