Λίγοι πλέον θα θυμούνται αυτόν τον χάρτη που στόλιζε τις παλιές αίθουσες των Δημοτικών Σχολείων της επικράτειας. Ένας ημερολογιακός χάρτης και όχι γεωγραφικός. Ένας χάρτης που άγγιζε πολλές πλευρές της λαογραφίας, του πολιτισμού μας, της καθημερινότητας. Ένας αγροτικός αλλά και εορτολογικός χάρτης. Ένα καλειδοσκόπιο μέσα στο οποίο χωρούσαν τα πάντα. Οι εποχές, οι μήνες, οι γιορτές, τα επαγγέλματα και οι ασχολίες κάθε εποχής, τα ζώδια.
Ο κύκλος της ζωής, ο κύκλος του χρόνου, η ίδια η ζωή. Με αυτόν τον απλό αλλά παραστατικό τρόπο οι παλαιότεροι μαθητές μάθαιναν Πατριδογνωσία, Λαογραφία. Πολιτισμό.