Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2019

Μάρτης είναι, νάζια κάνει!

           «Οπόχει κόρην ακριβή του Μάρτη ο ήλιος μην τη δει» 
    
   Ο Μάιος μας έφτασε με αστραφτερές λιακάδες. Εμείς όμως που γνωρίζουμε τις παραξενιές  του δεν  θα πρέπει να εφησυχάζουμε. Είναι  ίσως ο πιο  άστατος μήνας του χρόνου και ο πιο απρόβλεπτος. Όμως παρουσιάζει και έντονο λαογραφικό ενδιαφέρον όπως συμπεραίνουμε από τα όσα  γράφει  στο  πολύτιμο βιβλίο  της κ.Λίνας Πετρίτη - Μπόγρη.
   Αντιγράφουμε  από τις σελίδες  του τα σχετικά με το μήνα Μάρτιο.
 
Μάρτιος, τρίτος μήνας του χρόνου, με 31 ημέρες, και πρώτος μήνας της Άνοιξης. Στο ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο πρώτος του χρόνου και το όνομα του προέρχεται από το λατινικό Mars= Άρης, του οποίου γιόρταζαν τα γενέθλια την πρώτη ημέρα του μήνα (την Πρωτοχρονιά).
Πρώτη  Μαρτίου και κανένας δεν έβγαινε  το πρωί απ’ το σπίτι, αν δεν είχε φορέσει το Μάρτη του! Έθιμο που το συναντάμε ακόμα στις μέρες μας: Άσπρη και κόκκινη κλωστή στριμμένη, που τη φορούσαν στον καρπό του χεριού (βραχιόλι), στο δάχτυλο (δαχτυλίδι), ή στο λαιμό(κολιέ). Ιδιαίτερα το φορούσαν οι γυναίκες, οι νέες κοπέλες, τα παιδιά. Οι άντρες φορούσαν κι αυτοί, αλλά αρκετοί το έδεναν στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού… να μη φαίνεται!
Η μαγική δύναμη της ασπροκόκκινης κλωστής έλεγαν, επίσης, ότι προσφέρει πολλά καλά σε όποιον τη φορά: αν στο μικρό παιδί την έδεναν στο πόδι, δεν θα σκόνταφτε! Πολλοί την έδεναν στο φυτί (αφτί) της στάμνας, για να κάνει κρύο το νερό!
Πίστευαν ότι έτσι απέτρεπαν την επίδραση του ήλιου, που αυτόν τον μήνα πλησιάζει το βόρειο ημισφαίριο (το δικό μας), είναι δυνατός και καίει.
-Του Μάρτη οι αυγές με κάψανε, του Μάη τα μεσημέρια.
-Κάλιο Μάρτης στις γωνιές, (τζάκια), παρά Μάρτης στις αυλές (για το κρύο ή τον ήλιο που καίει).
-Του Μάρτη ο ήλιος βάφει και πέντε μήνες δεν ξεβάφει.
-Ο καλός Μάρτης στα κάρβουνα κι ο κακός στον ήλιο.
-Ο ήλιος του Μαρτιού τρυπάει κέρατο βοδιού.
-Κάλιο Μάρτης καρβουνιάρης παρά Μάρτης  λιοπυριάρης.
-Το Μάρτη τον πεντάγνωμο όπου γελά και κλαίει,
θα τονε τιμωρήσουμε ψέματα να μη λέει.
-Οπόχει κόρην ακριβή, του Μάρτη ο ήλιος μην τη δει.
Η πεθερά… αποφασίζει για τις δουλειές έξω απ’ το σπίτι, και προτείνει: Το Μάρτη η νύφη μου, το Μάη η κόρη μου!
 Και η παροιμία,
-Του Μάρτη και του Τρυγητή ίσα τα μερονύχτια, δηλώνει την εαρινή ισημερία (21 Μαρτίου) αλλά και την φθινοπωρινή (23 Σεπτεμβρίου).
Και αφού η μέρα μεγαλώνει, και η δουλειά άρχιζε με την ανατολή και τέλειωνε με τη δύση, «ήλιο με ήλιο», οι γεωργοί συμβουλεύουν:
-Το Μάρτη βάλε εργάτες κι ας είναι ακαμάτες.
 Εύχονται και ελπίζουν:
-Αν κάνει ο Μάρτης δυο νερά κι Απρίλης άλλο ένα,
χαρά σε κείνον το ζευγά, πόχει πολλά σπαρμένα.
-Μάρτης έβρεχε, θεριστής χαιρότανε.
-Αν ρίξει ο Μάρτης δυο νερά κι Απρίλης άλλα δέκα,
να δεις το κοντοκρίθαρο να στρίβει το μουστάκι,
να δεις και τις αρχόντισσες να ψιλοκαθαρίζουν,
θα δεις και τη φτωχολογιά να ψιλοκοσκινίζει.
-Σαν ρίξει ο Μάρτης μια βροχή κι Απρίλης άλλη μία,
να δεις κουλούρες στρογγυλές και πίτες σαν αλώνι.
-Κάλιο Μάρτης με παλούκια, παρά Φλεβάρης με μπουμπούκια.
-Μάρτης μες τα παραγώνια; Θα γιομίσουνε τ’ αλώνια.
-Του Μάρτη η βροχή, γιόμισε τ’ ασκί κρασί.
Πιστεύουν δε ότι τώρα ψηλώνουν τα σπαρτά:
-Ο Μάρτης εδιαλάλησε: μικρά μεγάλα απάνου.
Και υποστηρίζουν:
-Λείπει ο Μάρτης απ΄ τη Σαρακοστή; επειδή η νηστεία της Τεσσαρακοστής περιλαμβάνεται κατά το κύριο μέρος αυτόν το μήνα, αλλά το λέμε, επίσης και για κείνον που βρίσκεται ή αναμειγνύεται  παντού.
Για τον καιρό του Μάρτη με τις απότομες και ξαφνικές μεταβολές έχουν πολλά να λένε:
-Μη σε γελάσει ο Μάρτης το πρωί  και χάσεις την ημέρα.
-Όλες του Μάρτη φύλαγε και τ’ Απριλιού τις δώδεκα,
ότι ακόμα και στις δεκαοχτώ, ξεράθ’ η πέρδικα στ’ αβγό (από το κρύο).
-Του Μάρτη ξύλα φύλαγε, μη κάψεις τα παλούκια,
και τ’ Απριλιού τις δέκαοχτώ,
μη κάψεις τα καρούλια (του αργαλειού)
-Μάρτης γδάρτης, κακός παλουκοκάφτης,
από το ξαφνικό και πολύ κρύο δεν φτάσανε τα ξύλα για το τζάκι και κάψανε ακόμα και τα παλούκια του φράχτη.
-Τα παλιά παλούκια καίει, τα καινούρια ξεριζώνει.
-Φύλα ξύλα για το Μάρτη να μην κάψεις τα παλούκια.
-Το Μάρτη ξύλα φύλαγε κι άχερα των βοδιώνε,
και λίγα ξυλοκέρατα (χαρούπια) να δίνεις των παιδιώνε
(συμβουλές για προμήθειες λόγω του άστατου καιρού).
-Ο Μάρτης ο πεντάγνωμος εφτά φορές εχιόνισε
και πάλι το μετάνιωσε που δεν εξαναχιόνισε.
-Ο Μάρτης ώρα βρέχει και χιονίζει, κι ώρα μαρτολουλουδίζει.
-Πώς τ’ αρέσει αυτού του Μάρτη να ’ναι πάντα στο διπλό.
Μια στις δέκα να ’χει ήλιο, και τις άλλες ξυλιασμό.
-Τον Μάρτη, το πρωί πηλά και το βράδυ χώματα (ο πηλός που σχηματίστηκε από την πρωινή βροχή το βράδυ από τη ζέστη γίνεται σκόνη).  
Λέγανε οι παλιοί:
-Τι να περιμένεις αφ΄ το μισοκούτελο το Μάρτη που χιόνισε το πρωί τσαι εψόφησε τη γαϊδάρα μας (από το πολύ κρύο), το μεσημέρι τηνε βρώμισε (από την πολλή ζέστη) τσαι το βράδυ τηνε πήρε το ποτάμι  (από τη βροχή).
-Έβαλε τη γριά κάτω αφ΄ το κακάβι,
ξεγελάστηκε η καημένη πως έφτιαξε ο καιρός και για να φυλαχτεί από το κρύο, χώθηκε κάτω απ΄ το καζάνι!
-Του Μάρτη χιόνι  βούτυρο,  κι όταν παγώσει μάρμαρο.
 Πίστευαν πως για την αστάθεια του καιρού έφταιγε… η ιδιωτική του ζωή!
«Είχε παντρευτεί δύο γυναίκες, μια πλούσια αλλά πολύ άσκημη και μια όμορφη αλλά φτωχιά. Όταν γυρνούσε προς την άσκημη, έκλαιγε απ’ τον καημό του και χάλαγε ο καιρός. Γελούσε ευχαριστημένος, σαν έβλεπε την όμορφη γυναίκα του και ο καιρός έφτιαχνε!»
 Όσο όμως κι αν μας ταλαιπωρεί, είμαστε πάντα σίγουροι πως:
-Από Μάρτη καλοκαίρι  κι από Αύγουστο Χειμώνα!
Και έτσι τον αντιμετωπίζουμε με καλή διάθεση, γιατί
-Μάρτης είναι, νάζια κάνει!

Τσικνοπέμπτη στην παλιά Αίγινα

  Τσικνοπέμπτη σήμερα. Ασφαλώς και δεν θα γνωρίζετε πως παλιά, πολύ παλιά οι νοικοκυρές αυτήν την ημέρα στην Αίγινα, εκτός από το λιγοστό κρέας αν υπήρχε.... σκάρωναν και μια πίτα από τσουκνίδες !!!  οι οποίες ότι είχαν φυτρώσει και ήταν πολύ τρυφερές.
   Αυτά σε εποχές δύσκολες που οι άνθρωποι ήταν αναγκεμένοι αλλά έβρισκαν τρόπο να ξεγελούν τη φτώχεια  τους, να περνούν καλά και να γιορτάζουν με τα ελάχιστα.....
   Έτσι για να δούμε σήμερα  τι έχουμε ζήσει ως λαός και πως έχουν κατορθώσει  να αντέξουν και να επιβιώσουν οι παλιότερες γενιές.

Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2019

Ομιλία για τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο

  "80  χρόνια από την έναρξη του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου. Τα αίτια, η αφορμή και η εμπλοκή της Ελλάδας",  είναι το θέμα της ομιλίας της κ. Μαρίνας Πετράκη η οποία είναι καλεσμένη από το Σύλλογο "Οι φίλοι της Αίγινας".
  Η  ομιλία  θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 2 Μαρτίου στην αίθουσα  του Λαογραφικού Μουσείου Αίγινας και ώρα  19.00 μ.μ.

O "Φοίβος" επιστρέφει.

 Έδεσε σήμερα το πρωί στο λιμάνι  του Πειραιά ο "Φοίβος" μετά από ακινησία  τεσσάρων μηνών (από το Νοέμβριο). Τις επόμενες  ημέρες  θα ενταχθεί  κανονικά  στα δρομολόγια της Κοινοπραξίας.  
  Φρεσκαρισμένος και κατακόκκινος μας υπόσχεται και πάλι όμορφα ταξίδια.
  Να  ευχηθούμε  στους αξιωματικούς και το πλήρωμά  του καλές θάλασσες και καλή δύναμη για  τη νέα σεζόν.



Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2019

Το γλυπτό του Γ. Μόραλη βρίσκει μόνιμη κατοικία στην Αίγινα.




Επίσκεψη στο χώρο που θα τοποθετηθεί το γλυπτό  του Γιάννη Μόραλη πραγματοποίησε τη Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου ο  αρχιτέκτονας κ. Θοδωρής Ζουμπουλάκης συνοδευόμενος από το Δήμαρχο Αίγινας κ. Δ. Μούρτζη, τον πρόεδρο της Τουριστικής Επιτροπής του Δήμου κ. Γ. Μούρτζη, τον εκπρόσωπο της Τεχνικής Υπηρεσίας κ. Ν. Βλαστό τον ιστορικό κ. Γ. Καλόφωνο και την κ. Μ. Αυθεντοπούλου.
Ο σκοπός  της επίσκεψης ήταν να ρυθμιστούν οι τελευταίες λεπτομέρειες για την τοποθέτηση του γλυπτού στο χώρο που έχει επιλεγεί. Το γλυπτό του Γ. Μόραλη είχε εκτεθεί στην παραλία της Αίγινας  στα πλαίσια  του Φεστιβάλ Φιστικιού (2016) που περιελάμβανε πολλές εικαστικές εκδηλώσεις  αφιερωμένες στον καλλιτέχνη. Έκτοτε εκκρεμεί  η μόνιμη τοποθέτησή του στην Αίγινα παρόλο που είχε επιλεγεί το σημείο. Να υπενθυμίσουμε ότι ως χώρος τοποθέτησης έχει επιλεγεί σημείο του παραλιακού δρόμου μετά  το ξενοδοχείο «Δανάη» και πριν την οικία Σαλιαρέλη, ένα σημείο που γειτνιάζει με το σπίτι του Γ. Μόραλη και τόπος έμπνευσης για το έργο του. Το έργο με φόντο τη θάλασσα  του Σαρωνικού όπου διέρχονται τα πλοία της γραμμής. Άλλωστε αυτό αναπαριστά και το έργο δύο φέρυ μπωτ που συναντιούνται στη διαδρομή Πειραιάς – Αίγινα.
Το γλυπτό θα επιστρέψει σε λίγες μέρες από την Αθήνα, όπου  συμμετείχε στην μεγάλη έκθεση του Μουσείου Μπενάκη για τον Γ. Μόραλη. 


 Για την τοποθέτηση του γλυπτού η κ.Πέγκυ Ζουμπουλάκη είχε μιλήσει στο Saronic magazine  σε σχετική συνέντυεξή της:
"Η ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ ο παραλιακός δρόμος της Αίγινας με τα σπίτια του Νικολάου, του Καπράλου, του Μόραλη και του Νίκου Καζαντζάκη ασφαλώς, μου θυμίζει πολύ τον Νίκο Νικολάου και τον Γιάννη Μόραλη. Κάπου εκεί, σε κάποιο σημείο για το οποίο θα συμφωνήσουν όλοι, θα μου άρεσε να τοποθετηθεί το έργο του Μόραλη» Ο λόγος για το γλυπτό του Γιάννη Μόραλη με τίτλο «Χωρίς τίτλο», εμπνευσμένο στην Αίγινα από τη θέα που είχε ο δημιουργός προς τη θάλασσα από το ατελιέ του, το οποίο δώρισε η Πέγκυ Ζουμπουλάκη στον Δήμο Αίγινας και προσωρινά κοσμεί το λιμάνι του νησιού. «Την απόφαση για την οριστική θέση του έργου θα ήθελα να λάβει μια ομάδα ανθρώπων –όχι μόνο ο Δήμος– που έχουν σχέση με την τέχνη και την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του τόπου. Είμαι αντίθετη με τη λογική των ”δωρητών”, που επειδή χαρίζουν ένα έργο έχουν την απαίτηση να εκτεθεί σε δημόσιο χώρο της επιλογής τους. Σε μια δωρεά έχει πάντα λόγο και ο αποδέκτης».

Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2019

Η Ευνοούμενη (The Favourite) των βραβείων.

 Με την κατάκτηση  του Όσκαρ Α' Γυναικείου ρόλου  στη φετινή απονομή των βραβείων Όσκαρ, συνεχίζει τη θριαμβευτική πορεία  της η καινούργια ταινία  του Γιώργου Λάνθιμου "Η Ευνοούμενη". Ο τίτλος της ταινίας μάλλον προφητικός, αποδεικνύεται ότι είναι και η ευνοούμενη των βραβείων μια που οι υποψηφιότητες της στα φετινά Όσκαρ ήταν πολλές, κάτι που μετράει πάρα πολύ για μια ταινία, και την πορεία  της στους κινηματογράφους.
 Η καινούργια  ταινία  του Λάνθιμου ήταν επίσης υποψήφια για 12 βραβεία στα φετινά BAFTA 2019. Τελικά στην τελετή απονομής που έγινε στις 10 Φεβρουαρίου στο Λονδίνο, η ταινία απέσπασε  επτά σημαντικά βραβεία.
Έτσι  δικαίωσε τα προγνωστικά, αφού έφυγε από το Λονδίνο και το Ρόαγιαλ Άλμπερτ Χολ, έχοντας επικρατήσει συνολικά σε επτά κατηγορίες: μεταξύ άλλων κέρδισε τα βραβεία καλύτερου πρωτότυπου σεναρίου, καλύτερης βρετανικής ταινίας, καλύτερου Α΄ και Β΄ γυναικείου ρόλου, αλλά και καλύτερων κοστουμιών.



Πολιτιστικές εκδηλώσεις από την Περιφέρεια Νήσων.



Από το Saronic magazine
Από την Περιφερειακή Ενότητα Νήσων εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:
Τα νησιά μας και η Τροιζηνία είναι γεμάτα από πολιτιστικούς και ιστορικούς θησαυρούς και έντονα στοιχεία πολιτιστικής κληρονομιάς και παράδοσης. Άλλωστε, η νησιωτική αρχαία Ελλάδα έχτισε πολιτισμούς, ευρήματα των οποίων διατηρούνται ως σήμερα για να μας δώσουν την ευκαιρία να τους γνωρίσουμε.
Οι πολιτιστικές εκδηλώσεις παραμένουν βασικό μέρος της ζωής των τοπικών κοινωνιών καθώς εξυπηρετούν την αναβάθμιση του πολιτισμικού τους status, την ψυχαγωγία με τρόπο ποιοτικό, τη δημιουργία δεσμών μεταξύ των μελών τους, την προβολή τους πέραν των στενών γεωγραφικών ορίων τους με αύξηση της επισκεψιμότητας, αλλά κυρίως την αξιοποίηση και ανάδειξη των σημαντικών ιστορικών γεγονότων που σημάδεψαν το κάθε νησί όπως για παράδειγμα ήταν η Ναυμαχία της Σαλαμίνας.
Η Περιφερειακή Ενότητα Νήσων κάθε χρόνο συνδιοργανώνει με τους Δήμους της χωρικής της αρμοδιότητας, πολιτιστικές εκδηλώσεις πιστεύοντας ακράδαντα ότι ο πολιτισμός αποτελεί το αντίδοτο στην κρίση αξιών και στη ζοφερότητα. Τις πολιτιστικές αυτές εκδηλώσεις εισηγήθηκε ο Αντιπεριφερειάρχης Νήσων κος Παναγιώτης Χατζηπέρος στην Επιτροπή Πολιτισμού της Περιφέρειας Αττικής, οι οποίες εγκρίθηκαν ομόφωνα.
Ο Αντιπεριφερειάρχης επεσήμανε δε την ανάγκη για διοργάνωση ποιοτικών πολιτιστικών εκδηλώσεων σε συνεργασία με τους Δήμους και κατά τους χειμερινούς μήνες στα νησιά μας και την Τροιζηνία, στο πλαίσιο της ίσης μεταχείρισης όλων των πολιτών. Επιπλέον, μέσα από εμβληματικές εκδηλώσεις καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους η Περιφέρεια Αττικής θα εντατικοποιήσει τις στοχευμένες προσπάθειες της για ανάσχεση της ερήμωσης των νησιών
   

Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2019

Απαγορευτικό απόπλου σε ισχύ σήμερα Κυριακή 24 /2

Χωρίς πλοία από χθες Σάββατο 23/2 το απόγευμα, καθώς ο "Απόλλωνας" λόγω απαγορευτικού δεν εκτέλεσε  το βραδυνό δρομολόγιο από Πειραιά προς Αίγινα με επιστροφή στον Πειραιά. 
Το απαγορευτικό είναι σε ισχύ και σήμερα Κυριακή με  τα πρωινά δρομολόγια να έχουν μείνει ανεκτέλεστα, τόσο προς Αίγινα, όσο και προς Μέθανα , Πόρο και Αγκίστρι.
Η Κοινοπραξία πλοίων Σαρωνικού θα εκδώσει νέα ανακοίνωση το μεσημέρι για τα απογευματινά δρομολόγια της Κυριακής, γι΄αυτό οι επιβάτες θα πρέπει να επικοινωνήσουν με τα κατά τόπους πρακτορεία εισιτηρίων.

Η φωτογραφία που δημοσιεύουμε είναι της κ. Εύας Μαρινάκη από τη σελίδα της στο fb  κατά  τη διάρκεια του χθεσινού και τελευταίου δρομολογίου του πλοίου "Ποσειδών Ελλάς".

Πολλές οι εικόνες του Ασώτου

  Ο Άσωτος είναι ίσως η πιο γνωστή φιγούρα  της Βίβλου. Γνωστή όσο και τραγική.

Πολλές φράσεις ή εικόνες που χρησιμοποιούμε κυριολεκτικά ή μεταφορικά στην καθημερινότητα μας αποδεικνύουν πόσο βαθιά ριζωμένες  είναι στη ζωή μας. Πόσο έχουν ποτίσει το είναι μας, τις συνήθειες, τις αντιλήψεις, τη στάση μας απέναντι στη ζωή ή στον συνάνθρωπο.

Φράσεις βγαλμένες μέσα από  τη ζωή της Εκκλησίας, το Ευαγγέλιο, τα κείμενα  των ύμνων, διανθίζουν το λόγο μας και δεικνύουν πόσο ο λαός είχε  αποκτήσει θρησκευτικό γραμματισμό. Πόσο τα εκκλησιαστικά  γεγονότα, οι εορτές, τα πρόσωπα της Βίβλου, το έχουν επηρεάσει πνευματικά και πολιτιστικά.
Οι φράσεις "άνοιξε το Τριώδιο" ή  η  λέξη "άσωτος" με  την οποία χαρακτηρίζουμε κάποιον είναι ένα παράδειγμα  των όσων αναφέρουμε.

Κυριακή του Ασώτου σήμερα, δεύτερη Κυριακή του Τριωδίου όπου μας παρουσιάζεται η σωστή ή λανθασμένη  τοποθέτηση μας  - στάση απέναντι στο Θεό. Γιατί αυτό είναι και το νόημα αυτών των Κυριακών. Η υπενθύμιση της σωστής στάσης μας απέναντι στο Θεό και τον συνάνθρωπο, η οποία εκφράζεται με την ταπείνωση  του Τελώνη, τη μετάνοια  του Ασώτου και όχι  την υπερηφάνεια  του Φαρισαίου και τη σκληρή στάση του μεγάλου αδελφού του Ασώτου.

   Αν μπούμε στον πειρασμό να αναζητήσουμε εικόνες του Άσωτου Υιού στον οποίο είναι αφιερωμένη η σημερινή Κυριακή τότε θα βρεθούμε μπροστά σε μια μεγάλη γκάμα εικόνων και πινάκων  ζωγραφικής που πολύ ρεαλιστικά αλλά με έντονη τάση ρομαντισμού απεικονίζουν τη γνωστή ιστορία του Ευαγγελίου.

  Ο λόγος λοιπόν σήμερα για τον Άσωτο Υιό, μια κορυφαία μορφή  των Ευαγγελικών κειμένων. Λένε οι μεγάλοι Θεολόγοι πως αν χανόταν το κείμενο της Αγίας Γραφής και βρίσκαμε μόνο τη σελίδα με την ιστορία του Ασώτου Υιού, αυτό θα ήταν αρκετό για να γνωρίσουμε το Θεό. Η παραβολή του Ασώτου αποτελεί σύνοψη, συμπύκνωση, όλου του Ευαγγελίου. Είναι η καρδιά της διδασκαλίας του Χριστού, διότι μέσα από αυτήν γνωρίζουμε ποιός είναι ο Θεός και ποιά η στάση του απέναντι μας, αλλά κυρίως πως εμείς μπορούμε να τον ψάξουμε, να τον αναζητήσουμε και εν τέλει να τον συναντήσουμε.
   Η πρώτη εικόνα που παρουσιάζουμε είναι πολύ ενδιαφέρουσα αν και δεν προέρχεται από τη βυζαντινή αγιογραφική παράδοση, όπως καμία από αυτές που συνοδεύουν το σημείωμά μας. Απεικονίζει όλο το μέγεθος της απόγνωσης, της μοναξιάς και της κατάντιας αυτού του παιδιού που ρακένδυτο και ανυπόδητο βόσκει χοίρους ενώ στο βάθος διακρίνεται η πρότερη βασιλική βιωτή του.
  Η εικόνα συγχρόνως αποκτά φοβερή επικαιρότητα αν αναλογισθούμε τη σημερινή ζοφερή κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει πολλοί συνάνθρωποί μας.


   Λίγες σκέψεις  για  την ιστορία του Ασώτου δανειζόμαστε από άρθρο του δ. Γρηγόριου Φραγκάκη έτσι όπως δημοσιεύτηκε στο Amen.gr
 
"Γνωστή και στην τελευταία γωνιά του Χριστιανικού κόσμου «του Ασώτου η παραβολή». Θεωρείται κεντρικό της θέμα από πολλούς η μεγάλη μετάνοια του Άσωτου γιου. Μετανόησε ανάμεσα στα χαρούπια των χοίρων και στις δυστυχίες που «γέννησε» η ασύνετη ζωή του. Κάπου εκεί, στο έσχατο σημείο του εξευτελισμού και της προσωπικής του διαπόμπευσης, η ψυχή του, θέλοντας και μη, προσανατολίστηκε στον Οίκο του Πατέρα.

Γενικό το φαινόμενο. Λέμε πως σήμερα δυστυχούμε. Το ορθό είναι να πούμε πως και σήμερα δυστυχούμε. Η δυστυχία, αδελφοί μου, δυστυχώς δεν εγκαταλείπει έτσι εύκολα τις γενιές των ανθρώπων, δε γνωρίζει εποχές. Συμπορεύεται με κάθε λανθασμένη, με κάθε άστοχη επιλογή του. Με απλά λόγια η δυστυχία είναι εκείνη που κρύβεται πίσω από κάθε αμαρτία. Δεν είναι απαραίτητο ο κάθε αμαρτωλός να είναι και δυστυχισμένος στην καθημερινότητά μας. Ίσα -  ίσα. Βλέπουμε περιπτώσεις ανθρώπων των οποίων η ζωή, ίσως και η δική μας, δεν έχει σε τίποτε να ζηλέψει από αυτήν του Άσωτου γιου πριν μετανοήσει.  Καμία ενόχληση δεν αισθανόμαστε από τον τρόπο της ζωής μας. Εφ΄όσον έχουμε τα υλικά αγαθά που μας κάνουν αρεστούς στους γύρω μας, εφ΄ όσον ζούμε όπως θέλουμε χωρίς αιδώ και συστολή, χωρίς να σκεφτόμαστε τίποτε περισσότερο από την ικανοποίηση του εαυτού μας, δίχως να νοσταλγούμε το πατρικό σπίτι (τη Βασιλεία του Θεού)  που εγκαταλείψαμε για να περάσουμε καλά, τότε τί ανάγκη έχουμε; Δε μας λείπει απολύτως τίποτε.

Αφού είναι έτσι τα πράγματα, γιατί όλοι δυστυχούμε; Διότι, αδελφοί μου, η αμαρτία ενώ έχει ένδυμα αστραφτερό, ευωδιές από όλες τις απολαύσεις αυτού του κόσμου και ήχους από τις «Σειρήνες» κάθε επίγειου αγαθού εντούτοις κρύβει υπό την επιφάνειά της τα βάθη της άρνησης του Θεού, τη δυσωδία της αποστασίας και τις κραυγές αγωνίας όταν η παράσταση φθάνει στο τέλος της. Πώς αλλιώς να παρομοιάσει κανείς την αναχώρηση από την Πρόνοια του Θεού; Πρόκειται για μια καλό σκηνοθετημένη παράσταση η οποία, όσο διαρκεί, μας «τέρπει» και μας παρακινεί να ξεχνούμε το πραγματικό νόημα της ζωής μας. Στο τελευταίο χειροκρότημα, όμως, όταν «πέσει η αυλαία» της ζωής μας, θα συνειδητοποιήσουμε πως αφήσαμε μια ολόκληρη ζωή μακριά από τον Χριστό για να ζήσουμε ένα τελικά κακόγουστο θέατρο χωρίς ωφέλιμο δίδαγμα. Τί τραγικό! Και έρχεται εκείνη η φοβερή ώρα που κυλιόμαστε με δάκρυα, με πόνους, με ασθένειες, με αγωνίες, με βάσανα, με κλαυθμούς στο βούρκο που μας οδήγησαν οι επιλογές μας. Όμως, μη μείνουμε εκεί.

Αν είναι κάτι να κρατήσουμε από την παραβολή αυτή του Ασώτου, αδελφοί μου, ας είναι τούτο: Όσο χαμηλά κι αν φθάσουμε με τις επιλογές μας, όσο βαριά κι αν αμαρτήσουμε, όσο κι  αν απαρνηθούμε τον Θεό με λόγια και με έργα ας μην ξεχάσουμε ποτέ, ας θυμόμαστε πάντοτε, πως σε εκείνο το ευλογημένο, το στοργικό, το ζεστό, το πατρικό μας σπίτι δυο μάτια ακόμη περιμένουν με πόνο, με ενδιαφέρον, με μακροθυμία, με ειλικρινή και αμέτρητη αγάπη. Περιμένουν όχι τόσο το να φτάσουμε στο σπίτι όσο το να δουν ότι κάνουμε βήμα προς αυτό. Τότε η Πατρική φιγούρα αφού μας δει, ακόμη και από απόσταση, πρώτη θα τρέξει με ευσπλαχνία να μας αγκαλιάσει, να μας καταφιλήσει, να μας συγχωρέσει, να μας ντύσει με τα ρούχα τα βασιλικά. Αυτόν τον μεγάλο και μοναδικό Θεό έχουμε, αγαπητοί μου. «Οικτίρμονα και ελεήμονα, μακρόθυμο και πολυέλεο». Τέτοιου Πατέρα είμαστε παιδιά γνήσια. Κοντά Του μόνο θα συναντήσουμε το πρόσωπο της αληθινής ευτυχίας, εκείνης που σιγοκαίει εσωτερικά στη γήινη πραγματικότητα και που θεριεύει όταν κάθε τι άλλο δε θα μας συνοδεύει πια".

Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2019

Το "Ευτυχία" συνεχίζει στις Σποράδες.

  Όλοι  θυμόμαστε το "Ευτυχία" που δούλεψε για πολλά χρόνια στη γραμμή του Σαρωνικού υποδειγματικά και ένωνε τα νησιά καθημερινά χειμώνα - καλοκαίρι. Από το 2007 με το όνομα "ΣΥΜΗ"   βρίσκεται στη Ρόδο και εκτελεί δρομολόγια προς τη Σύμη.
   
  Όμως παρά τα χρόνια του(!)  δεν το  βάζει κάτω και συνεχίζει. Από πέρσι ταξίδεψε στις Σποράδες και φέτος θα συνεχίσει στο ίδιο δρομολόγιο, από Άγιο Κωνσταντίνο για Σκιάθο  και Σκόπελο. Και σαν να μην έφτανε αυτό, οι πλοιοκτήτες του θα του κάνουν μια μικρής κλίμακας μετασκευή και θα του προσθέσουν ράμπα στο γκαράζ ώστε να αυξηθεί η χωριτικότητά  του σε αυτοκίνητα.

   Ας είναι καλοτάξιδο λοιπόν και εμείς από εδώ μένουμε με τις αναμνήσεις  των ταξιδιών του στα νερά μας.

"Τηλεόραση και ψυχαγωγία" στο Μορφωτικό Σύλλογο ο "Καποδίστριας".


 Άλλη μια συνάντηση ευκαιρία για συν -προβληματισμό και συζήτηση στα πλαίσια  της λειτουργίας  του  "Φιλολογικού Καφενείου" του Μορφωτικού Συλλόγου Αίγινας "ο Καποδίστριας"  σήμερα Παρασκευή 22/2/2019 και ώρα 7:30 μ.μ στο εντευκτήριο του Συλλόγου (πίσω από το Νοσοκομείο).

Θέμα: "Τηλεόραση και ψυχαγωγία" με εισηγητή τον  φιλόλογο εκπαιδευτικό  κ. Δημήτρη Νικολόπουλο.

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2019

Φιλανθρωπική βοήθεια στο Λεούσειο Ίδρυμα από την Θεατρική παράσταση του έργου «Λόγω βλάβης».



Μία πρώτη μεγάλη ποσότητα από είδη διατροφής έφτασε   σήμερα  Πέμπτη 21  Φεβρουαρίου στους χώρους του Λεουσείου Ιδρύματος, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί για το συσσίτιο απόρων που προετοιμάζει καθημερινά  η ομάδα εθελοντών  του Λεουσείου Ιδρύματος.
Είδη  όπως ζυμαρικά κάθε τύπου, ρύζι, όσπρια, σπορέλαιο, λάδι, αλάτι, κονσέρβες πελτέ αλλά  και είδη μαναβικής όπως πατάτες (2 μεγάλα  σακιά), κρεμμύδια, καρότα και μήλα.
Οι ποσότητες αυτές που προσφέρονται από τους συντελεστές  της παράστασης του Θεατρικού έργου «Λόγω βλάβης», προέρχονται από  τις προσφορές των θεατών του έργου.
Για το λόγο αυτό ευχαριστούμε όλους  τους θεατές που ανταποκρίθηκαν  στο κάλεσμα μας να ενισχύσουν τη σημαντική προσπάθεια  του Συσσιτίου Απόρων του Λεουσείου Εκκλησιαστικού Ιδρύματος.

Τις επόμενες ημέρες  θα ακολουθήσει και δεύτερη αποστολή. Ευχαριστούμε πολύ  τους επιχειρηματίες κ. Γιώργο Πούντο και κ. Άρτεμις Αξιώτη  για  τη συνεργασία.
Με  τιμή  Γιώργος Μπήτρος.