Πόντιος
Πιλάτος
Στα χρόνια 26 -36 μ. Χ. η Ιουδαία γνωρίζει τη
διακυβέρνηση του Πόντιου Πιλάτου, μιας αμφιλεγόμενης προσωπικότητας που γνώρισε
ακόμη και την αγιοποίηση από την χριστιανική Αιθιοπική Εκκλησία λόγω της στάσης
που κράτησε απέναντι στο Χριστό. Η παράδοση αναφέρει ότι ήταν γιός του Τύρου
βασιλιά της Μαγεντίας. Ο Πιλάτος ήταν φίλος του αυτοκράτορα Τιβέριου. Μόνιμη
έδρα του ήταν η Καισάρεια στα μεσογειακά παράλια της Παλαιστίνης. Εκεί στρατοπέδευε και μια μεγάλη στρατιωτική
μονάδα. Για την τήρηση της τάξης και της ασφάλειας τις ημέρες του Εβραϊκού
Πάσχα ο Πιλάτος βρισκόταν στην Ιερουσαλήμ. Στη διάθεσή του εκεί είχε ένα
απόσπασμα της ρωμαϊκής φρουράς που κατοικούσε στο φρούριο Αντωνία. Γνώριζε πολύ
καλά τα « καμώματα» των γραμματέων και
των φαρισαίων και σιχαινόταν τις θρησκευτικές διαφορές που παρουσιάζονταν. Ήταν ανεκτικός μαζί τους
και προσπαθούσε να κρατήσει κάποιες ισορροπίες. Η Σταύρωση του Χριστού ήταν μία
ακόμη σταύρωση ανάμεσα σε χιλιάδες που είχε διατάξει κατά τη θητεία
του ως κυβερνήτης της Ιουδαίας. Η
τακτική του αυτή οδήγησε τη Ρώμη να τον ανακαλέσει από τα καθήκοντά του. Η
ανάκληση αυτή συνιστούσε μεγάλη ατίμωση καθώς θα οδηγούσε σε δίκη και σε
εξορία. Ο μόνος τρόπος για να «ξεπλύνει» κάποιος αυτή την ντροπή ήταν η
αυτοκτονία. Με αυτόν τον τρόπο η οικογένεια του αυτόχειρα κληρονομούσε την
περιουσία του δίνοντας στην πράξη του ένας ίχνος αλτρουισμού. Ο Πόντιος Πιλάτος
αυτοκτόνησε χωρίς να μάθει ποτέ ότι μία ακόμη σταύρωση θα γινόταν η αφετηρία
μιας παγκόσμιας Ιστορίας.
Έξι χρόνια μετά τη Σταύρωση του Χριστού,
έστειλε στη Σαμάρεια στρατό για να καταστείλει μια εξέγερση. Πολλοί αθώοι
θανατώθηκαν και οι Σαμαρείτες διαμαρτυρήθηκαν στον αυτοκράτορα, που τον κάλεσε
στη Ρώμη. Ο ιστορικός Ευσέβιος προσθέτει πως ο Πιλάτος, μετά τις πολεμικές
αποτυχίες του αυτοκτόνησε. Όμως άλλες πληροφορίες αναφέρουν ότι εξορίστηκε στη
Γαλατία από τον αυτοκράτορα Καλιγούλα. Η επικρατέστερη εκδοχή είναι ότι, για να
απαλλαγεί από τις τύψεις, ανέβηκε σε ένα βουνό, που βρίσκεται στη λίμνη
Λουκέρνη της Ιταλικής χερσονήσου και έπεσε στο κενό.
Μαζί με τον Πιλάτο κατηγορίες απαγγέλθηκαν
και στον Καϊάφα, τον Εβραίο αρχιερέα, που καταδίκασε το Χριστό. Λέγεται ότι
σκοτώθηκε στο ταξίδι προς τη Ρώμη, στο Ηράκλειο της Κρήτης.
Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή ο Πιλάτος
αυτοκτόνησε μετανιωμένος που παρέδωσε στους Εβραίους το Χριστό, ενώ άλλοι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι μετά την
πτώση του αυτοκράτορα και φίλου του Τιβέριου απομακρύνθηκε από τη θέση του,
εξορίστηκε και αυτοκτόνησε. Τέλος άλλες
πληροφορίες θέλουν να έχει αποκεφαλιστεί στα χρόνια του αυτοκράτορα Νέρωνα.
Ότι κι αν έχει συμβεί, η προσωπικότητα του
Πόντιου Πιλάτου δεν παύει να είναι ενδιαφέρουσα. Έχει καταλάβει από νωρίς ότι ο
Ιησούς είναι αθώος και προσπαθεί με κάθε μέσο να τον αθωώσει. Τελευταία του
λύση ο Βαραββάς και η «χάρη» που διδόταν σε έναν κρατούμενο λίγο πριν την
εορτή του Πάσχα. Η ιστορία όμως απέδειξε ότι ήταν πολύ δειλός. Δεν μπόρεσε
τελικά να επιβάλει την άποψη του και υπέκυψε στα ύπουλα διλήμματα των Εβραίων
που έντεχνα υπαινίσσονταν πως αν δεν
καταδικάσει σε θάνατο τον Ιησού, θα πάψει να είναι φίλος του
αυτοκράτορα.
Ο Πιλάτος υποκύπτει αφού προηγουμένως
φροντίζει να «νίψει» τα χέρια του σε μια κίνηση απαλλαγής κάθε προσωπικής
ευθύνης για την καταδίκη του Ιησού.
Προηγουμένως έχει δεχτεί να ακούσει τους
φόβους της γυναίκας του που του εξομολογείται
πως έχει δει ένα κακό όνειρο για τον Ιησού. Δειλός και αναποφάσιστος,
φοβισμένος και ανασφαλής ανακρίνει τον
Ιησού και διατυπώνει τη συγκλονιστική απορία του: «Και τι είναι αλήθεια;».
Τέλος οι ιστορικοί αναφέρουν πως η γυναίκα
του Πιλάτου, Πρόκλα πίστεψε στο Χριστό και αγίασε.
Η Αγία
Πρόκλα
Η Πρόκλα είναι η σύζυγος του Πόντιου Πιλάτου
που ακολουθεί το σύζυγο της όταν εκείνος
διορίζεται στην Παλαιστίνη. Δεν υπάρχουν
στοιχεία για τη ζωή της μέχρι τη στιγμή
που ο Ευαγγελιστής Ματθαίος την
αναφέρει τη στιγμή της δίκης
του Ιησού Χριστού.
Η Πρόκλα παρακαλεί τον Πιλάτο
να είναι προσεκτικός με τον Ιησού γιατί εξαιτίας του ταλαιπωρήθηκε πολύ στον ύπνο της.
Προσπαθεί να εμποδίσει το σύζυγο της να καταδικάσει τον Ιησού εξαιτίας ενός
ονείρου.
«Όπως εκείνος καθόταν στη δικαστική του έδρα,
η γυναίκα του, του έστειλε με κάποιον ετούτο το μήνυμα: Μην κάνεις κάτι
εναντίον αυτού του αθώου, γιατί πολύ ταλαιπωρήθηκα απόψε στ’ όνειρό μου
εξαιτίας του».
Ο
Ματθαίος δεν αναφέρει το όνομα
της ούτε και κάποιος άλλος
Ευαγγελιστής. Όσα γνωρίζουμε για
αυτήν είναι από τα Απόκρυφα Ευαγγέλια από διάφορες επιστολές των οποίων η γνησιότητα των πληροφοριών τους
αμφισβητείται.
Πρώτος ο Ωριγένης αναφέρει ότι η σύζυγος του Πιλάτου έγινε χριστιανή μετά το θάνατο του συζύγου της και εργάστηκε για τη διάδοση
του Ευαγγελίου μέχρι το τέλος της
ζωής της.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία την τιμά στις 27 Οκτωβρίου
