Έχει μείνει στη μνήμη πολλών παλαιών επιβατών του ως το πλοίο που διέθετε στην πλώρη του κοντάρι. Δικαιολογημένα αφού το 1907 που κατασκευάστηκε σε Βρετανικά ναυπηγεία προοριζόταν για θαλαμηγός. Για πολλά χρόνια ταξίδευε ως θαλαμηγός με το όνομα "Maid of Honour " και στη συνέχεια ως "Sylvana". Κατόρθωσε να γλυτώσει τη μανία δύο παγκόσμιων πολέμων, στη διάρκεια των οποίων είχε επιταχθεί από το Βρετανικό Ναυαρχείο.
Μετά το δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο περιήλθε στην Ηπειρωτική Ατμοπλοΐα του Γεώργιου Ποταμιάνου το 1948, μετασκευάστηκε σε επιβατηγό και μετονομάστηκε "ΠΙΝΔΟΣ ΙΙ". Γνώρισε πολλούς ιδιοκτήτες όπως τους Πάνο Δ. Παπαοικονόμου, Ιωάννη Δ. Τρίπο, Γεώργιο Νικ. Βατικιώτη, Μάνθο Π.Βέττα, Ιωάννη Μαΐλη, Παναγιώτη Π.Θανόπουλο.
Αρχικά ταξίδεψε στο Ιόνιο συνδέοντας την Πάτρα με τη Σάμη τη Λευκάδα, τη Πρέβεζα, τη Πάργα και τη Κέρκυρα. Κατόπιν δρομολογήθηκε στον Αργοσαρωνικό ταξιδεύοντας προς Αίγινα, Μέθενα, Πόρο, Ύδρα, Σπέτσες, Ερμιόνη, Λεωνίδιο. Καλοτάξιδο βαπόρι κάλυψε τις ανάγκες των νησιών μας στις δεκαετίες του '50 και μέχρι τα μισά του '60. Χαρακτηριστική η ξύλινη γέφυρα αλλά και τα ξάρτια του που θύμιζαν έντονα το ένδοξο παρελθόν του. Η φιγούρα του έχει αποτυπωθεί σε πολλά παλαιά καρτ- ποστάλ και φωτογραφίες αλλά και σε παλιές ταινίες του Ελληνικού κινηματογράφου.
Το 1968 μετά από πλειστηρισμό περιήλθε στην ιδιοκτησία της Εμπορικής Τράπεζας.
Τα στοιχεία που αναφέρουμε περιλαμβάνονται στο λεύκωμα "Ελληνική ακτοπλοΐα 1945 - 1995", σελίδες 102-103.