Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα.

 Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα.

Η Γέννηση  του Θεανθρώπου φέρνει αιώνια και θεϊκά δώρα. 

Την ειρήνη, την αγάπη, τη συμφιλίωση των ανθρώπων, την καταλλαγή, την ομόνοια.

ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ 

Γιώργος Μπήτρος.

Βραδινή βόλτα στη Χριστουγεννιάτικη Κυψέλη.

Μια χριστουγεννιάτικη Κυψέλη περιμένει τον επισκέπτη καθώς  η πλατεία έχει από καιρό στολιστεί και έχει δημιουργηθεί μια γιορτινή ατμόσφαιρα. Στο Πνευματικό Κέντρο   Κυψέλης μια φωτεινή γιρλάντα και ένα δέντρο μέσα στην αίθουσα δίνουν το δικό τους τόνο όπως και η διακόσμηση και ο στολισμός στο ιστορικό κτίριο της Κοινότητας.

Το στολισμό επίσης συμπληρώνει ο φωτεινός διάκοσμος στο 2ο Γυμνάσιο Αίγινας λίγα μέτρα παραπάνω.

Στο γιορτινό κλίμα  των ημερών συνέβαλαν και οι πολλές εκδηλώσεις που φέτος οργανώθηκαν στην Κυψέλη. 

Στις 17 Δεκεμβρίου ο Μορφωτικός Σύλλογος Κυψέλης διοργάνωσε μπαζάρ και ακολούθως την Κυριακή 21/12 στο προαύλιο του Δημοτικού Σχολείου ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Σχολείου διοργάνωσε ολοήμερο μπαζάρ. Στις εκδηλώσεις που έλαβαν χώρα πρέπει να προστεθεί και η εκδήλωση με τη Χορωδία  του Μορφωτικού Συλλόγου την Κυριακή 21/12 στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου.

Τέλος οι γιορτές των σχολείων έδωσαν τα δικά  τους μηνύματα και το δικό τους τόνο στο εορταστικό κλίμα  των ημερών.

 

 

 

Χριστουγεννιάτικη εορτή με πολλά κεράσματα και ευχές στο 2ο Γυμνάσιο Αίγινας.

Δεν ήταν μόνο αφιερωμένη στην παράδοση και τη λαογραφία του Δωδεκαημέρου η χριστουγεννιάτικη εορτή που παρουσίασαν οι μαθητές και οι μαθήτριες του 2ου Γυμνασίου Αίγινας την Τρίτη 23 Δεκεμβρίου, τελευταία ημέρα πριν της διακοπές των εορτών, αλλά ήταν γεμάτη με μηνύματα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης, εναρμονισμένη πλήρως στο κλίμα και την ατμόσφαιρα της μεγάλης εορτής του Χριστού.

Το "δέσιμο της μοίρας", η "μαυρόπετρα", το "στέρνιασμα",  το "φλουρί" η "κρεμμυδασκέλα", η "γούλα" της γαλοπούλας, "τα κάλαντα" ήταν μερικά από τα έθιμα και τις παραδόσεις που τηρούσαν οι παλαιοί Αιγινήτες.

Παράλληλα ένα θεατρικό δρώμενο, εξολοκλήρου δημιουργημένο από τους μαθητές, κείμενο - κοστούμια, παρουσίασαν οι μαθητές με κεντρικό άξονα μια στάση λεωφορείου στην οποία έχουν βρει καταφύγιο ένα ζευγάρι άστεγων με το μωρό τους. Οι περαστικοί προσπερνούν, σχολιάζουν, κοροϊδεύουν, χλευάζουν, κριτικάρουν την κατάσταση. Είναι όλοι τους γιορτινοί, χριστουγεννιάτικοι, λαμπεροί, με ψώνια στα χέρια έτοιμοι να εορτάσουν τα "δικά  τους Χριστούγεννα". Όλα ανατρέπονται από τη στιγμή που τα παιδιά με τα κάλαντα κλέβουν τους άστεγους. 

Πολλές ευχαριστίες στο Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων για τον πλούσιο μπουφέ που ετοίμασαν για τους μαθητές και τις μαθήτριες μετά τη γιορτή.

Να  υπενθυμίσουμε ότι μεγάλη ήταν και η προσφορά τροφίμων προς το καθημερινό συσσίτιο του Λεουσείου Ιδρύματος από γονείς και μαθητές. 

Κάρτες με ζεστές ευχές προς τους σιτιζόμενους του Λεουσείου από τους μαθητές του 2ου Γυμνασίου Αίγινας.

Χειροποίητες κάρτες, πολύχρωμες με έμπνευση και μεράκι ετοίμασαν οι μαθητές των Τμημάτων Ένταξης του 2ου Γυμνασίου Αίγινας για τους σιτιζόμενους από το Λεούσειο Ίδρυμα. Την ιδέα είχε η φιλόλογος κ. Παρασκευή Παπαδοπούλου η οποία ενθάρρυνε τους μαθητές και τις μαθήτριες στην κατασκευή των καρτών και στη σύνταξη των κειμένων.

Ένα πολύχρωμο θέαμα  με χριστουγεννιάτικα σχέδια και στολίδια, σε μια ένδειξη αγάπης και συμπαράστασης προς τους συνανθρώπους μας.

Οι κάρτες συνόδευσαν τη μεγάλη ποσότητα τροφίμων που συλλέχθηκε για τον ίδιο σκοπό και πρόσφεραν οι γονείς  των μαθητών αυτές τις τελευταίες ημέρες πριν το σχολείο κλείσει  για τις διακοπές  των Χριστουγέννων. Μια απάντηση σε όσους απογοητεύονται από τις νεότερες γενιές και θεωρούν πως η αγάπη, το νοιάξιμο και η αλληλεγγύη έχουν εκλείψει.

 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.

Ντίνος και Άννα Παγούδη. Αφιέρωμα στο ιστορικό ζαχαροπλαστείο της Αίγινας από το περιοδικό "ΑΙΓΙΝΗΤΕΣ"

Ένα γλυκό αφιέρωμα επιχειρεί με το νέο του τεύχος (6)  το περιοδικό "ΑΙΓΙΝΗΤΕΣ" στην οικογένεια Παγούδη και ιδιαίτερα στον Κωνσταντίνο και την Άννα Παγούδη που γλύκαναν  γενιές και γενιές με τα ποιήματα των χειρών τους.

Στο περιοδικό που διατίθεται αποκλειστικά από το βιβλιοπωλείο "Λυχνάρι' ο αναγνώστης θα βρει πολύτιμες φωτογραφίες από το οικογενειακό άλμπουμ του κ. Γιώργου Παγούδη, τον οποίο ευχαριστούμε θερμά  για την παραχώρηση πληροφοριών και φωτογραφιών καθώς και τον π. Νεκτάριο Κουκούλη για το νοσταλγικό κείμενο του.

Παραθέτουμε ένα απόσπασμα από την εισαγωγή του περιοδικού:

Τα  Χριστούγεννα στην παλιά  Αίγινα ήταν φορτωμένα από τη ζάχαρη άχνη που με μεγάλη πυκνότητα και επιμέλεια κάλυπταν τους κουραμπιέδες στο μαγαζί του Ντίνου Παγούδη.

Τα Χριστούγεννα εκείνα τα χρόνια ήταν φορτωμένα από το αμύγδαλο και το καρύδι πάνω στη ράχη των μελομακάρονων που στέκονταν ισάξια, περήφανα αλλά μελωμένα δίπλα στους χιονισμένους κουραμπιέδες.

Όλα ήταν νόστιμα, ανθρώπινα, ζεστά, αληθινά όπως τα συναισθήματα των ανθρώπων που περίμεναν με λαχτάρα τις ημέρες των εορτών για να καθίσουν στο γιορτινό τραπέζι να φάνε, να πιούν να τσουγκρίσουν τα ποτήρια, να ευχηθούν, να  τραγουδήσουν, να συγκινηθούν από την επιστροφή του ξενιτεμένου, του στρατιώτη, του σπουδαστή. Η απόλυτη οικογενειακή στιγμή γύρω από ένα τραπέζι, και όλοι να μεταλαμβάνουν τη χαρά και τη λύπη, το στεναγμό και την ελπίδα.

 Τα  χρόνια πέρασαν η γεύση των γλυκών του Παγούδη παρέμεινε και συνέχισε να γλυκαίνει τις ψυχές  και των νεότερων γενεών. Σε άλλο μαγαζί και όχι εκεί στη γωνία Πηλέως και Παναγή Ηρειώτη η Τρίτη γενιά Παγούδη συνεχίζει να απλώνει τις μοσχοβολιές της κανέλας και του γαρύφαλου στους πέριξ δρόμους της πόλης και να αποτελεί σημείο αναφοράς για  το γλυκό κυρίως του ταψιού στην Αίγινα.

Οι μνήμες από τη δεκαετία του ’70 και του ’80 έντονες.

Δεν μπορεί άλλωστε κάποιος να ξεχάσει τις εικόνες, τους ανθρώπους, το χαμόγελο τους, τη ζεστασιά  τους. Όλα αυτά που συνθέτουν την αύρα τους και την ιδιαίτερη και μοναδική παρουσία τους στη ζωή μιας μικρής κοινωνίας.

 Το ζαχαροπλαστείο «Παγούδη» με τα μαρμάρινα τραπέζια, τα παλιά ψυγεία, τα αναρίθμητα ράφια στους τοίχους και τις απλοϊκές βιτρίνες βρισκόταν στη γωνία των οδών Πηλέως και Παναγή Ηρειώτη.

Από τη νότια πόρτα του όπου εκεί βρισκόταν και ο πάγκος με τα παγωτά έβλεπες την παλαιά προβλήτα, την είσοδο του λιμανιού και απέναντι το Αγκίστρι.

Εκεί ξάνταινε ο κύριος Ντίνος και κοιτούσε το λιμάνι. Και οι πελάτες τους να μεταφέρουν σε στολισμένα με πολύχρωμη κορδέλα κουτιά με κουραμπιέδες  ή γαλακτομπούρεκα σε σπίτια στις γιορτές ή κάθε Κυριακή. Τα γλυκά  του κυρίου Ντίνου ταξίδευαν στον Πειραιά, την Αθήνα, το Αγκίστρι

Θυμόμαστε αυτό το υπέροχο παραδοσιακό ζαχαροπλαστείο όταν πλησιάζουν οι γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς όταν στο  κέντρο του υψωνόταν αυτή η  τεράστια πυραμίδα με τους κατάλευκους κουραμπιέδες και δίπλα τα παραδοσιακά μελομακάρονα. Το ραβανί, ο μπακλαβάς, το κανταΐφι και φυσικά  το γαλακτομπούρεκο, που όμοιο του σε γεύση δεν υπήρχε! Και  σαν έφτανε το καλοκαίρι τα χωνάκια με το παγωτό γέμιζαν με κρέμα και σοκολάτα.

 Οι σπάνιες και πολύτιμες φωτογραφίες που ανάρτησε στον προσωπικό του λογαριασμό  ο Γιώργος Παγούδης με αφορμή το θάνατο της μητέρας του Άννας, μου έδωσε την ιδέα να επιχειρήσουμε ένα αφιέρωμα σε αυτούς τους ανθρώπους που γλύκαναν τις μέρες μας. Παλιές φωτογραφίες από το παλιό κατάστημα της οικογένειας με το παλιό ψυγείο και τις κλασσικές γεύσεις. Φωτογραφίες και στιγμές μιας ολόκληρης ζωής.

 Οι άνθρωποι φεύγουν κάποια στιγμή. Αφήνουν όμως πίσω τους την αύρα τους! Ιδιαίτερα αυτοί που κατάφεραν να ζήσουν και να ομορφύνουν τη ζωή μας με το χαμόγελο τους, το έργο τους, το καλό  τους λόγο.

Ευλογημένοι αυτοί οι άνθρωποι που κατόρθωσαν να γλυκάνουν τη ζωή μας με τις γεύσεις τους και να μας προσφέρουν στιγμές αναψυχής και απόλαυσης.

Είναι οι στιγμές της χαράς, της ανθρωπιάς τους. Γιατί πέρα από σωστοί επαγγελματίες ήταν άνθρωποι! Κι έτσι παραμένουν στη μνήμη μας.

Γιατί  ο Ντίνος Παγούδης κατείχε απόλυτα την τέχνη της ζαχαροπλαστικής και η γυναίκα του η Άννα  να τυλίγει το κουτί και να το δένει με το γλυκό της χαμόγελο και τον καλό της λόγο.

 

 

Ένα ροζ φλαμίνγκο στον Άγιο Βασίλειο της Αίγινας.

Η εμφάνιση ενός πανέμορφου Φλαμίνγκο τράβηξε την προσοχή του κ. Κώστα Πούντου ο οποίος έσπευσε να το φυλακίσει στο φακό του κινητού του.

Σπανίζουν τέτοια πουλιά στην περιοχή μας και η εμφάνιση τους προκαλεί τα καλύτερα των συναισθημάτων μας αλλά  και την επιβεβαίωση για την ομορφιά  των τόπων μας. Αρκεί και μόνο αυτή η εικόνα για να ομορφύνει η μέρα  μας και να φτιάξει η διάθεση μας. Η ομορφιά της φύσης σε όλο της το μεγαλείο.

Δεν ξέρουμε αν χρησιμοποίησε την παραλία  του Αγίου Βασιλείου ως ενδιάμεσου σταθμού στο ταξίδι του αλλά γνωρίζουμε ότι πολλά από αυτά τα πουλιά σταθμεύουν στον υγροβιότοπο της Ψήφτας στα Μέθανα.

Οι περιοχές  του Αγίου Βασιλείου, του Μαραθώνα, των Βροχείων καθώς είναι απάνεμες από το βοριά  και με ρηχά νερά εξυπηρετούν αυτά  τα πουλιά όπως στην περιοχή του υγροβιότοπου του Μαραθώνα  όπου έχουν καταγραφεί από τους επιστήμονες πολλά είδη πουλιών.

Εορτάζει σήμερα η Ιερά Μονή Αγίας Αναστασίας στο Λιβάδι.

  

Φωτογραφίες του κ. Χρήστου Νεστορίδη από το πανηγυρικό εσπερινό στην Ιερά Μονή Αγίας Αναστασίας.

    Ένα από τα πιο γνωστά  γυναικεία μοναστήρια της Αίγινας εορτάζει σήμερα 22 Δεκεμβρίου. Η Ιερά Μονή Αγίας Αναστασίας αποτελεί ένα ιδιαίτερα αγαπητό μοναστήρι που συγκεντρώνει στις ακολουθίες τους πολλούς πιστούς.

 Στην  περιοχή  Λιβάδι η μοναχή  Γλυκερία Μπαφάκη  το 1961  μετά  το πρώτο της  ταξίδι  στην Αίγινας ίδρυσε το μοναστήρι  της  Αγίας  Αναστασίας,σε μια περιοχή  ερημική  τότε  γεμάτη με πέτρες  από το νταμάρι  που λειτουργούσε  στο σημείο εκείνο. Τα εγκαίνια  της  Μονής  έγιναν  το 1961  και η Ι. Μονή αναγνωρίστηκε  το 1965  με ΦΕΚ. Η  ίδια αναφέρει  πως η μεγάλη αγάπη και ευγνωμοσύνη της, μετά από  θαυματουργική θεραπεία  της  από τον Άγιο  Νεκτάριο, την οδήγησαν στην  Αίγινα. Περισσότερες πληροφορίες  και λεπτομέρειες   για την ίδρυση  της Μονής μπορεί  κάποιος να αναζητήσει  στην ηλεκτρονική σελίδα  "Άπαντα   Ορθοδοξίας".

Από τότε  μέχρι  σήμερα  το Μοναστήρι  της  Αγίας  Αναστασίας αποτελεί ένα από τα  πιο δυναμικά  γυναικεία μοναστήρια  της  Αίγινας  που συγκεντρώνει πλήθη πιστών τις  ημέρες  που τελούνται Ιερές  Ακολουθίες και Θ. Λειτουργίες. 

Η  περιοχή  σήμερα  είναι  πυκνοκατοικημένη  ωστόσο πίσω από τον  μαντρότοιχο της  Μονής  επικρατεί ησυχία, ηρεμία  και ο προσκυνητής  αναπαύεται  από  την εγκάρδια  φιλοξενία  των μοναζουσών.

Για  πολλά χρόνια  το μοναστήρι ήταν  πνευματικά συνδεδεμένο με  τον αείμνηστο π. Γεώργιο Κρητικό.

Εδώ και ένα χρόνο στο τιμόνι της Μονής βρίσκεται πλέον η νέα ηγουμένη Γλυκερία μοναχή.

Η  Ιερά Μονή  πανηγυρίζει στις  22   Δεκεμβρίου.

Οι  φωτογραφίες που δημοσιεύουμε είναι από το site   We  love  aegina

Φωτογραφίες από τον ιστότοπο  We love aegina