Μετά τις επιτυχημένες παραστάσεις του στα πλαίσια του Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας τον περασμένο Αύγουστο, ο κ. Νίκος Καλαμό δίνει το θεατρικό παρόν, αυτή τη φορά στο Ξενοδοχείο "Μπράουν" με το έργο "Μια νύχτα χωρίς τον Σάντσο" της Ηρώ Διαμαντούρου.
Το έργο αναφέρεται στις τελευταίες στιγμές του Δον Κιχώτη πάνω στο Σταυρό του. Η είσοδος είναι ελεύθερη αλλά οι παραστάσεις περιορισμένες. Μόλις τρεις. Τετάρτη 3 -10 και 17 Αυγούστου και ώρα 21.00 μ. μ.
Το θεατρικό έργο - μονόλογος της Ηρώς Διαμαντούρου, παραγγελία του Νίκου Καλαμό στη συγγραφέα, παίχτηκε στο Ίδρυμα Κακογιάννη 18 - 20 και 25 – 27 Οκτωβρίου 2013. Μισό αιώνα μετά η συγγραφέας Ηρώ Διαμαντούρου, έχοντας εμφανώς μελετήσει σε βάθος το έργο του Θερβάντες γοητεύεται από αυτές τις έξι ώρες του περίεργου και απότομου θανάτου του ρομαντικού, τρελού, επαναστάτη ήρωα στις οποίες εμφανώς και ανεπαρκώς αφιέρωσε ο συγγραφέας. Ο Νίκος Καλαμό εμφανίζεται στη σκηνή, ίδιος Δον Κιχώτης ,ασκητικός, κάτισχνος μέσης ηλικίας κύριος, με ρούχο που υπαινίσσεται ιπποσύνη με απλούστατο σκηνικό μια καρέκλα βελούδινη ισπανικού τύπου. Το έργο βασισμένο πάνω στο μυθιστορηματικό αριστούργημα του Θερβάντες, επιδιώκει με επιτυχία μια εκ βαθέων εξομολόγηση του Δον Κιχώτη, λίγο πριν πεθάνει. Απαλλαγμένος από την ταυτότητα του Δον και χωρίς την ενοχλητική, φλύαρη, μπουφόνικη παρουσία του Σάντσο, μιλά σαν Αλόνσο Κιχάνο για τις τελευταίες του έξι ώρες ,τις οποίες σχεδόν αποσιώπησε ο Θερβάντες , καθώς μέσα σε 1500 σελίδες αφιερώνει μόνο έξι σελίδες για τον θάνατό του.
Προσεύχεται με λόγια του Μπωντλαίρ τη τελευταία ώρα στις ψυχές που αγάπησε «να διώξουν μακριά το ψέμα και τους διαβρωτικούς ατμούς του κόσμου, να του δώσουν να φτιάξει στίχους όμορφους, που θα αποδείξουν στον ίδιο του τον εαυτό ότι δεν είναι ο τελευταίος των ανθρώπων, ότι δεν είναι κατώτερος όσων υποτιμά!»
Παραπονιέται ότι κανείς δεν έδινε σημασία στον απλό Αλόνσο, ενώ ο Δον Κιχώτης είναι ψευδώνυμο πετυχημένο, έχει δύναμη ο μύθος, έχει ποίηση.
Αρχίζει τη διήγησή του λέγοντας ότι από τότε που αυτοβαφτίστηκε Δον και άρχισε τα Μεγάλα , έγινε στην ουσία, το πρώτο μηδενικό στην ιστορία της λογοτεχνίας....
Το θεατρικό έργο - μονόλογος της Ηρώς Διαμαντούρου, παραγγελία του Νίκου Καλαμό στη συγγραφέα, παίχτηκε στο Ίδρυμα Κακογιάννη 18 - 20 και 25 – 27 Οκτωβρίου 2013. Μισό αιώνα μετά η συγγραφέας Ηρώ Διαμαντούρου, έχοντας εμφανώς μελετήσει σε βάθος το έργο του Θερβάντες γοητεύεται από αυτές τις έξι ώρες του περίεργου και απότομου θανάτου του ρομαντικού, τρελού, επαναστάτη ήρωα στις οποίες εμφανώς και ανεπαρκώς αφιέρωσε ο συγγραφέας. Ο Νίκος Καλαμό εμφανίζεται στη σκηνή, ίδιος Δον Κιχώτης ,ασκητικός, κάτισχνος μέσης ηλικίας κύριος, με ρούχο που υπαινίσσεται ιπποσύνη με απλούστατο σκηνικό μια καρέκλα βελούδινη ισπανικού τύπου. Το έργο βασισμένο πάνω στο μυθιστορηματικό αριστούργημα του Θερβάντες, επιδιώκει με επιτυχία μια εκ βαθέων εξομολόγηση του Δον Κιχώτη, λίγο πριν πεθάνει. Απαλλαγμένος από την ταυτότητα του Δον και χωρίς την ενοχλητική, φλύαρη, μπουφόνικη παρουσία του Σάντσο, μιλά σαν Αλόνσο Κιχάνο για τις τελευταίες του έξι ώρες ,τις οποίες σχεδόν αποσιώπησε ο Θερβάντες , καθώς μέσα σε 1500 σελίδες αφιερώνει μόνο έξι σελίδες για τον θάνατό του.
Προσεύχεται με λόγια του Μπωντλαίρ τη τελευταία ώρα στις ψυχές που αγάπησε «να διώξουν μακριά το ψέμα και τους διαβρωτικούς ατμούς του κόσμου, να του δώσουν να φτιάξει στίχους όμορφους, που θα αποδείξουν στον ίδιο του τον εαυτό ότι δεν είναι ο τελευταίος των ανθρώπων, ότι δεν είναι κατώτερος όσων υποτιμά!»
Παραπονιέται ότι κανείς δεν έδινε σημασία στον απλό Αλόνσο, ενώ ο Δον Κιχώτης είναι ψευδώνυμο πετυχημένο, έχει δύναμη ο μύθος, έχει ποίηση.
Αρχίζει τη διήγησή του λέγοντας ότι από τότε που αυτοβαφτίστηκε Δον και άρχισε τα Μεγάλα , έγινε στην ουσία, το πρώτο μηδενικό στην ιστορία της λογοτεχνίας....