Από το Saronic magazine.gr
Μια γάτα έχει βρει στέγη στο Εϋνάρδειο. Αναπαύεται και απολαμβάνει το
χειμωνιάτικο ήλιο μια που οι άνθρωποι έχουν αφήσει όχι μόνο ανοιχτά τα
παράθυρα του κτιρίου αλλά το έχουν εγκαταλείψει.
Σπασμένα τζάμια, παράθυρα ανοιχτά χωρίς παντζούρια, πεσμένοι σοφάδες,
ξερά αγριόχορτα, εγκαταλελειμμένες σαρκοφάγοι, σκουριασμένα κάγκελα,
σπασμένα φανάρια, χρώματα που ξεθώριασαν όπως η μνήμη των νεοελλήνων.
Ένα ρημαδιό.
Η επιγραφή στον εξωτερικό τοίχο κανονικά θα έπρεπε να γράφει:
«Προσοχή, έτοιμο προς κατεδάφιση». Αυτήν την εικόνα έχει να παρουσιάσει η
πάλαι ποτέ «πρώτη πρωτεύουσα του Ελληνικού κράτους» στον επισκέπτη του
πρώτου ανώτατου εκπαιδευτικού ιδρύματος του νεότερου κράτους.
Αναφερόμαστε στο Εϋνάρδειο που για όσους δεν μπορούν να θυμηθούν που βρίσκεται ή να
προσανατολιστούν, είναι το κτίριο στην συμβολή των οδών Μητροπόλεως και
Αντ. Πελεκάνου στο προαύλιο του Μητροπολιτικού Ναού.
Η ιστορία του κτιρίου είναι μεγάλη και βαριά. Συνδέεται με τη δράση
πολλών πνευματικών ανθρώπων. Αρχίζει από τότε που ο κυβερνήτης Ιωάννης
Καποδίστριας θέλησε να υλοποιήσει το όραμα του για την παιδεία. Πίστευε ο
ίδιος ότι αυτή αποτελεί τη βάση για την ανοικοδόμηση του κράτους. Έτσι
με σχετικό ψήφισμα και Κυβερνητικό διάταγμα την 1η Νοεμβρίου 1828,
ιδρύεται το Κεντρικό Σχολείο της Αίγινας, το οποίο αρχικά στεγάζεται
μέσα στο κτίριο του Ορφανοτροφείου. Επειδή όμως ο χώρος ήταν ανεπαρκής
για τις ανάγκες, αποφασίστηκε η ανέγερση νέου κτιρίου. Στις 13 Μαΐου
1830 υπογράφτηκε το συμφωνητικό της ανοικοδόμησης, σύμφωνα με το οποίο
οι εργασίες θα άρχιζαν στις 19 Μαΐου 1830 και το κτίριο θα παραδιδόταν
έτοιμο «εις τα τέλη του ερχομένου Ιουλίου μηνός» [Γ.Α.Κ. Υπουργ.
Παιδείας φεκ. 28,1830]. Προκειμένου να υλοποιηθεί η ανοικοδόμηση του
Κεντρικού Σχολείου, οι κοινοτάρχες της Αίγινας ζήτησαν από τον Κυβερνήτη
στις 15 Μαΐου 1830 να γίνει δεκτή η προσφορά ιδιόκτητης γης, που ανήκε
στην Εκκλησία της Θεοτόκου [Μητρόπολης Αίγινας]. Ο Κυβερνήτης την
αποδέχθηκε με ευγνωμοσύνη και σε ανταπόδοση χάρισε στην εκκλησία το
ποσόν των 320 φοινίκων του δημόσιου χρέους της προς το εθνικό ταμείο.
Αρχιτέκτονες του κτιρίου ήταν ο Κλεάνθης και Σάουμπερ.
Αυτά τότε! Σήμερα;