Λεωφόρος "Αντωνίου Καρακατσάνη" (Αίγινα - Σουβάλα)

   Η οικογένεια των Καρακατσάνη από την Παχεία Ράχη της Αίγινας  είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο για τον πολιτισμό και την ιστορία  του νησιού μας. Θυμηθήκαμε τον Αντώνη Καρακατσάνη καθώς τμήματα του δρόμου Αίγινας - Σουβάλας ασφαλτοστρώνονται όπως δείχνει η παραπάνω φωτογραφία από τα όρια μεταξύ των οικισμών Κυψέλης - Βαθέος (μετά τη στάση Παυλινέρη) . Η διάνοιξη του δρόμου αυτού έγινε με δική του φροντίδα γι' αυτό στην αρχή έφερε  τιμητικά το όνομά του. Η προσφορά  όμως του Αντώνη Καρακατσάνη στην Αίγινα δεν περιορίζεται μόνο σε αυτή την πράξη. Αν διαβάσετε το βιογραφικό  του θα καταλάβετε ότι είναι από τους λίγους που έχουν προσφέρει τόσα στο νησί του.

   Στις 11 Σεπτεμβρίου του 2015 πραγματοποιήθηκε εκδήλωση προς  τιμήν  της οικογένειας Καρακατσάνη στην αυλή  του  Λαογραφικού Μουσείου Αίγινας. Ανάλογη αναφορά έχει γίνει και στο περιοδικό "Αιγιναία" από την κ. Μαίρη Γαλάνη - Κρητικού και στο βιβλίο: "Παχεία Ράχη, η Ιστορία- οι άνθρωποι  και οι Άγιοι" του Γ. Μπήτρου. Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμ από το αναφερθέν βιβλίο.

   Μήπως τελικά πρέπει να ξαναδούμε  την προσφορά  του μεγάλου ανδρός και να σκεφθούμε  τις ενέργειες που μπορούν να γίνουν για την προβολή του έργου της οικογένειας και την οφειλούμενη τιμή:

Απόσπασμα από το βιβλίο:
  "Ο μεγαλύτερος γιός του γλύπτη Ι. Καρακατσάνη, Αντώνιος, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1887. Αν και είχε ταλέντο στην γλυπτική και τη ζωγραφική, με παρότρυνση του πατέρα του ακολούθησε τις Νομικές Σπουδές. Το 1910 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ της Νομικής Σχολής και το 1912 διορίστηκε στο Γενικό Λογιστήριο του κράτους ως γραφεύς Β΄, ενώ κατόπιν ανεβαίνοντας την ιεραρχία έγινε Γενικός Διευθυντής. Από το 1912 – 1915 συνεργάστηκε με το μετακληθέντα    Ιταλό οικονομολόγο Ζαπελόνι για την οργάνωση του Γενικού Λογιστηρίου. Συμμετείχε στο συνέδριο ειρήνης στο Παρίσι  συνοδεύοντας τον Ελ. Βενιζέλο και στην οικονομική διάσκεψη της Γενεύης, μαζί με τον Δ. Γούναρη. Πραγματοποίησε την μετεκπαίδευσή του στην Ελβετία, όπου μελέτησε το σύστημα των σιδηροδρόμων και στην Ιταλία όπου μελέτησε το  σύστημα του Ιταλικού Λογιστηρίου. Μιλούσε Αγγλικά, Γαλλικά και Ιταλικά.

   Υπήρξε πρόεδρος του ΟΔΕΠ, του Ταμείου Εργασίας και Συντάξεως Ηθοποιών, Αντιπρόεδρος της Αναργυρείου Σχολής Σπετσών, Διευθύνων Σύμβουλος της Σιβιτανιδείου Σχολής, Πρόεδρος της Επιτροπής Γραμματοσήμων, Σύμβουλος του ΕΟΤ, και του Ωδείου Αθηνών και πολλών οικονομικών συμβουλίων. Τελείωσε τη σταδιοδρομία του στο Δημόσιο ως αντιπρόεδρος του ΑΣΔΥ [Ανώτατο Συμβούλιο Δημοσίων Υπηρεσιών].

   Για  την πολυσχιδή δράση του και προσφορά τιμήθηκε με τον Αργυρό Σταυρό του Σωτήρος, το Χρυσό Σταυρό του Γεωργίου, τον Ταξιάρχη του Γεωργίου Α΄, τον Ταξιάρχη του Φοίνικος, καθώς και με δύο πολεμικά παράσημα.

   Από το γάμο του με την Όλγα Βατιάδου απέκτησε τέσσερα κορίτσια. Δεν ξέχασε όμως ούτε στιγμή την Αίγινα, στην οποία προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες, οι οποίες δυστυχώς σήμερα δεν είναι γνωστές. Υπήρξε πρόεδρος της Τοπικής Επιτροπής Τουρισμού της Αίγινας. Μερίμνησε για την κατασκευή του δρόμου Αίγινας – Σουβάλας,  φρόντισε για δενδροφυτεύσεις και δημιουργία πάρκιν. Συνέβαλε στην ίδρυση και τον εξοπλισμό του Νοσοκομείου Αιγίνης. Ίδρυσε την Καποδιστριακή Βιβλιοθήκη της Αίγινας και το Μορφωτικό Σύλλογο του οποίου ήταν πρόεδρος επί πολλά χρόνια. Επίσης για πολλά χρόνια  υπήρξε πρόεδρος του  συλλόγου των εν Αθήναις Αιγινητών. Πληροφορούμενος την καταγωγή των Αγίων Ιούλιου και Ιουλιανού από την Παχεία Ράχη, οργάνωσε εκδρομή του Συλλόγου των Εν Αθήναις Αιγινητών στο Gonzano της Ιταλίας όπου τον υποδέχθηκε ο δήμαρχος της πόλης.

   Εκτός από διακεκριμένος νομικός ο  Α. Καρακατσάνης υπήρξε ταλαντούχος ζωγράφος και γλύπτης. Έβρισκε χρόνο να ασχολείται ερασιτεχνικά με τον κινηματογράφο, τη φωτογραφία ενώ έπαιζε θαυμάσια κιθάρα, τραγουδούσε, έγραφε και μετέφραζε. Οι φίλοι του τον αποκαλούσαν “Homo Universalis”  και «Μικρό Μιχαήλ Άγγελο». Ο Αντώνης Καρακατσάνης πέρασε στην ιστορία του ελληνικού Δημοσίου ως ο «τίμιος Καρακατσάνης» λόγω της ακεραιότητας, της διακιοσύνης και της εντιμότητάς του. Πέθανε στην Αθήνα το 1970."