Στην Ορθόδοξη Βυζαντινή Αγιογραφία υπάρχουν ελάχιστες αναφορές για τη σφαγή των νηπίων από τον αιμοσταγή Ηρώδη. Ένα γεγονός που η εκκλησία θυμάται στις 29 Δεκεμβρίου μια που τα νήπια αυτά είναι οι πρώτοι μάρτυρες που έδωσαν το αίμα τους για το Χριστό.
Ιδιαίτερη αναφορά ας κάνουμε στην πρώτη εικόνα από τη Συλλογή της Ιεράς Μονής Σινά όπου ο αγιογράφος σε βημόθυρο (ξύλινη πόρτα του Ιερού) χωρίζει το χώρο του σε λωρίδες με τη μορφή υψωμάτων - μικρών λόφων και στο τελευταίο επίπεδο ιστορεί τη σφαγή των νηπίων. Στη δεύτερη και τρίτη εικόνα ο Χριστός αγκαλιάζει τις ψυχές των νηπίων όπου ντυμένες με το λευκό ένδυμα του μαρτυρίου παραστέκονται ενώ τα περιβάλει στρατιά αγγέλων. Κάτω από τις ψυχές των νηπίων η σκηνή του μαρτυρίου τους, η σφαγή.
Σε όλες τις εικόνες η Βυζαντινή αγιογραφία δεν διστάζει να απεικονίσει σκηνές αποτρόπαιες και σκληρές. σκηνές που ακόμα και οι μεγάλοι τραγωδοί της αρχαίας Ελλάδας δεν παρουσιάζουν στις τραγωδίες τους. Εδώ το παράδειγμα των νηπίων έρχεται να ενισχύσει τους χριστιανούς των πρώτων αιώνων που βρίσκονταν ενώπιον των διωγμών και των δημίων τους.
Ωστόσο σήμερα η σύγχρονη έρευνα και η Θεολογία αμφισβητούν το μεγάλο αριθμό των 14.000 νηπίων που η παράδοση αναφέρει ότι σφαγιάστηκαν εκείνες τις μέρες. Ο πληθυσμός της Παλαιστίνης την εποχή του αυτοκράτορα Τιβέριου, όπου γεννήθηκε ο Χριστός ήταν γύρω στο μισό εκατομμύριο ενώ ο πληθυσμός της πρωτεύουσας Ιερουσαλήμ μόλις 30.000 κάτοικοι. Πως λοιπόν γίνεται να υπάρχουν 14.000 μικρά αγόρια και μάλιστα κάτω των δύο ετών;. Αναφέρεται ως σωστός ο αριθμός των 30 με 40 παιδιών. Ο αριθμός των 14.000 νηπίων είναι συμβολικός για όλους αυτούς τους ανώνυμους πρώτους μάρτυρες του Χριστού.
