Γοητεύουν με την απλότητά τους τα ταπεινά εκκλησάκια της περιοχής του Κοντού. Κάτασπρα, φροντισμένα από τους κατοίκους της περιοχής, νοικοκυρεμένα, περιμένουν τον προσκυνητή να ασπαστεί τα λιγοστά εικονίσματά τους και να ανάψει κερί στη χάρη τους. Δεν έχουν τοιχογραφίες επώνυμων αγιογράφων, δεν κοσμούνται με έργα ξυλογλυπτικής, δεν κρύβουν διακοσμητικούς θησαυρούς. Είναι στολισμένα με τις προσφορές, τα τάματα και της λαϊκής τεχνοτροπίας εικόνες των πιστών ανθρώπων της καθημερινής βιοπάλης και του μόχθου.
Αν και βρίσκονται στη σκιά του μεγάλου μοναστηριού και της Παλαιάς Χώρας τα εκκλησάκια αυτά ξεχωρίζουν μέσα στα περιβόλια και στα λιόδεντρα της περιοχής, αποτελώντας μικρές οάσεις πνευματικής ανάτασης και αναψυχής για τους δουλευτές των αγρών.
Δεν διαφέρουν σε τίποτα από τα μικρά γραφικά ξωκκλήσια που συναντάμε στην υπόλοιπη Αιγινήτικη ενδοχώρα αλλά και στην ελληνική ύπαιθρο.
Σήμερα το πιό γνωστό από αυτά είναι των Αγίων Αποστόλων που συναντάμε στο γεφύρι του Κοντού καθώς ο δρόμος οδηγεί προς τον Άγιο Νεκτάριο, και του Αγίου Ιωάννου στην αρχή της ανηφοριάς του δρόμου προς τη Χρυσολεόντισσα. Στο εκκλησάκι αυτό λειτουργούσε επί πολλά έτη ο αρχιμ. Ιωάννης Ηλιόπουλος. Τέλος υπάρχει και η Παναγία η Ελεούσα μέσα στην μικρή πεδιάδα του Κοντού.
Ένας περίπατος στο μικρό δρομάκι που τέμνει τον οικισμό και συνδέει τη μία άκρη του με την άλλη, από το γεφυράκι μέχρι το δρόμο προς τη Χρυσολεόντισσα, θα μας προσφέρει μια άλλη θέαση της αγροτικής Αίγινας. Θα συναντήσουμε έναν μικρό χείμμαρο, αλωνάκια, πηγάδια και νοικοκυρεμένες αυλές γεμάτες λουλούδια κάθε είδους, κληματαριές και οικόσιτα ζώα.
Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν από το μαθητή Ηλία Γαλάνη.
