Αφιερωμένοι οι ύμνοι στην αοψινή ακολουθία του Όρθρου της Μεγάλης Τετάρτης που τελέστηκε στις Εκκλησιές από το παράδειγμα της ριζικής αλλαγής της ζωής της πόρνης εκείνης γυναίκας που πλησίασε το Χριστό και θέλησε να εκφράσει τη μετάνοια, τη μεταμέλεια μαζί και την ευγνωμοσύνη της απέναντι στην κατανόηση και συγχώρηση που προσμονούσε από το Λυτρωτή. Του αλείφει τα πόδια με αρώματα που αγόρασε με τα χρήματα της "δουλειάς" της. Προσπίπτει και σφουγγίζει τα πόδια του Ιησού και εκείνος τη δέχεται, τη συγχωρεί, και τη σηκώνει από το λάκκο της ζωής της.
Ο Χριστός συγχωρεί δεν τιμωρεί. Δεν την καταδιώκει. Δεν ζητά εξηγήσεις. Δεν ανακρίνει. Απλά τη δέχεται. Αυτός είναι ο Θεός της αγάπης. Για να πει μετά από πολλά χρόνια ο Ν. Καζαντζάκης δια στόματος του ήρωα του Αλέξη Ζορμπά: "Ο Θεός είναι άρχοντας. Και είναι άρχοντας για τούτο: Γιατί ξέρει να συγχωρά"
Από τη μεγάλη αυτή σκηνή της πόρνης γυναίκας εμπνέεται η ποιήτρια Κασσιανή και της αφιερώνει ένα ολόκληρο τροπάριο που ψάλθηκε απόψε στις Εκκλησιές. Ένα τροπάριο πραγματικά υψηλής τέχνης που ίσως είναι υπερτιμημένο από πολλούς και δίνει την ευκαιρία σε πολλούς ψαλτάδες να αποδείξουν και επιδείξουν τις φωνητικές τους ικανότητες, κουράζοντας κάποιες φορές τους πιστούς.
Μην ξεχνάμε ότι ο ναός είναι ο χώρος τέλεσης του Μυστηρίου. Είναι τόπος προσευχής. Είναι κρίμα να μετατρέπεται σε συναυλιακό πάλκο τις ημέρες της Μεγάλης Εβδμάδας που κανονικά τα φώτα χαμηλώνουν οι καρδιές σιωπούν προσευχόμενες, τα γόνατα κλίνουν και οι ψυχές προσδοκούν Ανάσταση.