"Πέρασε κιόλας ένας χρόνος από τότε που χάσαμε την αγαπημένη μας φίλη
και συνάδελφο Σοφία Μηλιώτη. Νιώθουμε ακόμη τεράστιο το κενό που άφησε
πίσω της, όχι μόνο ως φυσική παρουσία, αλλά και ως σπουδαία
προσωπικότητα. Για εμάς εξακολουθεί να αποτελεί ανεκτίμητο πρότυπο
εκπαιδευτικού και προπαντός ανθρώπου. Δε λυπόμαστε μόνο για την απουσία
της από τη ζωή μας, αλλά και για το γεγονός πως πολλοί μαθητές μας δε
θα έχουν την ευκαιρία να την γνωρίσουν ως παιδαγωγό αλλά και ως
φιλόλογο. Νομίζουμε πως δε χρειάζονται άλλα λόγια για να εκφράσει κανείς
αυτό που ένας λιτός και ουσιαστικός άνθρωπος, όπως η Σοφία, μπορεί να
καταλάβει".
Μετά από ένα χρόνο η παρουσία της Σοφίας Μηλιώτη είναι ζωντανή. Κάποιοι άνθρωποι με τη σεμνή και αξιοπρεπή πολιτεία τους κερδίζουν την αιωνιότητα και μένουν αλησμόνητοι σε όσους είχαν την ευλογία να συναντηθούν μαζί τους.
Σχετικά μπορεί κάποιος να αναζητήσει τη δημοσίευσή μας πέρσι 8 Ιουνίου με τον τίτλο: "Σοφία Μηλιώτη, ένας δύσκολος αποχαιρετισμός" όπου περιέχεται και ο επικήδειος που εκφώνησε η καθηγήτρια κ. Μπέση Αναστασία.