"Το αμάρτημα...." των θεατών.

    Ναι ήταν αμάρτημα.Ήταν αμαρτία που χαρίσαμε 12 ευρώ το Σάββατο το βράδυ για την παράσταση  στο Δημοτικό θέατρο Αίγινας.

   Κάποιοι νομίζουν ότι απευθύνονται  σε αδαείς. Ότι οι άνθρωποι της επαρχίας - αν είναι δυνατόν όταν μιλάμε για την Αίγινα - δεν ξέρουν ή δεν βλέπουν ή δεν έχουν δει θέατρο και μπορούν να τους πλασσάρουν την  παραξενιά του κάθε σκηνοθέτη επώνυμου, ανώνυμου, διάσημου, ποιοτικού ή εμπορικού.

   Και είναι αμαρτία όταν χάνεται ο λόγος και ιδιαίτερα όπως αυτός ο μέγας ποιητικός λόγος  του Γ. Βιζυηνού, όταν ακυρώνεται η θεατρική πράξη, όταν ισοπεδώνεται κάθε υποψία μυσταγωγίας.

  Και ασφαλώς είναι αμαρτία όταν δεν σέβεσαι τους θεατές  που φάνηκαν πολύ ανεκτικοί, συγκαταβατικοί και ευγενικοί.

   Κρίμα!

  (ο φίλος του blog Γ.Π. μας έστειλε το παραπάνω σχόλιο το οποίο δημοσιεύουμε)