Η Αίγινα αλλιώς.

                                                                 Του κ. Παντελή Γιαννούλη

             Η Αίγινα αλλιώς. Μα εντελώς αλλιώς. Ferdinand Bol: Η Αίγινα εν αναμονή του Διός.

Η ωραιότερη κόρη του Ασωπού, που τότε ήταν θεός και τώρα τοξικά απόβλητα, και λογικά οι Αιγινήτες θα πρέπει να θεωρούμε κατά κάποιο τρόπο μητέρα όλων μας, αναπαραστημένη από τον Ferdinand Bol, Φλαμανδό ζωγράφο, μαθητή του Ρέμπραντ, σε στάση που σπάνια βλέπουμε τις μαμάδες μας, ενώ περιμένει το Δία. Όλα καλώς καμωμένα.

    Τη συνέχεια τη γνωρίζουμε. Ο Δίας μεταφέρει την Αίγινα στην ακατοίκητη (κατα μία από τις εκδοχές του μύθου) νήσο Οινώνη, ώστε να την προστατέψει από την Ήρα. Εκεί γεννήθηκε ο Αιακός, παιδί της θεϊκής ένωσης, που αργότερα έγινε βασιλιάς στο νησί που πήρε το όνομα της μητέρας του. Κατά άλλη εκδοχή, η οργισμένη Ήρα έστειλε αρρώστια που αφάνισε τους κατοίκους του νησιού ενώ στη συνέχεια ο Δίας, κατά παράκληση του Αιακού, μεταμόρφωσε τα μυρμήγκια σε ανθρώπους που ο Αιακός ονόμασε Μυρμηδόνες.

     Στη συνέχεια, ο Αιακός αποκτάει τον Πηλέα και τον Τελαμώνα από την Ενδηϊδα, και τον Φώκο από τη Νηρηϊδα Ψαμάθη. Ο Πηλέας και ο Τελαμώνας κατόπιν σκότωσαν το Φώκο που τους ξεπερνούσε σε ικανότητες, οπότε ο οργισμένος Αιακός τους έδιωξε από την Αίγινα.

    Η Ιστορία τα έχει όλα. Ιδρυτικό μύθο, θεούς, βασιλιάδες και δαίμονες, σεξ, βίαια συναισθήματα, απιστία, ζήλια, πολιτική, ίντριγκα, φόνο.

    Πόσο διαφορετική ήταν η ηθική πριν τον Πλάτωνα και το Χριστιανισμό, πόσο διαφορετική ήταν η αναπαράσταση ενός μύθου στην τέχνη της εποχής του μπαρόκ απ ότι σήμερα, πόσο προσαρμόζεται ο καλλιτέχνης στα γούστα του πελάτη του, πόσα στάδια έχει περάσει η σχέση μας με την αρχαιότητα, αλλά και πόσο κοινά παραμένουν στη βάση τους τα συναισθήματα διαχρονικά, άσχετα από το τί θεωρούμε αποδεκτό και τί όχι σήμερα.

 Αναδημοσίευση από  το Aeginalight