Αν ζούσε σήμερα η γοργόνα και έβγαινε στην παραλία της Πάτρας, σίγουρα θα ρώταγε τους Πατρινούς αν ζει ο βασιλιάς Καρνάβαλος. Έχει δύο χρόνια να τον δει να περνά θριαμβευτικά επευφημούμενος από τα πλήθη στους κεντρικούς δρόμους της Πάτρας.
Τι απέγινε ο βασιλεύς;
Εξέπεσε του θρόνου; Είναι έκπτωτος; Συνταξιοδοτήθηκε; Είναι ανήμπορος πλέον και
δεν μπορεί να πάρει τα πόδια του και να
παρελάσει; Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, να του προτείνουμε να
κάνει τηλεδιάσκεψη ή Live
streaming.
Μάλλον του συνέβη Live στριβειν!
Δύο χρόνια λοιπόν χωρίς
το βασιλιά Καρνάβαλο συμπληρώνονται
σήμερα Κυριακή της Τυρινής που άλλοτε τέτοιες ώρες είχε την τιμητική του, τον αποθέωναν μικροί και
μεγάλοι σε κάθε πόλη και χωριό σε κάθε
πλατεία. Και τα κρατικά κανάλια μετέδιδαν
σε ζωντανές συνδέσεις τα σκέρτσα και τα καμώματα του.
Τέτοια μέρα όλοι ήταν
συντονισμένοι στο απόλυτο και ξέφρενο κέφι
της τελευταίας αποκριάς. Στο ζενίθ
των καρναβαλικών εκδηλώσεων και των χορών. Μέσα στο καταχείμωνο και λίγο πριν τη
Σαρακοστή, μικροί και μεγάλοι έβρισκαν την ευκαιρία να υποδυθούν άλλους ρόλους,
ξεφεύγοντας από την καθημερινότητα τους. Πολύχρωμες στολές, άφθονο κομφετί και
σερπαντίνες, λατινοαμερικάνικοι ρυθμοί, φτερά, πούπουλα, χρωματιστές στολές,
φαντασία, ρυθμός, κέφι συνέθεταν το αποκριάτικο σκηνικό. Από κοντά και κάποιες
παραδοσιακές πινελιές με αναβιώσεις παλαιών εθίμων από Συλλόγους και Σωματεία
ώστε να φανεί η συνέχεια της παράδοσης.
Πίσω από τις ευρηματικές στολές και τις περίεργες μάσκες, πίσω από τα προσωπεία, η αγωνιώδης προσπάθεια του ανθρώπου να υποδυθεί, να δανειστεί έναν
ρόλο, να ζήσει έστω και για λίγο έξω από τον εαυτό του, τη σύμβαση, και την κανονικότητα,
να απελευθερωθεί και να γίνει ο άλλος που ποθούσε και ίσως δεν τόλμησε
ποτέ να γίνει. Κρυμμένος πίσω από την
ασφάλεια της μάσκας, κερδίζοντας την ανωνυμία. Άγνωστος μεταξύ αγνώστων
μασκοφόρων και καρναβαλιστών.
Οι αποκριές και ο
βασιλιάς καρνάβαλος πέρασαν έτσι μέσα από τους αιώνες και διατήρησαν την
αξία τους. Κέρδισαν την αποδοχή σε όλες σχεδόν
τις χώρες και δημιούργησαν παράδοση. Το καρναβάλι έγινε συνήθεια, θεσμός, αξία.
Και μάλιστα σταθερή για πολλές πόλεις που προσδοκούσαν από αυτό μεγάλη
επισκεψιμότητα, που επένδυαν σε αυτό.
Και έφθασε τελικά ένας ιός,
ένα μικρόβιο για να τα ανατρέψει όλα.
Για να ρίξει το βασιλιά από το θρόνο του. Να
τον περάσει στην ανεργία.
Όλα τα καρναβάλια, όλη
αυτή την ατμόσφαιρα την έσβησε ο
θανατηφόρος ιός. Αλήθεια ποιος το περίμενε ότι θα ερχόταν μια ημέρα που όλα
αυτά θα εξαφανίζονταν λόγω της πανδημίας.
Και όμως συνέβη και
αυτό.
Ο βασιλιάς Καρνάβαλος
δεν είναι γυμνός, όπως λέει η γνωστή
φράση, αλλά πέρασε στην ανεργία. Και από ότι ακούμε δεν δικαιούται και το γνωστό επίδομα.
Τουλάχιστον
γλύτωσε το κάψιμο που του επεφύλασσαν όλοι στο τέλος της πομπής του!.