Η επίσκεψη του Δία στην Αίγινα.

  Της φιλολόγου κ. Αναστασίας Μπέση

             Ο Δίας ή Ζευς σύμφωνα με την αρχαία ελληνική θεογονία είναι ο "Πατέρας των θεών και των ανθρώπων" που κυβερνά τους Θεούς του Ολύμπου. Αυτός είναι ο θεός του ουρανού και του κεραυνού στην ελληνική μυθολογία. Στις περισσότερες παραδόσεις είναι παντρεμένος με την Ήρα, αν και στο μαντείο της Δωδώνης, σύζυγος του αναφέρεται η Διώνη. Ο Δίας, το πρότυπο του ουράνιου εραστή, ενέπνευσε πλήθος διάσημων ζωγράφων με τις ερωτικές του περιπέτειες. Ο Jean-Baptiste Greuze (21 Αυγούστου 1725 έως 4 Μάρτιο του 1805) ήταν Γάλλος ζωγράφος , που απεικόνισε στα έργα του πρόσωπα, σκηνές της καθημερινής ζωής και σκηνές εμπνευσμένες από τη μυθολογία.
Δεν ήταν μόνο καλός ζωγράφος, αλλά διέθετε και σκηνοθετική ιδιοφυία, η οποία είναι εμφανής και στους πίνακές του, που μοιάζουν με πραγματικές θεατρικές παραστάσεις, στις οποίες τα γεγονότα έχουν συμβολική αξία και συγκεκριμένο ηθικό περιεχόμενο. οπότε έγιναν πολλά αντίγραφα τους. Τα περισσότερα έργα του βρίσκονται συγκεντρωμένα στο Μουσείο του Λούβρου, στη συλλογή Γουάλας στο Λονδίνο και στο Μουσείο του Μονπελιέ.
Το κίνημα του νεοκλασικισμού από τα μέσα του 18ου αιώνα έως τις αρχές του 19ου αιώνα ακολουθεί την προοδευτική μετάβαση από την ελαφράδα του ροκοκό στην μεγαλοπρέπεια και τη δραματική ένταση του κλασικού στυλ. H ελληνική αλλά και η ρωμαϊκή αρχαιότητα αποτέλεσαν αισθητικά αλλά και ηθικά πρότυπα.
Το έργο του καλλιτέχνη η « επίσκεψη του Δία στην Αίγινα» διαποτίζεται από την "ευγενική απλότητα και το ήρεμο μεγαλείο" των έργων της κλασικής αρχαιότητας. Η Αίγινα γυμνή είναι η κεντρική μορφή, αλλά η γύμνια της δεν προκαλεί ( το γυμνό κυριαρχούσε στην κλασική αρχαιότητα και ο άνθρωπος αγαπούσε και ασκούσε το σώμα του παράλληλα με το πνεύμα του, δε νιώθει για αυτό ντροπή). Η νύμφη καλλίγραμμη , όμορφη, έχει προετοιμαστεί από τη θεραπαινίδα της για τη συνεύρεσή αυτή, βλέπουμε τον καθρέπτη της στο μικρό τραπεζάκι, δίπλα στην κλίνη της, που υποδεικνύει την προετοιμασία. Η ματιά της είναι καρφωμένη σε κάποιο σημείο ψηλά, δείχνει ηρεμία, γαλήνη, αποδοχή και προσμονή. Ο Δίας έχοντας τη μορφή αετού, για να αποφύγει την προσοχή της ζηλιάρας Ήρας, σκεπασμένος από γκρι σύννεφα για τον ίδιο λόγο, αποσπά το σεντόνι, που προφανώς κάλυπτε το σώμα της Αίγινας και στο έργο του τον βοηθά η θεραπαινίδα. Τα ανοικτά χέρια της (μια ανοικτή αγκαλιά) και η έκφρασή της δείχνουν άνθρωπο ταγμένο στην εξυπηρέτηση και την προστασία της νύμφης. Η ατμόσφαιρα εκπέμπει μυστήριο και σε αυτό συντελούν οι πτυχές των υφασμάτων, που δίνουν μια δυναμική κίνηση καθώς και η φωτοσκίαση, δηλ. η απαλή εναλλαγή του φωτός και η αρμονική διαβάθμιση των χρωμάτων.

Αναστασία Μπέση, φιλόλογος