Ο Κωσταντίνος Κάππα και ο Νίκος Ορφανός είναι οι πρωταγωνιστές της νεοελληνικής κωμωδίας "Το τάβλι" του Δ. Κεχαϊδη. Το εμβληματικό του Δ. Κεχαϊδη είναι και η εναρκτήρια παράσταση του 2ου Φεστιβάλ Θεάτρου που σηκώνει απόψε αυλαία στο προαύλιο χώρο του Κυβερνείου στην Αίγινα. Η παράσταση για δεύτερο συνεχές καλοκαίρι συνεχίζει τη θριαμβευτική της πορεία. Φέτος παρουσιάζεται μέχρι τέλος Ιουλίου στο Θησείο και απόψε σειρά έχει η Αίγινα. Μια παράσταση που έχει δεχτεί πολύ καλές κριτικές από κοινό και κριτικούς. Οι δύο ερμηνευτές πέρα από τις τηλεοπτικές τους εμφανίσεις έχουνσ το ενεργητικό τους μια αξιόλογη θεατρική διαδρομή, κάτι που το πλατύ κοινό και ιδιαίτερα της επαρχίας - εκ των πραγμάτων - δεν γνωρίζει.
Λίγα λόγια για το έργο:
Το θεατρικό έργο του Δημήτρη Κεχαΐδη " Το
τάβλι " πρωτοανέβηκε στη σκηνή του θεάτρου τέχνης τον
Φεβρουάριο του 1972 σε σκηνοθεσία του Κάρολου Κουν και σκηνικά του Λουκά
Βενετούλια. Φώντας ήταν ο Νικήτας Τσακίρογλου και Κόλιας ο Γιάννης Μόρτζος. Η πορεία
του μέχρι τις μέρες μας και το ότι συνεχίζει να ανεβαίνει στις θεατρικές
σκηνές, δείχνει τη δύναμη του έργου. Όλο το μονόπρακτο είναι στημένο γύρω από
μια παρτίδα τάβλι ανάμεσα στους πρωταγωνιστές του, τον Φώντα και τον Κόλια.
Εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες ο καθένας τους. Άνθρωπος της πιάτσας ο Φώντας,
προσπαθεί να πείσει τον κουνιάδο του Κόλια να κάνουν μαζί μια κομπίνα, για να
πιάσουν την καλή. Πρώην αντιστασιακός και λαχειοπώλης ο Κόλια, ονειρεύεται να
εκδόσει ένα βιβλίο για την αντιστασιακή του δράση στην κατοχή. Οι ζωντανοί
διάλογοι του Κεχαΐδη πάνω από μια παρτίδα τάβλι φτιάχνουν μια μοναδική
ατμόσφαιρα της νεοελληνικής πραγματικότητας. Δυστυχώς ο συγγραφέας χάθηκε, αλλά
το έργο του θα συνεχίζει τα φωτίζει την μεταπολεμική νεοελληνική πραγματικότητα
με μοναδικό τρόπο.
Η παραμικρή λεπτομέρεια είναι κι ένα κομμάτι από το κοντινό παρελθόν μας.
Κινήσεις και συμπεριφορές ιχνηλατούν με οξυδέρκεια τα χαρακτηριστικά του Νεοέλληνα
στη μεταπολεμική πραγματικότητα της Ελλάδας. Το νεοελληνικό όνειρο πλάθεται από
ευτελή υλικά. Τα δύο πρόσωπα του έργου καθηλωμένα στην αυλή του σπιτιού τους
ονειρεύονται να «πιάσουν την καλή» μέσα από πονηριές. Δύο κομπιναδόροι που
φλυαρούν και ονειρεύονται. Παίζουν τάβλι και φλυαρούν και ξαναπιάνουν το τάβλι
σε μια αέναη φυγή από την πραγματικότητα. Το χιούμορ του Κεχαΐδη μέσα από τον
δεξιοτεχνικό, ανάλαφρο διάλογο αποκτά βάρος με τις σιωπές που κρύβονται στα
κενά. Μια «αγαπησιάρικη» σχέση με το όνειρο." ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΑ ΝΕΑ
"...Νεότερης ηλικίας", οι ήρωες που συναντούμε στο
"Τάβλι" είναι περισσότερο αντιφατικοί μεταξύ τους. Από τη μια ο
Φώντας, άνθρωπος της πιάτσας όπως λέμε, κι απ' την άλλη ο κουνιάδος του ο
Κόλια, πρώην ήρωας της Αντίστασης και τώρα λαχειοπώλης. Ενα αυγουστιάτικο
απόγευμα του '70, σε μια παρτίδα τάβλι, ο Φώντας προσπαθεί να πείσει τον Κόλια
να πάρουν μέρος σε μια κομπίνα. Στόχος του τα μεγάλα κέρδη και η είσοδος στην
υψηλή κοινωνία.
Έργο - προφητικό και γι' αυτό πάντα επίκαιρο - το "Τάβλι"
πραγματεύεται την πορεία των κοινωνικών πραγμάτων της Ελλάδας αλλά και την
αλλαγή των ίδιων των Ελλήνων. Δύο μεσήλικες θέλουν να βρουν διέξοδο από τη
μιζέρια και τη μικροαστική τους ζωή. Ο Κόλια ονειρεύεται να εκδόσει ένα βιβλίο
για την αντιστασιακή του δράση στην κατοχή, ο Φώντας καταφεύγει σε έναν πιο
άμεσο και προσοδοφόρο τρόπο: την απάτη. Θα τον οδηγήσει άραγε στον πολυπόθητο
στόχο του;