Τα παιδιά μας
αγαπάνε με τα μάτια…
Κάποτε μας
φαίνονται ασήμαντα αλλά δέονται υπέρ πλεόντων οδοιπορούντων, νοσούντων,
καμνόντων αιχμαλώτων.
Είναι δροσερά….
Μιλούν τη γλώσσα
του ωκεανού
Είναι τρυφερά
σα το χιόνι….
Οι ουρανοί απειλούν
το κλίμα του μέλλοντος
Τα παιδιά είναι
το φιλοδώρημα του Θεού στα
όνειρα μας
που σαπίζουν ατρύγητα
στο σκοτάδι….
Με τους στίχους
του ποιητή και δάσκαλου Ματθαίου Μουντέ
ας ξεκινήσουμε
τη νέα σχολική χρονιά.
Η σημερινή μέρα
είναι γιορτινή. Είναι μέρα χαράς και
γλυκιάς προσδοκίας για μια σχολική
χρονιά χαρούμενη, δημιουργική, καρποφόρα και αποδοτική.
Ξεκινάμε
σήμερα με πολύ κέφι και διάθεση για
δουλειά. Το καλοκαίρι μπορεί ακόμα να είναι εδώ, όμως ο καιρός είναι ώριμος για
να ξεκινήσει η σπορά.
Έφθασε λοιπόν ο
καιρός για νέους αγώνες. Το στάδιο
άνοιξε και μας θέλει όλους μέσα
στον αγωνιστικό χώρο. Μας καλεί να
αγωνιστούμε, να κοπιάσουμε. Όχι αραχτούς στην κερκίδα ή στον πάγκο αλλά μάχιμους και δυνατούς.
Από σήμερα θα
αρχίσουμε να γράφουμε στις λευκές σελίδες ενός καινούργιου τετραδίου, ενός
βιβλίου που η ετικέτα του απ’ έξω λέει 2015 -2016.
Ξεκινάμε από
σήμερα να ζωγραφίζουμε πάνω σε ένα λευκό χαρτί. Ας διαλέξουμε όμορφα χρώματα,
γήινα, ζεστά αρμονικά δεμένα μεταξύ τους ώστε η ζωγραφιά μας που θα τελειώσει
τον Ιούνιο να αποτελέσει πραγματικά ένα έργο τέχνης. Ας δώσουμε την ευκαιρία
στον εαυτό μας να γίνει καλύτερος, πλουσιότερος σε αλήθεια, σε γνώση σε αρετές.
Ας δώσουμε όλοι
τον καλύτερο εαυτό μας. Ας
αποκαλύψουμε κι ας γνωρίσουμε την καλή πλευρά της ψυχής μας.
Ας βάλουμε τα καλύτερα υλικά για να οικοδομήσουμε τον πύργο της γνώσης και της αλήθειας. Έναν πύργο γερό που να μην μπορούν να τον
απειλήσουν οι αέρηδες και οι καταιγίδες
των ουρανών.