Γλυκές νύχτες Χριστουγέννων με φίλους ή με την οικογένεια, με τη γνώριμη μυρωδιά του καμμένου ξύλου να αιωρείται στην ατμόσφαιρα, με τα φωτισμένα μπαλκόνια και τους κήπους, με τα στολισμένα δέντρα να διακρίνονται πίσω από τα παράθυρα και ένα τραπέζι γεμάτο καλούδια, γλυκίσματα, πιοτά σπιτικά, γαλοπούλες ολόγιομες και οι ευχές να πέφτουν σαν βροχή.
Στο κέντρο, στην πόλη που επιμένει να θέλει να στολίζεται σαν μεγαλούπολη, ενώ διαθέτει ένα από τα πιό όμορφα λιμάνια της Ελλάδος, στολίδι αυθεντικό από μόνο του, τον χριστουγεννιάτικο τόνο δίνουν τα φώτα και ο χριστουγεννιάτικος διάκοσμος των καφέ, οι διακριτικές φωτισμένες γιρλάντες στους φανοστάτες , η φωτισμένη φιγούρα του παραδοσιακού καϊκιού, η λάμπουσα πύλη Βαρώτσου, τα στολισμένα δέντρα των σχολείων στην παλιά προβλήτα.
Αν κάτι όμως κάνει τη διαφορά αυτό είναι ο παράλληλος δρόμος από την παραλία όπου οι επαγγελματίες του στενού έχουν από κοινού στολίσει τη... νύχτα. Λίγα φωτάκια και καλή εορταστική συνεργασία και το θαύμα έγινε. Ονειρικό το θέαμα. Και με πόση νοσταλγία δεν θυμόμαστε πριν χρόνια όταν τα πλεούμενα στολίζονταν με πρωτοβουλία των κατόχων τους και του Λιμενικού Ταμείου και έδιναν μια γιορτινή εικόνα στο λιμάνι.
Πως να ξεχάσουμε επίσης και το δέντρο με τα όμορφα γυάλινα μπουκαλάκια των ευχών από την ομάδα του Aegina Rising.
Δεν θέλει και πολλά πράγματα ο άνθρωπος για να γιορτάσει, να αισθανθεί άνθρωπος, να αγαπήσει και να αγαπηθεί μέρες που είναι. Του φτάνει ένα χαμόγελο, μια χειραψία, ένα χάδι, ένας καλός λόγος. Όλα τα άλλα είναι ένα γυαλιστερό περιτύλιγμα που μετά από λίγο θα ξεθωριάσει και θα σβήσει. Η χαρά όμως και η αγάπη δεν ξεχνιούνται. Μένουν και γίνονται εφαλτήριο δημιουργίας και ζωής για τα επόμενα.
Χρόνια πολλά.
Χρόνια πολλά.