Ο "Υδροστρόβιλος" στο Πετροκάραβο. Υδροσίφωνες ή υδροστρόβιλοι και στο….. Σαρωνικό

                                     Υδροσίφωνες  ή υδροστρόβιλοι  και  στο….. Σαρωνικό

    Εντυπωσιακή  η εικόνα  που  μαγνήτισε  το ενδιαφέρον  πολλών επισκεπτών  του διαδικτύου. Ένα  μοναδικό και πρωτόγνωρο φαινόμενο  για το Σαρωνικό, αυτό που δημιουργήθηκε  τη Δευτέρα  21  Σεπτεμβρίου το πρωί ανοικτά  στη θάλασσια περιοχή μεταξύ Αίγινας - Μεθάνων και Πόρου  στη θέση  "Πετροκάραβο" . Το πιό  εντυπωσιακό  ή αν  θέλετε επικίνδυνο είναι  η διέλευση εκείνη τη στιγμή ενός  ιπτάμενου δελφινιού από το σημείο  που λάμβανε χώρα  ο υδροστρόβιλος.

   Όμως  τι ακριβώς  είναι ο "υδροστρόβιλος ή υδροσίφωνας"; 

  

 Πρόκειται για άκρως επικίνδυνα φαινόμενα, τα οποία μπορεί να διαρκέσουν από τρία έως 15 λεπτά. Η διάμετρός τους είναι δυνατόν να φθάσει έως τα 100 μέτρα και συνοδεύονται από ανέμους έντασης 200 χιλιομέτρων την ώρα. Ο υδροσίφωνας είναι μία έντονα περιστρεφόμενη στήλη αέρα, που περιέχει αρκετές ποσότητες νερού μαζί με το περιεχόμενό του, που μπορεί να είναι ακόμη και ψάρια, βατράχια κ.λπ.

Όπως εξηγεί στην εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος» ο διδάκτορας Μετεωρολογίας από το Κέντρο Μετεωρολογικών Εφαρμογών του ΕΛΓΑ στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης Μιχάλης Σιούτας, «ο Σεπτέμβριος είναι ο μήνας με τη μεγαλύτερη συχνότητα των υδροσιφώνων, γεγονός που οφείλεται κυρίως στη μεγάλη θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας, η οποία σε αρκετές περιοχές αυτόν τον μήνα είναι η υψηλότερη του έτους».

«Οι ανεμοστρόβιλοι στην πλειονότητά τους εμφανίζονται το καλοκαίρι και κατά δεύτερο λόγο τον χειμώνα, ενώ οι σίφωνες θάλασσας στο μεγαλύτερο ποσοστό τους εκδηλώνονται το φθινόπωρο και ακολουθεί το καλοκαίρι. Στο πλαίσιο της παγκόσμιας θέρμανσης και των ενδεχόμενων κλιματικών αλλαγών είναι πιθανό να εμφανίζονται σίφωνες όλο και πιο συχνά, σφοδρότεροι, σε ολοένα και περισσότερες περιοχές» προσθέτει.

 

Σύμφωνα με τον κ. Σιούτα, θαλάσσιοι σίφωνες μπορεί να σχηματιστούν και σε σχεδόν αίθριο καιρό χωρίς καταιγίδα, σε ημέρες αυξημένης υγρασίας και αστάθειας των χαμηλότερων ατμοσφαιρικών στρωμάτων ή ισχυρότερης θέρμανσης της επιφάνειας της θάλασσας.

Συχνά βγαίνουν στην ξηρά και κατά κανόνα διαλύονται. Ωστόσο, μπορούν να ισχυροποιηθούν και να προκαλέσουν μεγάλες καταστροφές, ακόμη και τον θάνατο ανθρώπων.

«Τον Φεβρουάριο του 2004 υδροσίφωνας σκότωσε ένα δεκάχρονο αγόρι την ώρα που έπαιζε σε παραλία της Πιερίας. Το 1934 υδροσίφωνας βγήκε από τη θαλάσσια περιοχή της Ιθάκης, στη Δ. Ελλάδα, και εισέβαλε στην περιοχή του Αστακού Αιτωλοακαρνανίας προκαλώντας τον θάνατο τριών ανθρώπων, τον τραυματισμό άλλων 40 και μεγάλες υλικές ζημιές» επισημαίνει o κ. Σιούτας.

Αξίζει, πάντως, να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα η μεγαλύτερη συχνότητα υδροσιφώνων έχει εντοπιστεί στα βόρεια της Κρήτης, στη θαλάσσια περιοχή βόρεια του Λασιθίου και του Ηρακλείου.

Στις περιοχές αυτές, μάλιστα, εμφανίζονται και οικογένειες υδροσιφώνων, όπως ήταν η περίπτωση το πρωί της 5ης Σεπτεμβρίου 2002, οπότε καταγράφηκαν 14 υδροσίφωνες σε διάστημα 90 λεπτών. Στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ του μικρού νησιού Δία και Ηρακλείου εμφανίστηκαν περίπου 30 υδροσίφωνες στις 21 Σεπτεμβρίου 2006 σε διάστημα περίπου δυόμισι ωρών (8.30 π.μ. - 11 π.μ.).

Οι εικόνες προέρχονται από  το zougla.gr και  απεικονίζουν  υδροστρόβιλους  στο Αιγαίο.