Καθώς οι μέρες της εορτής του Αγίου Νεκταρίου πλησιάζουν θυμηθήκαμε μια όμορφη πτυχή από τη ζωή του μοναστηριού του στην Αίγινα έτσι όπως το είχαμε καταγράψει το 2006 στα πλαίσια της Εργασίας της Περιβαλλοντικής Ομάδας του 2ου Γυμνασίου με θέμα: "Άμπελος η Αιγιναία". Με το θέμα αυτό μας δόθηκε η ευκαιρία να επισκεφθούμε πολλά αμπέλια αλλά και χώρους όπως παλιά πατητήρια ή παλιές ταβέρνες που είχαν ξύλινα βαρέλια κρασιού.
Στην Ιερά Μονή του Αγίου Νεκταρίου υπήρχε λοιπόν το πατητήρι του Αγίου αλλά και στη "λεκάνη" του Κοντού το μεγάλο αμπέλι του μοναστηριού.
Ας δούμε τι πληροφορίες είχαμε συλλέξει τότε:
Το αμπέλι της Μονής βρίσκεται στον Κοντό, αριστερά του δρόμου πριν ανηφορίσουμε προς την Ι. Μονή Παναγίας Χρυσολεόντισσας. Το αμπέλι το δώρισε στη Μονή κάποιος ιδιώτης που λεγόταν Νικήτας. Έτσι το αμπέλι ονομάζεται «Νικήτας». Το αμπέλι αλλά και το κρασί προοριζόταν και προορίζεται και σήμερα αποκλειστικά και μόνο για τη χρήση του Μοναστηριού.
Το Σεπτέμβριο του 2006 η παραγωγή ήταν περίπου δύο [2] τόνοι. Τα σταφύλια τα πατούν οι εργάτες της Μονής. Πριν πατήσουν τα σταφύλια γίνεται αγιασμός, ενώ για σαράντα ημέρες ανάβουν καντήλι και θυμιατίζουν για 40 μέρες. Στο χώρο του πατήματος και των βαρελιών δεν μπαίνει κανένας.
Τα βαρέλια τα ανοίγουν την εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου [21 Νοεμβρίου]. Φέτος [2006] δεν τα άνοιξαν αυτή την ημέρα γιατί δεν φύσηξαν βοριάδες που θα βοηθούσαν να ψηθεί το κρασί. Υπολογίζουν σε 15 ημέρες περίπου να τα ανοίξουν. Στο χώρο υπάρχουν και 2 μικρά βαρέλια για λιαστό.
Τα 4 βαρέλια έχουν το καθένα το όνομά τους. Το πρώτο λέγεται ηγούμενος. Το δεύτερο λέγεται αρχοντάρης. Το τρίτο λέγεται οικονόμος, ενώ το τέταρτο είναι…… «ανεξάρτητο». Μέσα στα βαρέλια ρίχνουν λίγο ρετσίνι.
