Με την φωτογραφία του Γιώργου Καλοκέντη από το 2ο Φεστιβάλ Φιστικιού επιστρέφουμε στο θέμα του "Μουσείου Φιστικιάς" που έτυχε μεγάλης υποδοχής και σχολιασμού από πολλούς φίλους και αναγνώστες της "Οδού Αιγίνης"
Στις δύο λοιπόν από τις πέντε φωτογραφίες του μωσαϊκού βλέπουμε ένα μικρό τμήμα από την έκθεση που έλαβε χώρα στα δύο πρώτα Φεστιβάλ στην αίθουσα του Λαογραφικού Μουσείου Αίγινας. Μια πολύ επιτυχημένη έκθεση που έφερε στο φως την ιστορία του δέντρου στην Αίγινα, τις αναφορές της σε κείμενα αλλά και τους πρωτεργάτες της καλλιέργειας στην Αίγινα, όπως και τις ιστορίες των μικροπωλητών του φιστικιού όπως του μικρού Τάσου Μπόγρη (κείμενο κ. Λίνας Μπόγρη Πετρίτου). Το άριστα επιμελημένο υλικό έτυχε μεγάλης επισκεψιμότητας τότε.
Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας του 7ου Φεστιβάλ Φιστικιού αρκετές φορές συζητήσαμε με τον πρόεδρο της οργανωτικής επιτροπής κ. Γιώργο Καλόφωνο για την έκθεση αυτή καθώς και την ανάγκη να επαναληφθεί, όμως κανείς δεν ήξερε που έχει αποθηκευτεί. Κάποιοι ανέφεραν ότι βρίσκεται σε χώρους του ΕΠΑΛ Αίγινας.
Σήμερα λοιπόν που γίνεται και πάλι λόγος για την ύπαρξη ενός Μουσείου για τη Φιστικιά, το υλικό αυτό μπορεί να αποτελέσει την πρώτη ύλη, τη βάση, τη μαγιά ώστε να προχωρήσουμε. Χρειάζεται πρώτα να βρεθεί και να συγκεντρωθεί το πολύτιμο αυτό υλικό, αλλά και παλιές φωτογραφίες, δημοσιεύματα, εργαλεία, μελέτες, προφορικές μαρτυρίες και τόσα άλλα που θα κάνουν έναν εκθεσιακό χώρο, ενδιαφέροντα, χώρο έκφρασης και δημιουργίας.
Γνωρίζουμε πολύ καλά πως σε μια χώρα που δεν υπάρχει μουσειακή παιδεία, είναι πολύ δύσκολο να ξεκινάς μια τέτοια συζήτηση, μια τέτοια προσπάθεια. Όπως εξίσου δύσκολο φαίνεται η υλοποίηση ενός τέτοιου εγχειρήματος σε μια τόσο αντίξοη οικονομικά εποχή.
Όμως κάτι πρέπει να ξεκινήσει. Κάτι πρέπει να αρχίσει να κινείται. Σημειώθηκαν πολλές ιδέες, προτάσεις για χώρους, και διάθεση για εθελοντική εργασία. Νομίζουμε πως είναι πολύ ενθαρυντικά σημάδια αυτά.
Ας βρούμε λοιπόν το υλικό εκείνης της έκθεσης. Ας ξεκινήσουμε από τη συγκέντρωση του υλικού. Αν αυτό γίνει κάποια στιγμή, τότε θα έχει γίνει ένα πρώτο σοβαρό βήμα.