Όταν βραδιάσει στης Τασίας μαζεύονται οι φίλοι. Κάθονται γύρω από τα σιδερένια τραπεζάκια, μιλούν και πίνουν ασταμάτητα. Λένε για τα παλιά, αλλά και τα νέα. Για ταξίδια για καημούς και έρωτες μεγάλους.
Στης Τασίας όταν βραδιάσει για τα καλά, μένουν οι λίγοι και εκλεκτοί. Κάθονται σε αντικρινά τραπέζια και λένε λόγια της καρδιάς.
Στης Τασίας όταν το ρολόι της Παναγίτσας κτυπήσει δώδεκα, τα τσίπουρα ξανάρχονται πιό αποφασιστικά από πριν στο τραπέζι. Τα καΐκια απέναντι λικνίζονται κάτασπρα μέσα στη νύχτα και νανουρίζουν τα φρούτα στα τελάρα τους.
Στης Τασίας όταν οι λόγοι των πολιτικών έχουν ξεχαστεί και οι κόρνες καιοι σφυρίχτες έχουν σωπάσει, λέγονται κουβέντες βαριές μα αντρίκες. Ακούγονται πειράγματα και παρατσούκλια από εποχές παλιές Αιγινήτικες.
Στης Τασίας όταν η ώρα προχωρήσει οι αντίπαλοι από πριν γίνονται μια παρέα πλέον και οι φίλοι γίνονται αδέλφια. Οι καημοί και οι στεναγμοί πνίγονται μέσα στα στενά ποτήρια και τα χαμόγελα είναι ανυπόκριτα.
Και είναι τόσο βαθειά η νύχτα που λες και οι παρέες αυτές έχουν βγει μέσα από ένα σκηνικό μιας παλιάς ελληνικής ταινίας γυρισμένης στην Ψαραγορά, στου Μαριδάκι, στου Καραγιάννη, στο Φάρο. Πρόσωπα αιώνια, ματιές παντοτινές και γεμάτες νόημα. Ο κόπος της μέρας έχει ξεχαστεί. Τα βάσανα έχουν μπει στην άκρη. Οι διαφορές έχουν παραμεριστεί. Όλοι γίνονται μια παρέα. Ακόμα και οι περαστικοί. Τι κι αν είναι εκλογές; Τι κι αν υπάρχουν πάθη και αντιπαλότητες, διαφορές και γκρίνιες; Όλοι μαζί μια παρέα γύρω από ένα τραπέζι. Ένα μυστικό δείπνο ανθρωπιάς και μεγαλείου.
Κι αν τύχει να περνάς από της Τασίας τέτοια βράδια κι ακούσεις φωνές και γέλια, πειράγματα και κτυπήματα στην πλάτη. Μη ξαφνιαστείς. Μην παραξενευτείς. Στάσου κάπου εκεί κοντά κι αφουγκράσου τις κουβέντες τις αληθινές.
Θα δεις τότε τα πρόσωπά τους φωτεινά όσο ποτέ, να λένε, να εύχονται και να χαίρονται τη ζωή.
Και σε λίγο σα σηκωθούν να φύγουν και πάλι θα ακούσεις φωνές. Θα δεις αγκαλιές και πειράγματα. Έτσι είναι η ζωή.
Στης Τασίας όταν βραδιάσει και τα φώτα θα έχουν σβήσει για να ξαποστάσουν και οι λάμπες, όλοι εκείνοι οι μικροί και μεγάλοι ήρωες της ζωής στα κάντρα και στις φωτογραφίες κατεβαίνουν από τους τοίχους και στήνουν το δικό τους γιορτάσι ή ανεβαίνουν στα παλιά εκείνα τα βαπόρια και ταξιδεύουν στου Σαρωνικού τα πάθη.