Μια από τις σωζόμενες εκκλησίες της Παλαιάς Χώρας στην Αίγινα είναι
αυτή του Αγίου Στυλιανού η οποία ανήκει αρχιτεκτονικά στον τύπο του
μονόχωρου δρομικού ναού και βρίσκεται στους πρόποδες του λόφου της
Παλαιάς Χώρας κοντά στο μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης. Η ευλάβεια
των Αιγινητών προς τον Άγιο προστάτη των μικρών παιδιών είναι πολύ
παλιά. Συνηθίζουν ανήμερα της εορτής να φέρνουν τα βρέφη και τα μικρά
παιδιά στην Εκκλησία για να λειτουργηθούν και να κοινωνήσουν. Η
ευλάβεια των ανθρώπων συνοδευόταν και από τα αιτήματα για υγεία των
μικρών παιδιών σε εποχές που υπήρχε μεγάλη πείνα, μεγάλη παιδική
θνησιμότητα και η παραμικρή αρρώστια ήταν ικανή να αποβεί μοιραία για
τη ζωή του παιδιού. Έτσι δικαιολογείται άλλωστε και η ευχή "να σας
ζήσει" που αντάλασσαν και ανταλάσσουν ακόμα στις γιορτές ή στην
βάπτιση.
Άλλη εκκλησία του Αγίου Στυλιανού συναντάμε στου "Ογδόντα" προς το Κέντρο Υγείας.
Ο Άγιος Στυλιανός γεννήθηκε στην Παφλαγονία (Μικρά Ασία). Οι ιστορικές
πληροφορίες που διαθέτουμε γι' αυτόν είναι πενιχρότατες. Έζησε μεταξύ
4ου και 6ου αιώνα και θεωρείται προστάτης των νηπίων και θεραπευτής των
παιδικών ασθενειών. Η ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 26
Νοεμβρίου. Από παρε- τυμολογία του ονόματος του πιστεύεται ότι αυτός
"στυλώνει" δηλαδή ενισχύει την υγεία των παιδιών. Στην Ικαρία έχουν στα
σπίτια εικόνα του Αγίου και όταν αρρωστήσει κάποιο παιδί τη
λειτουργούν και σταυρώνουν με αυτήν το παιδί. Στην Κρήτη οι γονείς των
παιδιών που πεθαίνουν πρόωρα, ονομάζουν το παιδί μετά το θάνατό του
"Στυλιανό". Εξαιρετικά διαδεδομένο είναι κυρίως ανάμεσα στους Βλάχους το
όνομα "Στέργιος" ως παραλλαγή του "Στέλιος" το οποίο δίδεται κατόπιν
τάματος γαι ευτοκία από επίτοκες γυναίκες οι οποίες μέχρι τότε δεν είχαν
αποκτήσει παιδιά. Η ιαματική θαυματουργία του Αγίου πέρασε και στην
εικαστική απόδοση του Αγίου σε Βυζαντινές και κυρίως μεταβυζαντινές
εικόνες όπου παρουσιάζεται ο Άγιος ως γέροντας που κρατά στο αριστερό
χέρι του σπαργανωμένο βρέφος ενώ με το δεξί ένα ειλητάριο που γράφει: "
Παίδων φύλαξ πέφυκα αλλά Θεού το δώρον"