Η κ. Λίνα Μπόγρη Πετρίτου σχολιάζει την παράσταση της "Ζηνοβίας"
«Κάτι γίνεται στην Κυψέλη, με τούτα τα παιδιά, με
τούτο τον καθηγητή, τούτο το δάσκαλο. Μπράβο παιδιά, μπράβο Γιώργο Μπήτρο»,
έγραφα στα 2009, συγκλονισμένη από το έργο του Θόρντον Ουάϊλντερ «Η μικρή μας
πόλη», που είδα να παίζεται στο Πνευματικό Κέντρο της Κυψέλης.
Έργο με απαιτήσεις για επαγγελματίες ηθοποιούς, που ο
Γιώργος Μπήτρος, το έφερε στα μέτρα των παιδιών, έτσι που η δικιά τους «δροσιά»,
να προλάβει τη δική μας… αυστηρή κριτική!
Είχαν προηγηθεί άλλα, ακολούθησαν άλλα… Δεν τους
προλαβαίνεις πια!
Και τώρα, «ΖΗΝΟΒΙΑ, τι παίζει απόψε;»
Η αναφορά στην εμβληματική φυσιογνωμία της Αίγινας,
στην πρώτη φεμινίστρια, που κάπνιζε φανερά, «σωφάριζε», φορούσε παντελόνια!
Και μαζί μ’ αυτήν, μικρές ανθρώπινες ιστορίες!
Ένιωσα να «ντύνομαι» το έργο, από τη στιγμή που μπήκα
στην αίθουσα.
Οι τοίχοι με τις αφίσες με έστειλαν πολλά χρόνια
πίσω, σε κείνα τα Σάββατα που λίγο πριν σχολάσουμε, περιμέναμε πως και πως τον
καθηγητή να βγει στο β΄ τσιμεντένιο πρατικάμπιλε –όπως το έλεγε ένας παλιός
φίλος-, του προαυλίου, να ανακοινώσει το ελευθέρας για το σινεμά του
Σαββατοκύριακου, πάντα με τον κηδεμόνα μας!
Κυριακή πρωί μετά τον εκκλησιασμό, με μειωμένο
εισιτήριο, και χωρίς κηδεμόνα, όλο κάποιο Μασίστα μπορούσαμε να δούμε, που
παιζόταν ιδιαίτερα για μαθητές. Στο «σινέ Αφαία», με το που σήκωνες την
κουρτίνα για να μπεις, αντίκριζες τους θεατές να σε… κοιτάνε, γιατί λίγο πιο πάνω απ’ το κεφάλι σου άρχιζε
η οθόνη. Πόσες ήταν οι φορές που σωθήκαμε βλέποντας να διαγράφεται σ’ αυτή την
είσοδο, η φιγούρα του Λυκειάρχη, ή του κυρ Βαγγέλη του επιστάτη, και τρέχαμε να κρυφτούμε επάνω
στη φιλόξενη καμπίνα του «Γερμανού» (παρατσούκλι του μηχανικού, Θοδ. Δρακάκη).
Και μέναμε εκεί, ώσπου ο Γρηγόρης να σφυρίξει τη λήξη του συναγερμού!!!
Μύρισα το πατσουλί που ράντιζε το φλιτ, είδα τις «προμήθειες»
(έτσι λέγανε όσα έφερναν μαζί τους για… κολατσιό οι θεατές), να βγαίνουν απ’
τις τσέπες, άκουσα τον Σπύρο να φωνάζει: «μάπα έργο», για να κάνει χαβαλέ, και
ακόμη ποιον άλλον λέτε, είδα τον «Μυστικοφάνερο», τον κυρ Μανώλη, της
Χωροφυλακής!!!
Ξεμάκρυνα; Πόσα δεν έχω ακόμα να πω, η παράσταση
φταίει!
Έχω όμως να πω, και να ξαναπώ: ΜΠΡΑΒΟ ΠΑΙΔΙΑ, ΜΠΡΑΒΟ
ΓΙΩΡΓΟ ΜΠΗΤΡΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Μη το χάσετε, είναι τόσο σίγουρο πως θα δείτε όπως κι
εγώ «τον εαυτό σας παιδί, να περνάει ξανά , απ’ της μνήμης τα σπίτια»!!!!!!!!!!!!
(στίχοι Παρασκευά Καρασούλου)
(στίχοι Παρασκευά Καρασούλου)
Λίνα Μπόγρη- Πετρίτου
Φωτογραφίες από τα αρχεία του κ.Μπέρδου Γρηγόρη και της κ. Α. Λεούση -Χαρτοφύλακα.
Η τελευταία φωτογραφία από την παράσταση είναι της κ. Ε.Κουνάδη.