Η απρόσμενη επίσκεψη
του «Σωτήρη» στα ρηχά νερά του
Σαρωνικού ήρθε να βάλει σε κρίση την ανθρώπινη συμπεριφορά και
νοοτροπία, να δοκιμάσει τη σκέψη μας και να υπενθυμίσει ίσως τα αυτονόητα.
Το μεγάλο άκακο
θηλαστικό ήρθε κτυπημένο για να «τελειώσει» όπως συνηθίζεται στη φύση, όταν τα
ζώα εξαντλημένα και οδηγούμενα από το αλάνθαστο ένστικτο τους, επιλέγουν τον
τόπο του τέλους τους.
Όμως, η τυχερή φάλαινα
έπεσε σε καλά χέρια.
Υπήρξαν ΑΝΘΡΩΠΟΙ που κινητοποιήθηκαν για να σώσουν το
ζώο. Κι εκείνο χωρίς αντίσταση, υπομονετικά δέχτηκε τη φροντίδα τους. Υπάκουσε και έζησε λίγες μέρες μέχρι που σήμερα εντοπίστηκε νεκρή στην Κυνοσούρα!
Η εμφάνιση του κήτους
που έγινε για μέρες πρώτη είδηση στα
Μ.Μ.Ε. και αντικείμενο σχολιασμού στα κοινωνικά δίκτυα ήρθε να μας επισημάνει
την κρίση του πολιτισμού μας.
Δεν ήταν ευκαιρία για
να δείξουμε τα φιλοζωικά μας αισθήματα, ούτε
τις περιβαλλοντικές περιστασιακές ευαισθησίες μπροστά στις κάμερες. Πολύ δε περισσότερο αφορμή για
χιλιάδες likes
και
σχόλια κάτω από φωτογραφίες και
βιντεάκια.
Ο άνθρωπος έχει τέτοιες ευκαιρίες για να δείξει, για να κατανοήσει, για να
επιβεβαιώσει τη μεγάλη του αποστολή μέσα στον κόσμο. Τον ουσιαστικό του ρόλο,
αυτό της συνέχειας της δημιουργίας, της προστασίας και
διαφύλαξης της. Την παράδοση στις επόμενες
γενεές ενός καθαρού πλανήτη. Ο άνθρωπος μπροστά και δίπλα στο μεγαλύτερο ζώο,
αναδεικνύεται «βασιλιάς» και «μικρός Θεός». Είναι αυτός που είναι προορισμένος
να διαχειριστεί το περιβάλλον, είναι ο
μεγάλος φύλακας του, ο συντηρητής.
Τέτοιες και παρόμοιες
εικόνες μαρτυρούν τον εκτροχιασμό του
σημερινού ανθρώπου από την αποστολή του μέσα στον κόσμο.
Ο άνθρωπος έχει
ξεπεράσει τα όρια του! Η αλόγιστη χρήση
της τεχνολογίας, ο υπερκαταναλωτισμός, η ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση του
περιβάλλοντος, η αδιαφορία για την
πανίδα και χλωρίδα, για το ίδιο μας το σπίτι έχει οδηγήσει σε κρίση.
Τα ζώα κάθε φορά
δέχονται τις συνέπειες αυτών των
καταστροφικών επιλογών του «κοσμοκράτορα» ανθρώπου.
Λαβώνονται, πονούν, πεινούν,
διψούν, ικετεύουν αδιαμαρτύρητα, υπομένουν, εξαφανίζονται!
Κάποια από αυτά μας κτυπούν
την πόρτα ως άλλοι άστεγοι και πρόσφυγες, ξεριζωμένα από το φυσικό τους περιβάλλον,
από το σπίτι τους στο οποίο έχει εισβάλει
το μεγαλύτερο και πιο επικίνδυνο
θηρίο της γης. Ο άνθρωπος.
Η φάλαινα που οι άνθρωποι ονόμασαν «Σωτήρη» δεν
ήλθε για να φωτογραφηθεί μαζί μας ούτε
για να μας προσφέρει στιγμές ξεγνοιασιάς και χαλάρωσης. Ήλθε για να μας δώσει
ένα μάθημα! Ίσως από τα τελευταία που μπορούμε να λάβουμε. Γιατί οι καιροί δεν
περιμένουν. Κι εμείς δεν μάθαμε ακόμα να βλέπουμε και να ακούμε τα σημάδια.
Τα σημάδια του τέλους.
