Χριστούγεννα στην Παλιαχώρα. Οι εικόνες της εγκαταλελειμμένης εκκλησίας που παραμένει αλειτούργητη, αλιβάνιστη και άψαλτη θυμίζει διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.
Εικόνες από το εσωτερικό της πανέμορφης βυζαντινής εκκλησίας των Ταξιαρχών της Παλαιάς Χώρας της Αίγινας.
Θα μπορούσε να είναι πίνακες ζωγραφικής, μια σύνθεση κάποιου κολάζ, μια εικαστική παρέμβαση και υπενθύμιση.
Άραγε πόσα χρόνια ή καλύτερα αιώνες μέσα σε αυτήν την εκκλησιά έχει να ακουστεί το "Χριστός γεννάται δοξάσατε". Σε έναν τόπο που έσφυζε από ζωή, που ήταν το κέντρο της ζωής του νησιού. Καντήλια που καρτερούν να φωτίσουν τα πρόσωπα των Αγίων, κηροπήγια που προσδοκούν το κερί της ικεσίας, εικόνες που προσμένουν την προσκύνηση.
Όλα είναι εκεί. Στη θέση τους. Αγρυπνούν και αναμένουν.
Η αδιαφορία των κρατούντων σε συνδυασμό με την απροσεξία, την ασέβεια και την υπερβολή των επισκεπτών πληγώνουν μέρα τη μέρα τους ναούς.
Όλα είναι εκεί. Στη θέση τους. Αγρυπνούν και αναμένουν.
Η αδιαφορία των κρατούντων σε συνδυασμό με την απροσεξία, την ασέβεια και την υπερβολή των επισκεπτών πληγώνουν μέρα τη μέρα τους ναούς.