Τελευταία Κυριακή πριν τα Χριστούγεννα.

Τελευταία Κυριακή πριν από τα Χριστούγεννα. Εορταστική αλλά εργάσιμη με πολλά καταστήματα ανοικτά. Μια παλαιά παράδοση στον κόσμο του εμπορίου που θέλει να διευκολύνει  το αγοραστικό κοινό να κάνει τις αγορές  του, από την εποχή που δεν υπήρχε το πενθήμερο εργασίας κυρίως στο δημόσιο.

Πέρα από αυτά όμως η σημερινή ημέρα είναι ιδιαίτερη μέσα στην Εκκλησία που εορτάζει τα Χριστούγεννα ως γεγονός σωτηριολογικό και πνευματικό.

Η Κυριακή προ  των Χριστουγέννων είναι αφιερωμένη στο γενεαλογικό δένδρο του Ιησού. Διαβάζουμε από το πρώτο κεφάλαιο  του Ευαγγελιστή Ματθαίου όλους τους προγόνους του Ιησού και ακούμε τις γενεές και τα ονόματα των μεγάλων Πατριαρχών του Ισραήλ από Αδάμ μέχρι Αβραάμ , Ισαάκ, Ιακώβ φθάνοντας στον Ιεσσαί τον πατέρα του βασιλιά Δαυίδ, το γιό του τελευταίου το Σολομώντα και μέχρι τον Ιωσήφ το μνήστορα.

Είναι μια όμορφη στιγμή των Ευαγγελικών αναγνωσμάτων καθώς διατρέχουμε σχεδόν όλη την Παλαιά Διαθήκη και αντικρίζουμε τη συνέχεια της καταγωγής του Ιησού από μια βασιλική οικογένεια, του Δαυίδ.

Πλέον είμαστε μέσα στα Χριστούγεννα! Λίγες ημέρες μας έχουν απομείνει ως την ημέρα της Γέννησης και η Εκκλησία με τους ύμνους και τα τροπάρια της εκφράζει τη χαρά και την αγαλλίαση της για το γεγονός της γέννησης του Σωτήρα.

 

Χριστουγεννιάτικη εορτή Κατηχητικών Σχολείων Αίγινας.

Χωρίς αναφορές σε ξωτικά και σε αστεράκια που φέρνουν φως αλλά στο βαθύτερο και ουσιαστικό γεγονός της Γεννήσεως του Χριστού πραγματοποιήθηκε σήμερα Κυριακή 21 Δεκεμβρίου στην αίθουσα του Κέντρου Νεότητας η Χριστουγεννιάτικη εορτή των Κατηχητικών Σχολείων και των Νεανικών συντροφιών της Αίγινας.

Την εκδήλωση παρουσίασε η καθηγήτρια Γαλλικής Φιλολογίας κ. Σταματίνα Μπέση ενώ την επιμέλεια και οργάνωση είχε ο συνοδικός γραμματέας και ιεροκήρυκας της Μητροπόλεως αρχιμ. Σάββας Ζέρβας.

Συμμετείχαν με ποιήματα, σκέψεις τραγούδια παιδιά από τις τρεις ενορίες της πόλης, Μητροπόλεως ,Παναγίτσας και Αγίου Νικολάου καθώς και από τις ενορίες  της Πέρδικας, της Κυψέλης, του Μεσαγρού. Τη χορωδία των παιδιών της ενορίας  της Παναγίτσας διηύθυνε ο π. Νικόλαος Γαρυφάλλου με τραγούδια, κάλαντα και ύμνους.

Την εορτή έκλεισε με διδακτικό μήνυμα ο αρχιερατικός επόπτης αρχιμ. Αμφιλόχιος Γελαδάκης. Σε όλα τα παιδιά μοιράστηκαν αναμνηστικά δώρα ενώ για όλους υπήρξαν κεράσματα στην αυλή του Κέντρου Νεότητας.

 

 

Ένας χρόνος που λείπει η Μαίρη Σταυρίδου.

Το μικρό φωτιστικό πάνω στο τραπεζάκι που είναι ακουμπισμένο το σενάριο του θεατρικού έργου, έχει σβήσει εδώ και ένα χρόνο.

Όχι δεν ξέχασε η Μαίρη να το ανάψει, ούτε έχει καεί η λάμπα. Απλά τελείωσε η παράσταση και η Μαίρη έχει φύγει, όπως και πολλοί άλλοι.

Οι ρόλοι, το βεστιάριο, οι κουΐντες, το προσκήνιο τα καμαρίνια είναι αδειανά.  Τα κουστούμια κι αυτά κρεμασμένα σε μια πρόχειρη κρεμάστρα. Το βεστιάριο κρύο. Η σκηνή γέμισε σκόνη και τα μικροαντικείμενα του σκηνικού αφημμένα στην τύχη τους.

Η  Μαίρη Σταυρίδου λείπει εδώ και έναν χρόνο από την Αίγινα, από τούτη την επίγεια ζωή, από τη ζωή μας, από τον πολιτισμό της Αίγινας, από τα πολιτιστικά δρώμενα που με αυταπάρνηση υπηρέτησε. Από το Θέατρο της Αίγινας που αγάπησε και δόθηκε ολοκληρωτικά ως στρατιώτης με ανιδιοτέλεια και πίστη μοναδική.

Η θύμηση της γυναίκας αυτής που με τη ραφινάτη παρουσία και το ευγενικό χαμόγελο είναι επίμονη για όσους συνεργαστήκαμε μαζί της, την πιστέψαμε, την εμπιστευτήκαμε.

Θυμόμαστε τη Μαίρη στις πάμπολλες εκδηλώσεις του Δήμου ως εθελόντρια, στις εκθέσεις, στις εκδηλώσεις και στο Θέατρο του Μορφωτικού Συλλόγου ο "Καποδίστριας", στο Φεστιβάλ Θεάτρου, σε παρουσιάσεις βιβλίων και ποιητικές βραδιές. Παντού η  Μαίρη.

Η αύρα της είναι ακόμα εδώ και η ψυχή της έτσι αναπαύεται καθώς όλοι τη θυμόμαστε και αναπολούμε τη μορφή της.

Την Κυριακή  21 Δεκεμβρίου θα τελεστεί το ετήσιο μνημόσυνο της στο Ναό της Παναγίτσας.

Οι δύο φωτογραφίες ανήκουν στον κ. Γιώργο Καρύδη. 

Κυκλοφόρησε το ημερολόγιο του 2026 από το Σύλλογο Φίλων του Ιστορικού και Λαογραφικού Μουσείου

 Θαλασσογραφίες και εικόνες από  τη συλλογή του Ιστορικού και Λαογραφικού Μουσείου Αίγινας και  της οικίας Γωγώς Κουλικούρδη κοσμούν τις σελίδες του νέου ημερολόγιου  2026, που κυκλοφόρησε από το Σύλλογο Φίλων του Ιστορικού και Λαογραφικού Μουσείου Αίγινας.

Πίνακες  των Π. και Ελένης Κάτσα και άλλων καλλιτεχνών συγκεντρωμένοι σε ένα καλαίσθητο ημερολόγιο που διατίθεται από το βιβλιοπωλείο "ΛΥΧΝΑΡΙ"

Οι δικές μας Χριστουγεννιάτικες ιστορίες.

 

Οι μέρες των εορτών προσφέρονται για ανάγνωση βιβλίων. Ιδιαίτερα  μυθιστορημάτων, διηγημάτων που μας ταξιδεύουν στον κόσμο της μυθοπλασίας. Στις μικρότερες ηλικίες παλαιότερα, αγαπημένα αναγνώσματα ήταν οι χριστουγεννιάτικες ιστορίες  των  Παπαδιαμάντη, Μωραΐτίδη, Στ. Δάφνη και άλλων Ελλήνων συγγραφέων αλλά  και ξένων. Ιστορίες  που έχουν βοηθήσει  πολλά παιδιά να μπουν στο κλίμα και την ατμόσφαιρα των ημερών.

     Τα  τελευταία  χρόνια  στα βιβλιοπωλεία  της Αίγινας κυκλοφορούν χριστουγεννιάτικες ιστορίες  για "μεγάλα παιδιά". Ιστορίες από  τα Χριστούγεννα προηγούμενων δεκαετιών  με πρόσωπα και χαρακτήρες οικείους, γνωστούς, αναγνωρίσιμους. Η μυθοπλασία μπερδεύεται με την πραγματικότητα  ή καλύτερα δανείζεται στοιχεία της, ονόματα, συνήθειες, τόπους και εποχές. Έχοντας ως κεντρικό άξονα τη θάλασσα  που χωρίζει τον Πειραιά από την Αίγινα, η υπόθεση τους εκτυλίσσεται στους δρόμους του Πειραιά, στα παλαιά καταστήματα, στις θρυλικές πλέον γειτονιές, στο λιμάνι, μέσα στα πλοία της γραμμής του Αργοσαρωνικού ακολουθώντας τα δρομολόγια τους, στα στενά δρομάκια της Αίγινας.

  Τα  διηγήματα όπως: "Δύο παρά είκοσι", "Χαρά Θεού", "Χρυσαφένια, "Μαίρη Christmas", "Η Μπιρμπίλω", "Η Ιωάννα  των Θεοφανείων", «Ένας άγγελος στα κεραμίδια», «Χριστούγεννα τον Αύγουστο», "Η γιαγιά Singer", θα μπορούσαν άνετα να αποτελέσουν μια συλλογή χριστουγεννιάτικων διηγημάτων του καιρού μας. 

   Κεντρικό  θέμα  τα πρόσωπα  που αναζητούν τα Χριστούγεννα. Που προσπαθούν πέρα από δυσκολίες, απώλειες, αναποδιές να ζήσουν τα δικά  τους Χριστούγεννα με  τα πρόσωπα  που αγαπούν και θέλουν κοντά  τους.

    

Όπως η "Σοφία" από  το "Δύο παρά είκοσι" που ξενιτεύεται για να ζήσει  τις ημέρες  των εορτών στο σπίτι του γιού της στον Πειραιά, ή ο Αντώνης στο "Χαρά Θεού" που ανυπομονεί να βουτήξει για το σταυρό την ημέρα  των Θεοφανείων, ο Μιχάλης  που μεταμορφώνεται σε Santa Claus   για να βγάλει το μεροκάματο στην πλατεία συντάγματος στο "Μαίρη Christmas" αλλά  και η "Χρυσαφένια" το τρεχαντήρι  που έρχεται από τα Κατάπολα  της Αμοργού στην Αθήνα για να μετατραπεί σε  "φάτνη" για άστεγους, μέχρι την "Μπιρμπίλω"  που με  τη γρουσουζιά  της αφήνει μισοτελειωμένο το δέντρο στο σπίτι της Μαριάνθης ή την "Ιωάννα  των Θεοφανείων"  που ζει  τις  δικές  της απώλειες και λαχταρά  τα Θεοφάνεια για να πετάξει  τα περιστέρια τη στιγμή της ρίψης  του Σταυρού.

                                           

Ο "Ένας άγγελος στα κεραμίδια"  πάλι είναι  μια ιστορία που διαδραματίζεται σε ένα μικρό νησί όπου καταφθάνουν κύματα από πρόσφυγες. Πρόσωπα και ψυχές ταλαιπωρημένες που έρχονται να τοποθετηθούν απρόσκλητα στο κάντρο των εορτών μας.

 Ένας διαφορετικός επισκέπτης  θα έρθει και θα ταράξει  τις ήρεμες  μέρες των Χριστουγέννων  σε  ένα μικρό νησί. Ένας πρόσφυγας που  θα βάλει σε δοκιμασία τις αντοχές, τα αισθήματα, τα πιστεύω  των  απλών και καθημερινών ανθρώπων. Ένας «άγγελος» που με τις φτερούγες του θα ξυπνήσει μνήμες αλλά και θα  οδηγήσει στα μονοπάτια της αληθινής αγάπης.

    Τελικά η παρουσία του ξένου αποτελεί απειλή για τα δικά μας Χριστούγεννα;

                                        

«Τα  Χριστούγεννα  τον Αύγουστο» είναι μια αλλιώτικη  ιστορία που ξεκινά από τη δεκαετία του ’70 και φθάνει ως τις μέρες μας, έχοντας ως κεντρική ηρωίδα  τη Ρίτα, μια παλιά ταξιθέτρια του κινηματογράφου «Σπλέντιτ» στο Πασαλιμάνι του Πειραιά. Η ιστορία μιας αγαθής και απλής ψυχής που κάποια στιγμή αποφασίζει  να γιορτάσει Χριστούγεννα τον Αύγουστο.

Η ιστορία ξεκινά από την Παλιά Κοκκινιά  και την οδό Θηβών, περνά από το Πασαλιμάνι και καταλήγει - μετά από πολλά σκαμπανεβάσματα  - στην Αίγινα. Παρακολουθούμε τους ήρωες της ιστορίας μας από τη δεκαετία  του '70 έως τις μέρες μας παράλληλα με τα σημαντικά γεγονότα που σφράγισαν αυτές  τις εποχές.

 Η  Ρίτα από βοηθός  στο κουρείο του πατέρα της στην Οδό Θηβών καταλήγει ταξιθέτρια  σε ένα από τα μεγαλύτερα σινεμά στο Πασαλιμάνι. Ταυτίζει τη ζωή της με αυτό ώσπου συναντά το Θόδωρο σε ένα δρομολόγιο  του "Γεώργιος Διόγος" προς Αίγινα.

Οι ζωές  τους συναντιούνται και ενώνονται. Ζουν τα δικά  τους Χριστούγεννα, άλλα ευτυχισμένα και άλλα.... σημαδεμένα.

Οι δυο τους φτιάχνουν το δικό τους παράδεισο  στην Αίγινα και ζουν έτσι όπως ονειρεύτηκαν. Μόνο που στη ζωή της Ρίτας όταν  της συνέβαινε κάτι, ήταν....  Χριστούγεννα!

"Η  γιαγιά Singer" έρχεται να προστεθεί στη σειρά  των προηγούμενων ιστοριών που έχουν κυκλοφορήσει και παρουσιαστεί στην Αίγινα και στον Πειραιά.

 Η  γιαγιά Singer καθισμένη σε ένα παγκάκι  της πλατείας Αλεξάνδρας  στο Πασαλιμάνι, και έχοντας από πριν συμπληρώσει τη βεβαίωση με το νούμερο 6, εν μέσω καραντίνας, έχει καρφωμένο το βλέμμα  της απέναντι .... στο νησί. Και θυμάται, όπως κάθε γυναίκα  της  ηλικίας της. Θυμάται όλα εκείνα  τα ταξίδια που έκανε  από το 1972 παραμονές των Χριστουγέννων στην Αίγινα  για να επισκεφθεί  την άρρωστη μάνα  της...

Από  το μυαλό  της παρελαύνουν πρόσωπα που αγάπησε, που μίσησε, που έδιωξε από κοντά της. Η ίδια έχει πλέον περάσει  στην εποχή των μεγάλων αφέσεων και αποζητά  τη συγνώμη....

Η ιστορία  μας μεταφέρει σε έναν θάλαμο νοσοκομείου όπου δύο γυναίκες που μισήθηκαν για μια ολόκληρη ζωή, βρίσκονται αντιμέτωπες μετά από πολλά χρόνια, ανήμπορες πάνω στο κρεβάτι  του πόνου.

Λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 2011.

Και έρχεται και το τελευταίο "Όλα θα πάνε καλά" με αναφορά σε έναν άνδρα που μόνος προσπαθεί να ορθοποδήσει όταν επιστρέφει στο νησί του μαζί με το γιο του. Οι δυσκολίες της προσαρμογής, οι κλειστές πόρτες, το bulling που δέχεται ο μικρός γιός, η ανοιχτή αγκαλιά  του παπά  του νησιού του αλλά και της αναπληρώτριας δασκάλας που του χαρίζει απλόχερα την αγάπη που στερήθηκε όλα αυτά τα χρόνια.

 Από τον Πειραιά, στην Αίγινα, στη Νάξο και στην Αμοργό, μίλια και χιλιόμετρα Χριστουγέννων στις σελίδες  έντεκα διηγημάτων  που διατίθενται στο βιβλιοπωλείο "Λυχνάρι"

Ευχαριστίες  στην εικαστικό στην κ. Ιωάννα Καφίδα  για το εξώφυλλο του βιβλίου  «Μαίρη  Christmas" και "Όλα θα πάνε καλά", τον αρχιτέκτονα κ. Ιωάννη Δέδε  για  το εξώφυλλο του βιβλίου: «Χαρά Θεού» και ασφαλώς  την κ. Ματούλα Ρούσσου για  την επιμέλεια  όλων των  βιβλίων.

Ιδιαίτερα τον κ. Παναγιώτη Καλαμάρα για την αποκλειστική διάθεση των βιβλίων εδώ και πολλά χρόνια.
 

 

 

Γιορτινή Αίγινα.

Καθώς οι μέρες πλησιάζουν στα Χριστούγεννα και ολοκληρώνεται ο γιορτινός διάκοσμος της πόλης κυρίως αλλά  και των κοινοτήτων, όλα  φαντάζουν γιορτινά, χαρούμενα και όμορφα.

Ο  Χριστουγεννιάτικος διάκοσμος σε τίποτε δεν θυμίζει παλαιότερες ημέρες εορτών. Πλούσιος, φωτεινός, ποικίλος και τα δέντρα να κυριαρχούν σε πολλά σημεία, τις φωτεινές γιρλάντες αλλά κυρίως τη βροχή πάνω από τους κεντρικούς δρόμους.

Μαζί με αυτά οι στολισμένες βιτρίνες έρχονται να συμπληρώσουν το γιορτινό ντεκόρ μιας πόλης που ήδη ζει στον παλμό των εορτών.

 

Χριστουγεννιάτικα λουλούδια στην παραλία.

Γέμισε η νησίδα της παραλιακής οδού της Αίγινας με  "αλεξανδρινά" κατακόκκινα λουλούδια που δημιουργούν ένα χριστουγεννιάτικο διάκοσμο.

Είναι όμορφο να περπατάς στην παραλία και να βλέπεις το όμορφο αυτό θέαμα, όπως επίσης να κατεβαίνει ο επισκέπτης από το καράβι και να βλέπει λουλουδιασμένη την παραλία.

Δηλώνουμε ότι μας αρέσει αυτή η εικόνα η οποία έρχεται να αντιστρέψει την προηγούμενη όπου ελάχιστα και απότιστα καχεκτικά φυτά προσπαθούσαν να επιβιώσουν χάρη στις φιλότιμες προσπάθειες κάποιων ευαίσθητων συμπολιτών μας.

Το όμορφο πρέπει να λέγεται!