Αρχιτεκτονική και τουρισμός. Ξενοδοχείο Apollo.

                                                         Του Αναστάση Παπαδάκη.

                                                            Από  το Aegina Light.gr
                  Ευχαριστούμε  τον κ. Παντελή Γιαννούλη για  την αποστολή  του άρθρου. 

Καλοκαιριάζει. Ο δρόμος οδηγεί στην Αγία Μαρίνα. Βουτιά στη σκιά των πεύκων και ανάδυση στο φως, στο καλοκαίρι, σε ένα περασμένο καλοκαίρι από αυτά που ο κόσμος διασκέδαζε στο Ζορμπά, στον Κόκορα, στο La mirage κτλ. Οι ιστορίες που έχω ακούσει από γονείς και θείους για την Αγία Μαρίνα μπλέκονται με τις εικόνες παλιών ελληνικών ταινιών και ζωντανεύουν με τα πρώτα κτίρια που θα συναντήσεις, πείθοντας σε ότι κάποτε θέλαμε να γίνουμε μοντέρνοι.

 Από τη μικρή εκκλησία στην άκρη της παραλίας φαίνεται όλος ο οικισμός. Από εκεί φαίνεται και το ξενοδοχείο Apollo. Πάνω στα λευκά βράχια της ακτής ανάμεσα στο μπλε και το πράσινο ξεπηδά γενναία ένα λευκό πρίσμα, τίποτε παραπάνω.

     Το ξενοδοχείο σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Νίκο Βαλσαμάκη το 1969 και αποπερατώθηκε το 1971. Οργανώνεται σε κάτοψη Γ η οποία σχηματίζει αυλή με νότιο προσανατολισμό για τον καλύτερο ηλιασμό του κτιρίου και φυσικά για να εκμεταλλευτεί την πανοραμική θέα στη θάλασσα. Αναπτύσσεται σε τρεις ορόφους με το ισόγειο να συγκεντρώνει όλες τις δημόσιες χρήσεις (reception, café-bar, αίθουσα συνεστιάσεων κτλ) και τους άλλους δύο ορόφους, που οργανώνονται τα δωμάτια.

     Οι όψεις ακολουθούν την λειτουργία μιας που τα μπαλκόνια των δωματίων που εξέρχονται με προβόλους δημιουργούν μια δεύτερη κυψελωτή επιδερμίδα η οποία παίζει με το φως και τη σκιά, με το κενό και το πλήρες.

    Εσωτερικά, στο ισόγειο οι λειτουργίες ρέουν στο χώρο δίχως ενδιάμεσους τοίχους χαρίζοντας τέτοια διαύγεια που έχεις την αίσθηση ότι το έσω και το έξω (από τη μια δάσος και από την άλλη θάλασσα) είναι ένα. Στους πάνω ορόφους οι διάδρομοι και οι βοηθητικοί χώροι βρίσκονται στην πίσω πλευρά (δάσος) έτσι ώστε όσο το δυνατόν περισσότερα δωμάτια να απολαμβάνουν την θέα της θάλασσας. Οι χώροι είναι διακοσμημένοι λιτά. Το γυμνό σκυρόδεμα στην οροφή είναι ανάγλυφο από τα νερά του ξυλότυπου. Το δάπεδο στο ισόγειο είναι από λευκό μάρμαρο, ενώ οι τοίχοι πλήρωσης έχουν επενδυθεί από ‘πεταχτό’ σοβά που πλαισιώνεται από μικρές εσοχές (σκοτίες) μετατρέποντας κάθε τοίχο σε καμβά. Η επιλογή του ‘πεταχτού’ σοβά σημειωτέον, έχει επιλεγεί για πρακτικούς λόγους δηλαδή για να μην λερώνεται εύκολα το λευκό χρώμα των τοίχων και γιατί επιβραδύνει την αποθήκευση θερμότητας από τον ήλιο στους εξωτερικούς τοίχους. Μέσα σε αυτούς τους χώρους που το λευκό και το γκρι κυριαρχούν, τα έπιπλα με τα έντονα χρώματα τους, δημιουργούν μια ευχάριστη αντίθεση. Πορτοκαλί φωτιστικά, μπορντό και πράσινα καθιστικά, λευκοί καναπέδες με μπλε μαξιλάρια. Οι γραμμές, τα χρώματα και τα υλικά των επίπλων δημιουργούν έναν αδιαίρετο κόσμο μαζί με το κτίριο, όχι τυχαία μιας που σχεδιάστηκαν όλα από τον Νίκο Βαλσαμάκη σε μια λογική total design του ξενοδοχείου.
   Ο Νίκος Βαλσαμάκης υπήρξε ανανεωτής της ελληνικής αρχιτεκτονικής, μιας που εισήγαγε καινούργιες μορφές και τρόπους κατασκευής από το εξωτερικό προσαρμόζοντας τα στην ελληνική πραγματικότητα. Σχεδίασε πλήθος κτιρίων με πολλά από αυτά να είναι ξενοδοχεία. Το Αμαλία στην Ολυμπία και το Αμαλία στους Δελφούς είναι ίσως τα πιο χαρακτηριστικά.

    Τα περισσότερα, αν όχι όλα που αναφέρονται παραπάνω δεν είναι γραμμένα σε κάποια μονογραφία για τον Ν. Βαλσαμάκη, τα άκουσα από τους ιδιοκτήτες του ξενοδοχείου, κο Γεώργιο Αλεβίζο και την κόρη του κα Κάλλη Αλεβίζου οι οποίοι κρατούν ζωντανό τον μύθο του Apollo. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ο Ν. Βαλσαμάκης άλλαξε θέση στο δευτερεύον κλιμακοστάσιο μετά την πρόταση του κου Γιώργου συμβάλλοντας έτσι στη καλύτερη λειτουργία της reception.

   Στους χώρους του Apollo βρίσκεται ένα καλοκαίρι του 70^α έτσι ακριβώς όπως το σχεδίασε και το υλοποίησε ο αρχιτέκτονας Νίκος Βαλσαμάκης.

<<Nicos Valsamakis>> έκδοση-επιμέλεια Elias Constantopoulos, Λονδίνο 1984 9^η έκδοση 
«Τουριστικές εγκαταστάσεις στην Ελλάδα 1950-1974» γράφων Βασίλης Κολώνας, απόσπασμα από τον κατάλογο της Ελληνικής συμμετοχής στην 14^η Biennale της Βενετίας ‘‘Τοπία Τουρισμού: Ανακατασκευάζοντας την Ελλάδα’’, επιμέλεια Αίσωπος Γιάννης, Νικολοβγένης Ανδρέας, Οικονόμου Ευγενία, εκδώσεις Δομές, Αθήνα 2015.
Σκίτσα: Νίκος Βαλσαμάκης από την προσωπική συλλογή του Γεώργιου Αλεβίζου
Φωτογραφίες: Αναστάσης Παπαδάκης