Απλό, γήινο, χρηστικό χωρίς φλύαρα ψιμύθια, καθημερινό ανθρώπινο προβάλει μέσα στους αγρούς το παλιό Αιγινήτικο σπίτι της υπαίθρου. Αγροτικό ή σπίτι ενός ψαρά δεν έχει σημασία το παλιό Αιγινήτικο σπίτι τραβά ακόμα την προσοχή μας με τις απλές αρχιτεκτονικές γραμμές τους μικρούς αλλά πάντα σοφά επινοημένους χώρους, τα βορεινά παράθυρα (για τη δροσιά το καλοκαίρι) με το απλό κεραμίδι και κυρίως με το χρώμα του!
Αυτό το χρώμα που μπορεί να είναι η ώχρα σε πολλές παραλλαγές, το βυσσινί, το γαλάζιο ακόμα και το λευκό.
Χωρίς τις βαριές πέτρες και το ψεύτικο πουρί που σήμερα φορτώνουν τα νεόδμητα για να τα κάνουν πιο παραδοσιακά και ταιριαστά με την Αίγινα.
Έτσι γνωρίσαμε το Αιγινήτικο σπίτι, έτσι το αγαπήσαμε στο Λιβάδι, στην Κυψέλη, στον Ασώματο, στο Βαθύ, στο Μεσαγρό και στα μικρά χωριουδάκια.
Και πόση είναι η χαρά μας όταν κάτι τέτοια μικρά αριστουργήματα προβάλουν στη στροφή ενός δρόμου, πνιγμένα μέσα στις κίτρινες μαργαρίτες του αγρού, κρυμμένα πίσω από αυθάδη διώροφα.
Πρόσεξτε τα και μελετήστε τα. Κρύβουν πολλές ζωές, πολύ κόπο και αγώνα για την καθημερινότητα. Πολλές εικόνες από μια παλιά αξεπέραστη Αίγινα.
Το εικονιζόμενο σπίτι βρίσκεται στο Λιβάδι και μοιάζει λες και ξέφυγε από κάποιο πίνακα της Μαρίας Πωπ.