Μητροπολίτης Σιατίστης Παύλος,ένας ακούραστος εργάτης

  Η θλίψη για  την αναχώρηση από την επίγεια ζωή ενός μεγάλου ανθρώπου είναι φυσικό να προκαλεί θλίψη και να οδηγεί σε περίσκεψη. Πως να σιωπήσεις όταν γνώρισες τον άνθρωπο αυτό, και αντίκρισες  το πνευματικό του ανάστημα; Όταν η μορφή και η παρουσία  του δίδασκε περισσότερο και από  τον προφορικό και γραπτό του λόγο;

   Το φθινόπωρο του  1999  γνώρισα  τον αρχιμανδρίτη τότε Παύλο και συνεργάστηκα μαζί  του στην Επιτροπή για τη σύνταξη Κατηχητικών Βοηθημάτων - βιβλίων  της Ιεράς Συνόδου. Ο αρχιμανδρίτης Παύλος υπηρετούσε στην Εύβοια και ταξίδευε καθημερινά στην Αθήνα από τη Χαλκίδα ή το Μαντούδι Ευβοίας που ήταν η ενορία  του για να ανταπεξέλθει  στα καθήκοντά του.

   Αν κάτι εισέπραττες από την πρώτη γνωριμία ήταν το σπινθηροβόλο βλέμμα  του, η εργατικότητά του, η μαχητικότητα του, ο ιεραποστολικός ζήλος, η φυσική ευγένεια  να ακούει τον συνομιλητή του, να δέχεται όλες  τις απόψεις και κατόπιν να συνθέτει. Εργατικός,  υπομονετικός αλλά και επίμονος. Συναντηθήκαμε πολλές  φορές και εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων όταν η Συνοδική Επιτροπή Νεότητος προσπαθούσε να τρέξει προγράμματα για  τους αγώνες.

  Η συγκατάβαση και η κατανόηση ήταν δύο λέξεις πολύ ψηλά στο λεξιλόγιο και στον τρόπο  του.

  Ένας άνθρωπος ζυμωμένος με τα προβλήματα του λαού, πολύ κοντά  στις αγωνίες και στους αγώνες  των νέων  της περιοχής του, που μαστιζόταν τότε από υψηλή ανεργία.

   Ο  πατήρ Παύλος έδινε  τον καθημερινό  του αγώνα μέσα στην τοπική κοινωνία  για  να ανακουφίσει, να στηρίξει, να σφουγγίσει το δάκρυ, να παρηγορήσει.

  Ήταν ένας  λευίτης στην υπηρεσία  του αδελφού του και έτσι συνέχισε να είναι  και τα τελευταία δεκατρία  χρόνια που διηκόνησε  ως Μητροπολίτης τις περιοχές  της Μακεδονίας.

  

   Μένουν σε όλους ως παρακαταθήκες όχι μόνο οι αρετές και το ήθος, αλλά  και  η μαχητικότητά του, κυρίως για τα Εθνικά Θέματα  της πατρίδας μας. Τελευταίο μνημειώδες κείμενο του, αυτό  για το θέμα  της Μακεδονίας.

   Πριν μήνες κυκλοφόρησε  το  τελευταίο του βιβλίο  για  τον Άγιο Ιάκωβο  της Εύβοιας, που περιγράφει με  γλαφυρό τρόπο γεγονότα  από  τη ζωή του Αγίου, καθώς και αυτοβιογραφικά στιγμιότυπα. Ο τίτλος του βιβλίου: "Αυτός που δεν είναι ταπεινός, δεν μπορεί να αγαπήσει".

Στην Αίγινα  είχε κληθεί να μιλήσει  στη Σχολή Γονέων της Ιεράς Μητροπόλεως στο Κέντρο Νεότητος πριν δύο χρόνια.

Παραθέτουμε ένα σύντομο βιογραφικό του Μητροπολίτη Παύλου.

  Ο Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κυρός Παύλος γεννήθηκε στην Χαλκίδα το 1947. Μετά το τέλος των πανεπιστημιακών του σπουδών χειροτονήθηκε Διάκονος το 1973 και Πρεσβύτερος το 1974.

   Από το 1998 ανέλαβε την Γραμματεία της Συνοδικής Επιτροπής Χριστιανικής Αγωγής της Νεότητος, της Συνοδικής Υποεπιτροπής δια την χρηματοδότησιν των Χριστιανικών οικογενειών της Θράκης δια την απόκτησιν 3ου τέκνου, της Συνοδικής Υποεπιτροπής επί των Ολυμπιακών Αγώνων, της Συνοδικής Υποεπιτροπής Καλλιτεχνικών εκδηλώσεων και της Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής Γάμου, Οικογενείας, Προστασίας Παιδιού και Δημογραφικού Προβλήματος.

   Επίσης εξελέγη Πρόεδρος του Φιλανθρωπικού Ιδρύματος «Τάσος Γεωργιάδης». Για την πλούσια κοινωνική του δράση έχει βραβευθεί από το Εμπορικό Επιμελητήριο Νομού Ευβοίας και πρόσφατα από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

Μητροπολίτης εξελέγη την 28η Φεβρουαρίου 2006.