Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2021

2022 ευχές για μέρες λαμπερές, ήρεμες, χαρούμενες.


                                                                    ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ.


    Με τον ειδυλλιακό πίνακα του Σπύρου Βασιλείου, κόντρα στον καιρό, ερχόμαστε να ευχηθούμε για τη νέα χρονιά. 
Ευχές για ημέρες  λαμπερές, ξάστερες, φωτεινές, χαρούμενες, ήρεμες  γεμάτες αγάπη και ευτυχία και  υγεία.
    

                                                                      ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

Αιγινήτικα κάλαντα

                                      


 Ζωγραφική: Μαρία Πωπ.

Επειδή δεν τα ακούσαμε, ας  τα θυμηθούμε:

"Καλημέρα, καλημέρα και πάντα καλημέρα
να τον καλημερήσουμε αυτόν τον νιον αφέντη
αφέντη μου πεντάφεντε, πέντε φορές αφέντη,
πέντε βαστούν τον μαύρο σου και οχτώ το σαλιβάρι
και δέκα σε παρακαλούν αφέντη καβαλλάρη
εδώ σε τούτες τις αυλές τις μαρμαροστρωμένες
κοιμάται κύμα  το φλουρί και κύμα το λογάρι
και στον αφρό του λογαριού κοιμάται νιός αφέντης
Τόνε ξυπνήσω με νερό φοβούμαι μην κρυώσει
Τόνε ξυπνήσω με κρασί φοβούμαι μη μεθύσει
Εσένα πρέπει  αφέντη μου στα πεύκα να κοιμάσαι.
Με βελουδένιο πάπλωμα να μην κρυολογάσαι
Και πάλι ξαναπρέπει σου καρέκλα καρυδένια
Για να ακουμπάς  τη μέση σου τη μαργαριταρένια
Και πάλι ξαναπρέπει σου  στις λίρες να καθίζεις.
Με το' να χέρι να μετράς, με τ'άλλο να δανείζεις.
Δώστε μας και τον κόκορα, δώστε μας  καιτην κότα,
Δώστε μας και δυό τρεις κλωτσιές να φυγουμ' απ΄' την πόρτα"

Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2021

Πρωτοχρονιάτικα έθιμα από την παλαιά Αίγινα.

                                                  



 Η Πρωτοχρονιά έχει τα δικά της έθιμα, μικρά ή μεγάλα δεν έχει σημασία που κάθε χρόνο  τέτοιες μέρες τα θυμόμαστε αφού πλέον ο σύγχρονος τρόπος ζωής εστιάζει αυτήν την ημέρα σε άλλες συνήθειες  που αναφέρονται στην ευζωΐα και στην καταναλωτική καλοπέραση, αγνοώντας το λίγο, το απέριττο, το ανθρώπινο. Ο Άι -Βασίλης πλέον δίνει δωρεάν data και  απεριόριστες κλήσεις και μηνύματα ενώ όλες οι εκπομπές κάνουν κληρώσεις για πολυτελή αυτοκίνητα και μεγάλα χρηματικά ποσά. Ενίοτε και ηλεκτρικές συσκευές. Τα  τριήμερα  σε σαλέ και resort αψηφώντας τον κορονοϊό έχουν πληρότητα  και τα ρεβεγιόν έμειναν στεγνά από μουσική.


Ακόμα και η πανδημία με τις νέες  συνθήκες  ζωής που έχει επιβάλει μας κάνει να ξεχάσουμε κάποια από αυτά  τα παλιά έθιμα που βασική τους προϋπόθεση ήταν η ζωή μαζί με τον άλλον, η συνάντηση και ο κοινός εορτασμός.
    Εμείς  ας  θυμηθούμε  τα παλιά κι ας δούμε πως οι Έλληνες έκαναν πρωτοχρονιά  χωρίς πολλά  στολίδια ή εξεζητημένες γεύσεις. 

  Τα έθιμα εκείνα λοιπόν έρχονταν να υπενθυμίσουν αλήθειες, να επαναλάβουν τρόπους ζωής και να φέρουν  τον άνθρωπο πιο κοντά με τον άλλο.

α. Το δέσιμο της μοίρας
Στην παλιά Αίγινα την παραμονή της Πρωτοχρονιάς λίγο πριν κοιμηθούν, οι κοπέλες χτενίζονταν και τα αποχτενίδια τους μαζί με ένα χτένι και έναν καθρέφτη τα τοποθετούσαν στο προσκεφάλι τους. Κατόπιν περιζώνονταν με ένα χρυσομάντηλο, τα δύο άκρα του οποίου τα έδεναν στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους με τρεις κόμπους και κατόπιν έλεγαν τα εξής: "Σε δένω μοίρα μου, να ΄ρθης απόψε στον ύπνο μου, να μου ειπείς ποιόν θα πάρω.Κι αν έρθεις, δεν σε λύνω".
     
 β. το στέρνιασμα
     Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, οι παππούδες, οι γιαγιάδες και οι γονείς στέρνιαζαν τα παιδιά τους, δηλαδή τους έδιναν χρήματα, αντί για καλούδια. Με αυτά τα χρήματα τα παιδιά αν δεν αγόραζαν παιχνίδια, αγόραζαν καρύδια με τα οποία έπαιζαν το παιχνίδι "τα καρύδια", στο οποίο έβαζαν στοιχήματα με τσίγκινα φλουριά για το ποιό παιδί θα έπαιρνε τα περισσότερα καρύδια, χτυπώντας τα.
    
 γ. η  μαυρόπετρα
   Ο νοικοκύρης ή η νοικοκυρά έφερναν από τα χωράφια και τοποθετούσαν έξω από την πόρτα του σπιτιού μια στρογγυλή μαυρόπετρα, σε μέγεθος ανθρώπινου κεφαλιού. Γύρω στα ξημερώματα, ανήμερα της Πρωτοχρονιάς πριν να ξυπνήσουν τα παιδιά και οι παππούδες, η νοικοκυρά λιβάνιζε το σπίτι, τα εικονίσματα και όσους κοιμούνταν. Κατόπιν έπαιρνε τη μαυρόπετρα και την ακουμπούσε λιγάκι πάνω στο κεφάλι τους και έκανε την ακόλουθη ευχή: " Το κεφάλι που ακουμπά η μαυρόπετρα να είναι γερό σαν κι αυτή". Μετά έπαιρνε τη μαυρόπετρα και τη φύλαγε κάτω από ένα κρεβάτι ή μέσα στην παλεθούρα (ντουλάπι στον τοίχο) και τους ξυπνούσε όλους για να πάνε στην εκκλησία.

δ. η κρεμμυδασκέλα
  Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς οι παλαιοί Αιγινήτες έπαιρναν από τα χωράφια κρεμμύδες, τις οποίες ονόμαζαν ασκέλες. Τις τοποθετούσαν πάνω από το κατώφλι της πόρτας. Είχαν ευεργετικές ενέργειες για το σπιτικό και τους νοικοκυραίους, γιατί όπως πίστευαν, το σπίτι θα ευημερήσει και θα είναι "γεμάτο και ντυμένο σαν την ασκέλα"

 Τέλος σαν σήμερα 31  Δεκεμβρίο, παραμονή πρωτοχρονιάς, οι παλαιοί Αιγινήτες εόρταζαν τον ερχομό της  Πρωτοχρονιάς  με  το έθιμο του  καλοπόδαρου.

  Έτσι ονόμαζαν  αυτόν που έμπαινε πρώτος σε ένα σπίτι. Εάν όμως συνέβαινε κάτι κακό σε αυτό το σπίτι κατά τη διάρκεια της χρονιάς, τότε έπρεπε να εξακριβωθεί ποιός ήταν αυτός ο "καλοπόδαρος". Το έθιμο αυτό σχετίζεται με το "ποδαρικό". Όποιος τύχαινε και ερχόταν στο σπίτι, τον έβαζαν και έμπαινε με το δεξί πόδι. Στο Μεσαγρό όσοι επισκέπτονταν φιλικά σπίτια έφερναν μαζί τους και ένα ρόδι. Μόλις πατούσαν το πόδι τους στο κατώφλι του σπιτιού έσπαγαν το ρόδι, ώστε με τον ερχομό του χρόνου να έρθει και η ευτυχία σε αυτό το σπίτι. Βεβαίως για να γίνει η επίσκεψη θα έπρεπε να ειδοποιηθούν οι νοικοκυραίοι από την παραμονή της Πρωτοχρονιάς και αυτό, διότι διάλεγαν ποιός είχε το καλό ποδαρικό.

 

  Ανήμερα την Πρωτοχρονιά οι παλαιοί Αιγινήτες πήγαιναν στην Εκκλησία για να λειτουργηθούν και έπαιρναν μαζί τους ένα ροΐδι (ρόδι). Όταν επέστρεφαν στο σπίτι τους έσπαγαν το ροΐδι μπροστά στην πόρτα του σπιτιού, για να είναι όπως έλεγαν το σπίτι γλυκό και γεμάτο σαν το ρόδι. Επίσης έβαζαν ανήμερα την Πρωτοχρονιά πάνω στην πόρτα  κι ένα πέταλο αλόγου, για να πάει καλά ο χρόνος.


Από το βιβλίο "Αιγινητών ήθη και έθιμα" του Ιωάννη Επ. Μάντζαρη

Σε ετήσια ακινησία το πλοίο "Άγιος Νεκτάριος"

Την ετήσια ακινησία του για επισκευή και συντήρηση θα εκτελέσει από αύριο  το πλοίο  "Άγιος Νεκτάριος" της εταιρείας ΑΝΕΣ. Σήμερα πραγματοποίησε τα τελευταία  του δρομολόγια από και προς Αίγινα. Το πλοίο - σύμφωνα με ανακοίνωση του ναυτικού πράκτορα κ. Σ. Μαρμαρινού - θα παραμείνει εκτός δρομολογίων μέχρι τις 13 Φεβρουαρίου.
Η ώρα της  ξεκούρασης και της συντήρησης έρχεται μετά από μια μακρά περίοδο δρομολόγησης και μάλιστα  ιδιαίτερα απαιτητικής και δύσκολης όταν  το πλοίο κλήθηκε να εξυπηρετήσει  το προηγούμενο καλοκαίρι τη γραμμή των Βόρειων Σποράδων.
Να ευχηθούμε στους αξιωματικούς και το πλήρωμα του πλοίου Καλή και  ευτυχισμένη τη νέα χρονιά. Καλά  και ήρεμα ταξίδια.
 

Ο "Ποσειδών" επέστρεψε στην ενεργό δράση.




 Το πλοίο "Ποσειδών Ελλάς" από χθες 29 Δεκεμβρίου επέστρεψε στα καθημερινά  του δρομολόγια μετά  την εκτέλεση  της ετήσιας ακινησίας του, αντικαθιστώντας  το "Αχαιός"  που κι εκείνο  με τη σειρά του έδεσε  για συντήρηση.

Ας ευχηθούμε  στους αξιωματικούς  και στο πλήρωμα  του πλοίου καλά και ήρεμα  ταξίδια.

Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2021

Μια θάλασσα ευχές από τη Saronic Ferries


 Μια πανέμορφη κάρτα έφθασε  στο ηλεκτρονικό  ταχυδρομείο μας από  την κοινοπραξία πλοίων Saronic Ferries, με ευχές για τη νέα χρονιά.

Χαρακτηριστικό της κάρτας η φιγούρα του νέου αποκτήματος  της κοινοπραξίας, του πλοίου "Αντιγόνη" που αναμένεται με πολλές προσδοκίες  στη γραμμή του Σαρωνικού.

Ευχαριστούμε   για την ευγενική κίνηση  και ευχόμαστε  καλά  και ήρεμα  ταξίδια.

Ξυλοπόδαρος και ξωτικά στους δρόμους της πόλης της Αίγινας.

Μια ανάσα χαράς με πολλά χαμόγελα και ευχές για τη νέα χρονιά πρόσφερε η ομάδα του ξυλοπόδαρου των ξωτικών και του Ρούντολφ που ήρθαν σήμερα  το πρωί στην Αίγινα με σκοπό να δώσουν ένα τόνο γιορτής  στα στενά  της πόλης και μια απρόσμενη αισιοδοξία και χαρά στους μικρούς φίλους που έσπευσαν να φωτογραφηθούν μαζί  τους.
Η  πρωτοβουλία  της δράσης ανήκει  στην Περιφέρεια Αττικής και ιδιαίτερα στην Αντιπεριφερειάρχη κ. Βάσω Θεοδωροπούλου - Μπόγρη η οποία συνόδευε  την ομάδα. Μαζί τους και ο πρόεδρος της Κοινότητας Αίγινας κ. Παναγιώτης Κασιμάκης.





 

Η σφαγή των νηπίων από τον Ηρώδη στη βυζαντινή αγιογραφία.

                                               

 Στην Ορθόδοξη Βυζαντινή  Αγιογραφία υπάρχουν ελάχιστες αναφορές για τη σφαγή των νηπίων από τον αιμοσταγή Ηρώδη. Ένα γεγονός που η εκκλησία θυμάται στις 29 Δεκεμβρίου μια που τα νήπια αυτά είναι οι πρώτοι μάρτυρες  που έδωσαν το αίμα τους για το Χριστό.
  Ιδιαίτερη αναφορά ας κάνουμε  στην πρώτη εικόνα από τη Συλλογή της Ιεράς Μονής Σινά όπου ο αγιογράφος σε βημόθυρο (ξύλινη πόρτα του Ιερού) χωρίζει  το χώρο του σε λωρίδες με τη μορφή  υψωμάτων - μικρών λόφων και στο τελευταίο επίπεδο ιστορεί τη σφαγή των νηπίων.
  Στη δεύτερη και τρίτη εικόνα ο Χριστός αγκαλιάζει τις ψυχές  των νηπίων όπου ντυμένες με το λευκό  ένδυμα του μαρτυρίου παραστέκονται ενώ τα περιβάλει στρατιά  αγγέλων. Κάτω από τις ψυχές  των νηπίων η σκηνή  του μαρτυρίου τους, η σφαγή.
  Σε όλες  τις εικόνες η Βυζαντινή αγιογραφία  δεν διστάζει να απεικονίσει σκηνές αποτρόπαιες και σκληρές. σκηνές  που ακόμα και οι μεγάλοι  τραγωδοί  της αρχαίας  Ελλάδας δεν παρουσιάζουν στις τραγωδίες  τους. Εδώ το παράδειγμα  των νηπίων έρχεται να ενισχύσει  τους χριστιανούς  των πρώτων αιώνων που βρίσκονταν ενώπιον των διωγμών και των δημίων τους.

 Ωστόσο σήμερα η σύγχρονη έρευνα και  η Θεολογία αμφισβητούν το μεγάλο αριθμό των 14.000 νηπίων που η παράδοση αναφέρει ότι σφαγιάστηκαν εκείνες  τις μέρες. Ο πληθυσμός  της Παλαιστίνης την εποχή του αυτοκράτορα Τιβέριου, όπου γεννήθηκε ο Χριστός ήταν γύρω στο μισό εκατομμύριο ενώ ο πληθυσμός  της πρωτεύουσας  Ιερουσαλήμ μόλις 30.000 κάτοικοι. Πως λοιπόν γίνεται να υπάρχουν 14.000 μικρά αγόρια και μάλιστα κάτω των δύο ετών;.
  Αναφέρεται ως σωστός ο αριθμός των 30 με  40 παιδιών. Ο αριθμός  των 14.000  νηπίων είναι συμβολικός  για όλους αυτούς τους ανώνυμους πρώτους μάρτυρες  του Χριστού.






Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2021

Χριστουγεννιάτικο και φωτεινό το Λαογραφικό Μουσείο Αίγινας.

Περπατώντας το βράδυ στην οδό Σπύρου Ρόδη, στον πιο εμπορικό δρόμο της Αίγινας, το βλέμμα σου σκανάρει τις στολισμένες βιτρίνες  των καταστημάτων και το στολισμό από τις υπηρεσίες  του Δήμου. Η ματιά σου όμως σταματά  και στα παράθυρα του Λαογραφικού Μουσείου της Αίγινας που είναι χριστουγεννιάτικα και γιορτινά.

Οι εκδηλώσεις που είχαν προγραμματιστεί από την ΚΕΔΑ στην αίθουσα του Λαογραφικού Μουσείου ακυρώθηκαν λόγω πανδημίας, ωστόσο αυτό δεν εμπόδισε  την Πρόεδρο της ΚΕΔΑ  κ. Μαίρη Κουκούλη να χαρίσει μια  γιορτινή εικόνα  στο κτίριο, στολίζοντας  και φωτίζοντας την αίθουσα και το μπαλκόνι του κτιρίου, τοποθετώντας στο βάθος ένα όμορφο δέντρο και στα παράθυρα κλαδιά πεύκου με ανάλογα στολίδια.

Το Λαογραφικό Μουσείο περιμένει  τους φίλους του όταν οι συνθήκες  το επιτρέψουν. Μέχρι τότε παραμένει  γιορτινό και φωτίζει  τις χριστουγεννιάτικες  νύχτες μας.







 

'Ενα "Τετράδιο γλυκών" από τα χέρια της αείμνηστης Μαίρης Κουνάδη.

 

Ένας μικρός  θησαυρός γεύσεων . Ένα πολύ καλό δώρο  για τις  γιορτές σε επιμέλεια  της αείμνηστης Μαίρης Κουνάδη.

Τούτες οι μέρες  των εορτών φέρνουν στο νου κι όλα εκείνα  τα πρόσωπα που άφησαν  το δικό  τους στίγμα με τη νοικοκυροσύνη και την αγάπη τους στις οικογενειακές  γιορτές περασμένων χρόνων. Με περισσή αγάπη, με χαμόγελο, με κόπο πολύ με αστείρευτη δύναμη και προσήλωση στην οικογένεια  φρόντισαν οι μέρες  του Δωδεκαημέρου να είναι γλυκές  και μοναδικές.

Η Μαίρη Κουνάδη επιμελήθηκε πολύ παλιά αυτό το τεύχος που πέρσι τέτοια εποχή εκδόθηκε εκ νέου. Πλέον είναι μια δική της παρακαταθήκη. Ένας μικρός θησαυρός γεύσεων και Αιγινήτικου νοικοκυριού.

 Μπορείτε  να το βρείτε  στο βιβλιοπωλείο "Λυχνάρι" στην Αίγινα

Ήταν Οκτώβρης  του 2006 όταν στο Πνευματικό Κέντρο Κυψέλης έγιναν  τα εγκαίνια  μιας μεγάλης έκθεσης με τίτλο «Οικογενειακά κειμήλια  της οικογένειας Αικατερίνης και Μαρίας Γελαδάκη». Η έκθεση που ήταν η πρώτη από μια σειρά εκθέσεων που πραγματοποιήθηκαν τα επόμενα χρόνια στον ίδιο χώρο, γνώρισε πρωτοφανή επιτυχία συγκεντρώνοντας για έναν μήνα 724  θεατές.

Η αίθουσα  του Πνευματικού Κέντρου στάθηκε μικρή για να στεγάσει έναν ολόκληρο λαογραφικό θησαυρό από  φωτογραφίες, χειρόγραφα, γράμματα, σημειώσεις, σερβίτσια, αντικείμενα καθημερινής χρήσης, υφάσματα, φορέματα, νυφικά, έπιπλα, βιβλία, νομίσματα. Όλα αντικείμενα μιας παλιάς ζωής στην ανηφόρα του Ασωμάτου, μέσα στο παλαιό αρχοντικό σπίτι με τα όμορφα πλακάκια, τους χρωματιστούς τοίχους και τα ταβάνια.

Αντικείμενα, απομεινάρια ίχνη μιας ζωής γεμάτη από την ποιότητα των μικρών και μεγάλων στιγμών της καθημερινότητας. Από την ένταση τους ήχους και τις οσμές  μικρών και μεγάλων εορτών. Από μια ζωή γεμάτη χαρές, λύπες και πολύ αγάπη.

Τα  αχόρταγα βλέμματα των επισκεπτών καταβρόχθιζαν κάθε σπιθαμή και αντικείμενο της έκθεσης. Κάθε κομμάτι είχε  τη δική του ιστορία, τις δικές του ανάσες, το δικό του παρελθόν να διηγηθεί.

Ανάμεσα στα εκθέματα γρήγορα ξεχώρισε ένα μικρό χειρόγραφο - σημειωματάριο με συνταγές  γλυκών. Το «Τετράδιον γλυκών» με συνταγές για γλυκά του κουταλιού, πίτες, τσουρέκια, βασιλόπιτες, κυδωνόπαστα και τόσα άλλα που οι παλαιές εκείνες αρχόντισσες έφτιαχναν με μεράκι και περισσή τέχνη για να τρατάρουν τους φίλους, τους γείτονες τους συγγενείς τις καλές ημέρες  των εορτών ή τις καθημερινές.

Εποχές που η κουζίνα ήταν το βασίλειο της νοικοκυράς και το σπίτι μύριζε κανέλλα και φρέσκο ζεστό ψωμί.

Το μικρό αυτό χειρόγραφο σκεφτήκαμε όταν τελείωσε η έκθεση να το τυπώσουμε με την άδεια  της οικογένειας. Το όνειρό μας πήρε σάρκα και οστά με την επιμελή εργασία της κ. Μαίρης Κουνάδη – Στενάκη που ήταν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Πνευματικού Κέντρου Κυψέλης. Το μικρό βιβλίο που τυπώθηκε από την «Γραφή» του κ. Ισίδωρου και Ματούλας Ρούσσου βρήκε μεγάλη ανταπόκριση και επιτυχία που μας οδήγησε να το εκτυπώσουμε ξανά  το 2011.

Σήμερα επιστρέφουμε σε αυτό και επιχειρούμε μια τρίτη έκδοση, πιστή ανατύπωση των παλαιότερων. Οι συνταγές που περιέχονται στο «Τετράδιον», οι οδηγίες  για την εκτέλεση τους, αλλά κυρίως η γλώσσα, οι ιδιωματισμοί, η ορθογραφία και το ύφος των δύο γυναικών  μας μεταφέρουν σε μια εποχή που οι αγνές γεύσεις και οι μυρωδιές τους κατείχαν πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή των ανθρώπων, τους έφερναν πιο κοντά, τους έδεναν, υποκινούσαν έρωτες και δημιουργούσαν εορτές.

Σήμερα που η γευσιγνωσία, η γαστρονομία και οι κάθε λογής και προέλευσης σεφ πρωταγωνιστούν σε εκπομπές και περιοδικά, που όλοι ασχολούνται ή θέλουν να μπουν στην κουζίνα να μαγειρέψουν, το «τετράδιον» αυτό έρχεται να βοηθήσει  να κάνουμε την καθημερινότητα μας καλύτερη και τις γιορτές μας πιο ανθρώπινες, πιο ζεστές, καθαρές και σπιτίσιες.

Τώρα πια όλοι «μένουμε σπίτι», επιστρέφουμε στα πάτρια πλακάκια  της κουζίνας και φέρνουμε στη μνήμη μας τα παλιά ταψιά και το τέντζερη της γιαγιάς. Αναζητούμε  τα παλιά πιάτα με τα σχέδια, τα φλιτζάνια με  το περίτεχνο χερούλι, τις κεντημένες πετσέτες και το μεταξωτό τραπεζομάντηλο, τις  γεύσεις  των παιδικών μας χρόνων και τη χαρά ενός αθώου σπιτικού γλυκού, την ποιότητα των μικρών στιγμών.

Ο μικρός αυτός θησαυρός γεύσης, ο μοναδικός με παλιές Αιγινήτικες συνταγές, μπορεί να μας οδηγήσει στη γιορτή. Στη γιορτή κάθε εποχής ή να κάνει  την κάθε μας μέρα γιορτή.


 

Αλλαγή φρουράς σήμερα μεταξύ "Φοίβου" και "Απόλλωνα"

 

Φωτογραφία της κ Καλλιρρόης Μπέση.


 Ραντεβού με  τους  νοτιάδες και τα μποφόρ είχε  σήμερα ο "Απόλλωνας" ο οποίος επανήλθε στην ενεργό δράση μετά από τρίμηνη ακινησία αντικαθιστώντας  τον "Φοίβο" ο οποίος έδεσε  για την ετήσια ακινησία  και επισκευή του.

Μετά  το πρωινό απαγορευτικό απόπλου ο "Απόλλωνας" αναχώρησε πραγματοποιώντας  το πρώτο εμπορικό του δρομολόγιο προς Αίγινα από Πειραιά.

Να  ευχηθούμε  στον πλοίαρχο κ. Π. Μακαρατζή στους αξιωματικούς και σε όλο το πλήρωμα, καλά και ήρεμα ταξίδια.

Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2021

Vintage Χριστουγεννιάτικες διαφημίσεις.

                                             

  Στις οκτώ από τις δέκα παλιές διαφημίσεις πρωταγωνιστούσε ο Santa Claus. Ένα καινούργιο πρόσωπο, για την εποχή εκείνη, με εντυπωσιακή κόκκινη στολή και πλούσια λευκή γενειάδα. Αναφερόμαστε στις παλιές διαφημίσεις που οι εταιρείες και τα καταστήματα κυκλοφορούσαν αυτές τις μέρες των εορτών για να προσελκύσουν  το αγοραστικό κοινό τους,  που είχε πάρει  το δώρο των Χριστουγέννων - αλλιώς το 13ο μισθό του.
   Η διαφήμιση της Coca- Cola  ή της εγχώριας  ΕΒΓΑ, οι σοκολάτες ΙΟΝ αλλά  και των τσιγάρων μα κυρίως  οι διαφημίσεις  του πολυκαταστήματος ΜΙΝΙΟΝ να προσκαλεί  στην παιχνιδούπολη  του τους μικρούς πελάτες  του. Ποιός αλήθεια  δεν θυμάται  τη βιτρίνα  του ΜΙΝΙΟΝ αυτές  τις μέρες; Η βόλτα μέχρι το χριστουγεννιάτικο ΜΙΝΙΟΝ ήταν επιβεβλημένη και αντικείμενο συζήτησης. Ακολουθούσε η βιτρίνα  του ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ στα Χαυτεία. Βέβαια από κοντά κι άλλες ρεκλάμες 
κυρίως για νέες  ηλεκτρικές συσκευές  που αργά αλλά σταθερά εισέβαλαν  στα νοικοκυριά διευκολύνοντας  τις οικοδέσποινες να κάνουν πιό γρήγορα και άνετα  τις δουλειές  του σπιτιού.

   Πέρα όμως από  τις διαφημίσεις υπήρχαν  και οι ανάλογες ευχές  για τις ημέρες  των εορτών ή ακόμα και μια καινούργια συνταγή για κέικ όπως αυτή της ΕΒΓΑ.

   Σήμερα  οι διαφημίσεις αυτές μπορεί  να είναι ξανά  της μόδας και να τις αποκαλούμε Vintage, ωστόσο μαρτυρούν μια άλλη ποιότητα ζωής, μια αγνότητα και μια απλότητα που απουσιάζει στις μέρες μας και κυρίως  σε αυτές των εορτών. 

   Δεν είναι τυχαίο ότι πολλές από αυτές - και όχι μόνο οι εορταστικές - κοσμούν τοίχους πολλών καινούργιων καταστημάτων που τις έχουν ανακαλύψει προσπαθώντας να προσελκύσουν  παλαιότερες  γενιές πελατών.
    Άλλες πάλι βρίσκονται  στο διαδίκτυο, όπως αυτές που δημοσιεύουμε.

    Όπως και να έχει το πράγμα, η χρησιμοποίησή τους και η όποια αναφορά σε αυτές δείχνει μια  τάση φυγής από τη σημερινή κοινωνική πραγματικότητα, μια απογοήτευση και  ίσως μια πίκρα για όλα αυτά που ζούμε, μια διάθεση επιστροφής σε εκείνες  τις εποχές που μπορεί  να ήταν  πολύ δύσκολες (φτώχεια) αλλά ήταν  πιό ανθρώπινες.

   Οι μέρες  των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς πάντα σε γυρίζουν στα παλιά. Σε προκαλούν να γυρίσεις  το ρολόι πίσω και να θυμηθείς παιδικά Χριστούγεννα, τα δώρα που είχες λάβει από γονείς και συγγενείς. Άλλωστε όλες  αυτές οι μεσημεριανούδες δε  ρωτούν τους καλεσμένους τους " ποιά  Χριστούγεννα θυμάστε πιό πολύ;" 
Ε λοιπόν εμείς  γιατί να διαφέρουμε;