Η μεγάλη ναυτική οικογένεια της Αίγινας αποχαιρέτησε χθες Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου στο ναό της Ευαγγελίστριας της Κυψέλης το Γιάννη Μπήτρο, το δικό της "Γιάνναρο" που επί πολλά χρόνια, στην κυριολεξία μια ζωή, δούλεψε στα πλοία της γραμμής του Σαρωνικού.
Παρόντες και εμφανώς συγκινημένοι στην εξόδιο ακολουθία πολλά παλαιά μέλη των πληρωμάτων εκείνων των πλοίων αλλά και ο κ. Ι.Λεφάκης. Και όπως γίνεται σε ανάλογες περιπτώσεις σε ένδειξη τιμής και σεβασμού ο ήχος της κόρνας του πλοίου (Αχαιός) που μετέφερε τη σωρό του στην Αίγινα να δίνει το στίγμα του αποχαιρετισμού. Εάν υπήρχαν στη γραμμή ακόμα τα δύο πλοία στα οποία δούλεψε το "Γεώργιος Διόγος" (μετέπειτα "Οδυσσέας") και το "Ελλάς" που εικονίζονται στην παραπάνω παλαιά φωτογραφία θα αποχαιρετούσαν κι εκείνα τον άνθρωπό τους. Έτσι γίνεται στα νησιά, όχι απλά συνηθίζεται, αλλά έτσι επιβάλει η ναυτοσύνη της χώρας μας.
Ο Γιάννης Μπήτρος, δούλεψε στα δύο πλοία που αναφέραμε. Εκείνες τις εποχές τις δύσκολες αλλά εξαιρετικά ανθρώπινες και γήινες, από τα χέρια του ξεδίψασαν χιλιάδες επιβάτες. Δούλεψε στα μπαρ των πλοίων και με την ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία του, το νεύρο, τις φωνές του, τον εκρηκτικό χαρακτήρα του πολλές φορές αλλά και την ανοιχτοσύνη της καρδιάς του έδινε το δικό του τόνο και χρώμα στα καθημερινά ταξίδια των επιβατών. Φίλος με τους περισσότερους επιβάτες, τους αυτοκινητιστές, τους οδηγούς, τους εμπόρους, τους παραθεριστές.
Έφτιαξε στην κυριολεξία, τόνους καφέ, ανακουφίζοντας την κούραση, έψησε σουβλάκια στα μικρά κουζινάκια των τότε φέρυ- μπωτ, δρόσισε και ξεδίψασε χιλιάδες επιβάτες με τα αναψυκτικά του ψυγείου του. Δουλευταράς, ακούραστος, συνεπής, τίμιος ναυτικός, τα τελευταία χρόνια συνταξιούχος πλέον ζούσε στην Αίγινα. Ο γιός του Αντώνης συνεχίζει την παράδοση της οικογένειας και δουλεύει ως λογιστής στο "Θεολόγος" στη γραμμή της Ραφήνας, όπως και ο ανηψιός του στο "Φοίβο", όπως και μέχρι πριν λίγα χρόνια ο αδελφός του ο κ.Παναγιώτης Μπήτρος καπετάνιος στο "Ευτυχία" και στο "Άρτεμις".
Η μνήμη τέτοιων ανθρώπων μαρτυρεί την ποιότητα μιας άλλης εποχής και το ακριβό ήθος των ανθρώπων της βιοπάλης που είναι ζυμωμένο με αλμύρα και ιδρώτα.
Καλό σου ταξίδι "Γιάνναρε".