Από τα χαράματα στέκουν υπομονετικά στο πόστο τους, εκεί στη γωνία του λιμανιού, περιμένοντας το φορτίο τους. Ταπεινά ζώα, ήσυχα, εργατικά και πάντοτε διαθέσιμα. Η εικόνα στο λιμάνι της Ύδρας είναι ίδια εδώ και πολλές δεκαετίες.Τίποτα δεν έχει αλλάξει. Τα ζώα αυτά εκτελούν την εργασία τους καθημερινά μεταφέροντας ανθρώπους αλλά και τα μεγαλύτερα από αυτά (μουλάρια) βαριά φορτία κάθε είδους στους οικισμούς και στα στενά δρομάκια της Χώρας του νησιού, ανεβαίνοντας φορτωμένα αμέτρητα σκαλοπάτια.
Η ανάβαση στα Μοναστήρια της Ύδρας, ή σε κάποιους οικισμούς μπορεί να γίνει και με τα ζώα. Οι τουρίστες τα φωτογραφίζουν ή επιλέγουν μια βόλτα στη ράχη τους.
Μια εικόνα από την παλιά Ύδρα που σε τίποτα δε διαφέρει από τη σημερινή.
Είναι μία από τις χαρακτηριστικότατες εικόνες του νησιού. Αναπόσπαστη ψηφίδα στο μωσαικό ενός τόπου που έχει κατορθώσει να παραμείνει αλώβητος από το πέρασμα του χρόνου αλλά κυρίως από την κακόγουστη "ανάπτυξη" άλλων όμορων και μη περιοχών.
Από το μικρό φέρυ - μποτ "Γεωργία" ξεφορτώνονται τα εμπορεύματα. Ανάμεσα τους ψυγεία θερμοσίφωνες, πλυντήρια. Πολλές φορές τα ζώα μπαίνουν μέσα στο πλοίο και φορτώνονται εκεί. Στην αποβάθρα περιμένουν υπομονετικά να φορτωθούν στη ράχη τους το φορτίο που θα μεταφέρουν στα δρομάκια του νησιού.
Για όλους εμάς τους επισκέπτες η εικόνα είναι πρωτόγνωρη. Στην Ύδρα είναι απλά η καθημερινότητα.
