Χορευτική πανδαισία στον Πύργο του Μάρκελου.

   Σήμερα Κυριακή 31 Μαρτίου στον ανοιξιάτικο κήπο του Πύργου του Μάρκελου πραγματοποιήθηκε το πρόγραμμα  των παραδοσιακών χορών που είχε αναβληθεί από την 25η Μαρτίου. 

   Η φρεσκάδα των χορευτών, τα όμορφα χρώματα  των παραδοσιακών φορεσιών, οι ευωδιές  του κήπου και ο λαμπερός ήλιος συνέτειναν ώστε να δημιουργηθεί ένα μικρό πανηγύρι. Χοροί από πολλές περιοχές  της Ελλάδας απέδωσαν τα χορευτικά συγκροτήματα  του Μορφωτικού Συλλόγου Κυψέλης, του Συλλόγου Γυναικών Αίγινας και του Πολιτιστικού Συλλόγου Αγίων Ασωμάτων και Κοντού.

  Προηγήθηκε ένα εισαγωγικό κείμενο από την κ. Μαίρη Σταυρίδου εκ μέρους του Μορφωτικού Συλλόγου ο "Καποδίστριας".

   Την εκδήλωση παρακολούθησαν πολλοί γονείς  των παιδιών και φίλοι καθώς και ο Δήμαρχος Αίγινας κ. Δ. Μούρτζης και η πρόεδρος της ΚΕΔΑ κ. Κ. Σαλπέα.

Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως

     Η  τρίτη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι αφιερωμένη στην προσκύνηση  του Τιμίου Σταυρού.

Θα αναρωτηθεί κάποιος, γιατί η Εκκλησία  υψώνει το Ζωοποιό Σταυρό, στη μέση της Σαρακοστής, την Γ΄ Κυριακή των Νηστειών. Στο θέμα αυτό μπορούμε να δώσουμε τρεις πνευματικές – πατερικές ερμηνείες.

Α΄: Επειδή στο διάστημα αυτό σταυρωνόμαστε κι εμείς αγωνιζόμενοι τον πόλεμο κατά των παθών. Η Εκκλησία  προβάλλοντας το Σταυρό και βλέποντας τα πάθος του Κυρίου, προσκαλεί και εμάς να συσταυρωθούμε μαζί Του.

Β΄: όπως ο οδοιπόρος μέσα στην έρημο πασχίζει να βρει έναν ίσκιο για να  ξαποστάσει, έτσι κι ο Σταυρός είναι για τον χριστιανό ο ίσκιος από κάθε κακό δίνοντάς  του δύναμη για τη ζωή του.

Γ΄: Όταν  ένας βασιλιάς περνάει από κάποιο μέρος προηγούνται  από αυτόν οι σημαίες και τα λάβαρα του για να ειδοποιήσουν το λαό, έτσι κι ο Ιησούς βαδίζοντας  προς τον  Άδη, νίκησε αυτόν και ανέβηκε πάλι στον ουρανό. Πριν όμως ανέβει, ο Σταυρός Του μας έδωσε δύναμη να πιστεύουμε σ’ Αυτόν.

   Στην υμνογραφία της Κυριακής αυτής μπορούμε να  αναζητήσουμε κι  άλλες απαντήσεις στο παραπάνω ερώτημα. Άλλωστε τα  ονόματα που έχουν δοθεί στον Τίμιο Σταυρό είναι πολλά και όμορφα: «θύρα του Παραδείσου, λιμένα σωτηρίας, φύλακα της  πάσης οικουμένης, τραύμα των δαιμόνων, κ.λ.» Ο κάθε χριστιανός που διασώζει τις θρησκευτικές αξίες και διατηρεί ζωντανή την πίστη του, αισθάνεται ένα ουράνιο μύρο να  αναβλύζει από το Σταυρό και να μοσχοβολά ολόκληρη την Εκκλησία. Ο χριστιανός όμως που είναι τυπικός,  ή χλιαρός, αδυνατεί να νιώσει αυτό το θεσπέσιο άρωμα.

  Στο ιε΄ κεφάλαιο της Εξόδου της Π. Διαθήκης διαβάζουμε ένα επεισόδιο όπου στη Μερρά, τα νερά  εν΄ςο ποταμού ήταν πικρά και  ο Ισραηλιτικός λαός δεν μπορούσε να πιεί. Τότε ο Θεός  είπε στον Μωυσή να  ρίξει μέσα το κοντάρι του. Τα νερά τότε έγιναν γλυκά και πόσιμα. Αυτή ήταν  μια προεικόνιση  της δύναμης του Σταυρού, ό οποίος Σταυρός θα αλλάζει την πικρή ασέβεια σε γλυκιά ευσέβεια.

  Ας  κάνουμε λοιπόν αυτά που λέει ο Αγ. Κύριλλος Ιεροσολύμων και θα γευτούμε τη γλυκύτητα της ευσέβειας μας απέναντι Του: όταν τρως ή όταν πίνεις, όταν κάθεσαι κι όταν κοιμάσαι, όταν σηκώνεσαι, όταν περπατάς, όταν μιλάς και πάντοτε, σε κάθε στιγμή της ζωής σου κάνε το Σταυρό σου.

     Πραγματικά ο Τίμιος Σταυρός, που είναι το υψηλότερο σύμβολο και τρόπαιο της Ορθοδοξίας, δίνει πνευματικό βάρος και περιεχόμενο στη  βασανισμένη ζωή μας και μας δείχνει  το δρόμο που βγάζει στην Ανάσταση. Αν μπορούσαμε να  ανακαλύψουμε έναν εύκολο Χριστιανισμό, χωρίς θλίψη και δίχως Σταυρό, θα ήταν οπωσδήποτε ψεύτικος. Ο  Χριστιανισμός είναι «χαρμολύπη», είναι πάθος, είναι Σταυρός. «Κηρύσσομεν Χριστόν και τούτον εσταυρωμένον» λέει ο Απόστολος Παύλος. Και ο Χριστός ο ίδιος λέει «Όστις ου λαμβάνει τον Σταυρόν αυτού και ακολουθεί  οπίσω μου, ουκ έστιν μου άξιος» Αυτόν τον Σταυρό του όμως τον προσωπικό ο κάθε χριστιανός που πάσχει και υποφέρει, τον γλυκαίνει κοιτώντας το Σταυρό του Χριστού. Για να έχει μάλιστα και πιο κοντά του το άγιο αυτό σύμβολο, βάζει παντού τριγύρω του, σταυρούς:  στους τρούλους και στα καμπαναριά των εκκλησιών, στους τάφους των νεκρών και στα νεόκτιστα σπίτια, που ακόμα οι μαστόροι δουλεύουν στη σκεπή τους, στις σημαίες και στα λάβαρα, στα  ψηλά κατάρτια των πλοίων, στα ψωμιά που ζυμώνουν οι γυναίκες του χωριού και στις βρύσες που ξεδιψούν οι χωρικοί και οι περαστικοί, στα σταυροδρόμια και στα νοσοκομεία. Παντού  όπου και να γυρίσουμε το βλέμμα μας συναντούμε το σημείο του Σταυρού, πηγαίνοντας ή γυρνώντας από τη δουλειά μας, ξεκινώντας ή τελειώνοντας άλλη μια μέρα που ο Θεός  να  χάρισε.

Οι φωτογραφίες είναι από τη σημερινή τελετή της Υψώσεως του Σταυρού στην ενορία  της Ευαγγελιστρίας Κυψέλης Αίγινας.

Ο ισχυρός βοριάς ταλαιπωρεί τους επιβάτες για δεύτερη ημέρα.

Για δεύτερη ημέρα συνεχίζουν  οι σφοδροί βόρειοι να κρατούν δεμένα τα πλοία σχεδόν σε όλες  τις γραμμές του Αιγαίου και του Ιονίου.

Στο Σαρωνικό ισχύει από χθες απαγορευτικό απόπλου για  τα ιπτάμενα δελφίνια προς Πόρο - Ύδρα και Σπέτσες ενώ διακόπηκαν και τα δρομολόγια προς Αίγινα. Το πλοίο "Άγιος Νεκτάριος" δενπραγματοποιεί σήμερα τα απογευματινά δρομολόγια του ενώ χθες  το πλοίο "Φοίβος" δεν προσέγγισε σε Μέθενα και Πόρο.

Πάντως οι επιβάτες θα πρέπει να επικοινωνούν  με τα πρακτορεία  πριν ταξιδέψουν.

"Η μικρή μας πόλη" σήμερα 30/3 και αύριο 31/3 στο Δημοτικό Θέατρο Αίγινας

   Η επιτυχημένη παράσταση της "Μικρής μας πόλης" επαναλαμβάνεται και αυτό το Σαββατοκύριακο από την Θεατρική Ομάδα Κυψέλης στη σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Αίγινας. Ώρα έναρξης 20.30.

   .

 Το έργο του Ουάιλντερ μας μεταφέρει στην Αμερικάνικη επαρχία των αρχών του 20ου αιώνα, όταν ακόμα τα αυτοκίνητα δεν έχουν κάνει την εμφάνιση τους, ο γαλατάς μοιράζει  το γάλα στα σπίτια, οι νοικοκυρές καλλιεργούν τους κήπους  τους με λαχανικά, ο εφημεριδοπώλης μοιράζει την εφημερίδα  του αξημέρωτα, και οι απλοί και αγαθοί άνθρωποι ονειρεύονται, ερωτεύονται, παντρεύονται και ακολουθούν με μαθηματική ακρίβεια μια καθημερινότητα όπου κρύβει πολλές σημαντικές στιγμές οι οποίες δίνουν νόημα και αξία  στη ζωή.

Ένα έργο - ύμνος στη ζωή και την αξία  της, μέσα από τα μάτια  δύο νέων ανθρώπων που αποφάσισαν να σμίξουν και να γεράσουν μαζί.

Παίζουν με τη σειρά που εμφανίζονται:
Αλέξανδρος Παλάι, Ηλίας Θωμάς, Ρίκι Φράτνικ, Μαρία Λυκούρη, Αρετή Κουκούμη, Βασίλης Παλαμιδόπουλος, Παρασκευή Γεννίτσαρη, Πέτρος Φλεμετάκης, Νεκταρία Κοπανά, Ευάγγελος Στενάκης, Παντελής Γκαρής Ελεάνα Μπέση, Κωνσταντίνος Παπαμιχαήλ, Άκης Κουκουμής.
Σκηνοθεσία: Γιώργος Μπήτρος
Μουσικές επιλογές: Ανέστης Κορνέζος
Φωτισμοί: Άκης Κουκουμής – Παντελής Γκαρής.

  Ώρα έναρξης 20.30 στο Δημοτικό Θέατρο Αίγινας.

Ευχαριστούμε την κ. Αννίτα Λεούση  για  τις όμορφες φωτογραφίες.

Η ζωγραφική ομορφαίνει ακόμα και τα σκουπίδια.

 Πολύ ευχάριστη έκπληξη οι ζωγραφισμένοι κάδοι σκουπιδιών στο λιμάνι της Αίγινας. Μια πινελιά αισθητικής με πολύ εύκολο τρόπο, φαντασία και μεράκι.

  Όποιος και αν πήρε την πρωτοβουλία, όποιος κι αν το πραγματοποίησε, του αξίζουν συγχαρητήρια. Δεν χρειάζονται λοιπόν πολλά. Με πολύ λίγα μπορεί να ομορφήνει η καθημερινότητά  μας και να γίνει η ζωή μας καλύτερη. Και μια που ο λόγος για τα σκουπίδια, ας ελπίσουμε πως οι ζωγραφιές αυτές θα επηρεάσουν θετικά  τους διαβάτες, θα τραβήξουν το ενδιαφέρον τους και θα ρίχνουν τα σκουπίδια  τους εκεί που πρέπει. Ας ελπίσουμε να έχει συνέχεια αυτό το εγχείρημα και να βρει κι άλλες εφαρμογές  σε άλλα σημεία  της πόλης  και του λιμανιού.

Οι Χαιρετισμοί προς την Παναγία.

  Η  ακολουθία  των Χαιρετισμών  προς την  Παναγία  θα  ψαλλεί απόψε σε όλους  τους Ορθόδοξους ναούς. Κέντρο  της ακολουθίας  η Γ΄ στάση  του  Κοντακίου που θα αναγνώσει ο ιερέας μπροστά στο εικόνισμα  της Παναγίας.

  Ο Ακάθιστος ύμνος – ο ωραιότερος ίσως ύμνος της Εκκλησίας  και περισσότερο αγαπητός  στο λαό – πρωτοακούστηκε στο Βυζάντιο  στην Εκκλησία της Παναγίας των Βλαχερνών μετά  την ηρωική  απόκρουση  των Αβάρων που είχαν πολιορκήσει την Κωνσταντινούπολη. Η ιστορία  αναφέρει τα εξής:

   Το  626 μ.Χ. οι  Άβαροι συνεργαζόμενοι με  τους Πέρσες  ήρθαν με πολυάριθμο στρατό και στόλο και πολιόρκησαν την Κωνσταντινούπολη από στεριά και θάλασσα. Γέμισε και η στεριά από το στρατό τους, πεζούς και έφιππους και από πολιορκητικές μηχανές. Μπροστά σε τόσους και τόσο βαριά οπλισμένους εχθρούς, πόσο θα βαστούσαν  οι γενναιότατοι, αλλά  ελάχιστοι χριστιανοί που αντιστέκονταν από μέσα;  Όταν μάλιστα ο αυτοκράτορας Ηράκλειος βρισκόταν με  ολόκληρο το στρατό του στα βάθη της Μικράς Ασίας για να αντιμετωπίσει  τους Πέρσες. Όλος  ο λαός της Βασιλεύουσας ανέβηκε στα τείχη για να υπερασπιστεί την πόλη του. Δεν είχαν πουθενά  αλλού πιά να στηρίξουν τις ελπίδες τους οι χριστιανοί, παρά μόνο στην Παναγία Θεοτόκο, που είναι «της Εκκλησίας ο ασάλευτος πύργος και της  βασιλείας το απόρθητον τείχος». Η προσευχή των χριστιανών εισακούεται. Ένας φοβερός ανεμοστρόβιλος, που ξαφνικά σηκώθηκε, άρχισε να αναποδογυρίζει, να συντρίβει και να βυθίζει τα πλοία των βαρβάρων. Και η θάλασσα – σαν για να δώσει θάρρος στους χριστιανούς – έβγαζε τα πνιγμένα σώματα των πολιορκητών μπροστά στην Εκκλησία της Θεοτόκου, στις Βλαχέρνες.  Σάλος μεγάλος με φόβο  και τρόμο, μέσα στις παρατάξεις του  εχθρού. Θάρρος πολύ στον ευσεβή λαό της Πόλης, που βγήκε έξω από τα τείχη και άρχισε να καταδιώκει τους τρομοκρατημένους εχθρούς.

   Η πόλη είχε σωθεί. Το βράδυ, όλος ο λαός μαζεύτηκε στο ναό τςη Θεοτόκου, για να αποδώσει στην υπερμάχο στρατηγό με ψαλμούς και ύμνους τα νικητήρια και τα ευχαριστήρια. Τότε πρωτοψάλανε και τον ύμνο, που ψάλλουμε  μέχρι σήμερα στους Χαιρετισμούς. Εκείνη τη βραδιά  όλος ο λαός έψαλλες όρθιος αυτόν τον ύμνο σε ένδειξη μεγάλης  ευγνωμοσύνης προς την Παναγία. Γι’ αυτό ο ύμνος αυτός ονομάστηκε Ακάθιστος.

   Ο  Ακάθιστος ύμνος είναι ένα κοντάκιο [είδος μεγάλου εκκλησιαστικού ύμνου]  που αποτελείται από το προοίμιο [εισαγωγή] και 24 οίκους [σειρά  τροπαρίων στα οποία περιγράφεται ένα γεγονός]. Ψάλλεται τμηματικά  κάθε Παρασκευή βράδυ τις 4 πρώτες εβδομάδες της Μ. Τεσσαρακοστής  και ολόκληρος το βράδυ της Παρασκευής της 5^ης  εβδομάδας. Μπορεί  να χωριστεί σε δύο  μέρη. Στο πρώτο το ιστορικό, εξιστορούνται τα γεγονότα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, η συνάντηση της Παναγίας με την Ελισσάβετ, η γέννηση του Χριστού, η προσκύνηση των Μάγων και των Ποιμένων, η φυγή στην Αίγυπτο και η Υπαπαντή. Στο δεύτερο μέρος, το Θεολογικό και δογματικό, αναφέρεται η σημασία της ενανθρώπησης του Χριστού, για να σώσει τους ανθρώπους, να τους λυτρώσει και να τους οδηγήσει στη Θέωση.

   Δεν γνωρίζουμε με βεβαιότητα τον συγγραφέα  του Ακάθιστου ύμνου. Από πολλούς επιστήμονες αποδίδεται στον Ρωμανό τον Μελωδό.

Στο Rhoto Sunday τέσσερις Αιγινήτες φωτογράφοι

 Φωτογραφία του κ. Νίκου Μούρτζη

Το φωτογραφικό εργαστήρι του Μορφωτικού συλλόγου Αίγινας ''ο Καποδίστριας'' συμμετέχει στο Photo Sunday μαζί με άλλες 9 πόλεις της Ελλάδας σε εναν διαγωνισμό φωτογραφίας που γίνεται στο τέλος κάθε μήνα με ένα συγκεκριμμένο θέμα (για τον Φεβρουάριο το θέμα ήταν ''καμπύλες'', και 4 φωτογράφοι από το εργαστήρι, (Νίκος Μούρτζης, Αννίτα Λεούση,Τζένυ Σκριβάνου και Βιβή Κουτσούκου) ήταν μέσα στις 11 διακρίσεις που επέλεξε το περιοδικό photonet (https://www.nexusmedia.gr/) και θα δημοσιευθούν στο τεύχος Απριλίου.

«Κάτω από τις βόμβες» στον κινηματογράφο "Τιτίνα"

 Με μια κοινωνική λιβανέζικη ταινία  του 2007  συνεχίζει τις προβολές  του ο κινηματογράφος "Τιτίνα" στην πόλη της Αίγινας. Αυτό το τριήμερο προβάλεται η ταινία: "Κάτω από τις βόμβες"

Λίγα λόγια  για την υπόθεση της ταινίας:

       Στα τέλη του 2006 καταφθάνει στη Βηρυτό η Ζέϊνα αναζητώντας τον γιο της, όπου είχε πάει να επισκεφτεί την αδερφή της. Στον εμπόλεμο Λίβανο όπου όλοι αναζητούν τρόπο να εγκαταλείψουν τη χώρα, εκείνη ναυλώνει ένα ταξί και κατευθύνεται στην ενδοχώρα, νότια, μέσα από κατεστραμμένα σπίτια, αδιάβατους δρόμους, γκρεμισμένες γέφυρες, ανθρώπους στο έλεος της μοίρας των εχθροπραξιών, μια πονεμένη οδύσσεια. Η αγωνία της μάνας να βρει το παιδί της, χωρίς μελό και υπερβολές, μέσα από ένα ταξίδι που ανακαλύπτει και εκείνη ξανά το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της.
        Σκηνές γυρισμένες σε αληθινές συνθήκες πολέμου.
        Με την κάμερα επ’ ώμου, ο φακός του Λιβανέζου σκηνοθέτη καταγράφει όλον τον παραλογισμό της καθημερινότητας του εμφύλιου διχασμού και των ξένων παρεμβάσεων, τις πολιτικές ιδιαιτερότητες και ιδιομορφίες του Λιβάνου, του άλλοτε «διαμαντιού της Ανατολής».
     
Ταινία διάρκειας 95’ στα αραβικά & αγγλικά με ελληνικούς υπότιτλους / Movie duration 95’, in Arab & English with Greek subtitles.
Τιμή εισιτηρίου / Γενική είσοδος: 5.00 ευρώ

σε σκηνοθεσία Φιλίπ Αρακτινγκί, με τους Ελάμ Αμπάς, Νάντα Φαρχάτ, Ζορζ Καμπάζ

Ημέρες & Ώρες Προβολών:
Παρασκευή & Σάββατο: 8.30 βραδινή
Κυριακή: 7.30 απογευματινή

Μηχανάκια ακόμα και στα αλώνια!

     

 Βλάχηδες 2019

Κάποτε τα τετράποδα ήταν απαραίτητα για το "λίχνισμα" του καρπού στα αλώνια. Σήμερα εκεί μπορεί να καταλήγουν και κάποια δίτροχα Η Αίγινα είχε πολλά αλώνια σε όλες  τις περιοχές της. Σήμερα, σύμφωνα με μιά καταμέτρηση - καταγραφή που έκανε τη σχολική χρονιά 2007 -08 η Περιβαλλοντική Ομάδα του 2ου Γυμνασίου Αίγινας, υπάρχουν πάνω από 70. Άλλα καλοδιατηρημένα και άλλα με φοβερές φθορές από την εγκατάλειψη.

   Το εικονιζόμενο αλώνι βρίσκεται στους Βλάχηδες. Σε μια θέση καταπληκτική με θέα  που κόβει την ανάσα. Όλος ο ανατολικός Σαρωνικός απλώνεται κάτω από το αλώνι και η ματιά  χάνεται πέρα στο Αιγαίο, ενώ τα χαμηλά βουνά  του Πόρου διακρίνονται στα δεξιά.

   Το αλώνι αυτό από τα μεγαλύτερα που συναντάμε στην Αίγινα, διατηρεί το στιχερό του (το σίδερο στο κέντρο όπου έδεναν το ζώο) και πολλά σημεία  της επιφάνειάς του έχουν καλυφθεί από τσιμέντο.

   Στην πρώτη μας επίσκεψη το 2007 αυτό που μας έκανε εντύπωση ήταν η ύπαρξη ενός δίτροχου. Το ίδιο δίτροχο όπως  διακρίνεται και στην πρώτη φωτογραφία υπάρχει ακόμα και συντροφεύεται από άλλο ένα νεότερο.

  Πως και  γιατί βρέθηκαν εκεί; Κάποιοι γνωρίζουν. Και κάποιοι άλλοι ίσως φαντάζονται. 

  Τελικά  στην Αίγινα τα μηχανάκια ή αλλιώς μοτοποδήλατα βρίσκονται παντού ακόμα και στα πιό απίθανα μέρη.

 Βλάχηδες  2007