Το αιώνιο κείμενο του μεγαλύτερου Έλληνα γραφιά ευτύχησε στα
χέρια του ηθοποιού και σκηνοθέτη Βασίλη
Βασιλάκη ο οποίος χθες το βράδυ
συνεπήρε το κοινό του με μια ατμοσφαιρική παράσταση λιτή αλλά και επιβλητική.
Ήταν πολλοί οι θεατές που από μέρες περίμεναν αυτή τη βραδιά. Κι αυτό φάνηκε από νωρίς όταν η αυλή
του Λαογραφικού Μουσείου άρχισε να γεμίζει από ανθρώπους κάθε ηλικίας και
κοινωνικής στάθμης. Ένα κοινό που γνωρίζει και παρακολουθεί τη δουλειά του κ. Βασιλάκη εδώ και χρόνια στην Αίγινα.
Παλαιοί συνεργάτες και συνοδοιπόροι, πολλοί εκπαιδευτικοί, μαθητές, ηθοποιοί
των Θεατρικών ομάδων της Αίγινας, παραθεριστές αλλά και γνωστοί ηθοποιοί
ανάμεσα στο κοινό όπως η κ. Όλια Λαζαρίδου και η κ. Κατερίνα Διδασκάλου.
Ο Βασίλης Βασιλάκης πήρε στα χέρια του το
μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη και του
έδωσε θεατρική μορφή. Κράτησε το βασικό άξονα, τα πρόσωπα, εστίασε στις ανθρώπινες
σχέσεις, στις καταστάσεις, φώτισε τις αντιθέσεις των προσώπων, ανέδειξε τον
έρωτα, τα γήινα πάθη, τις εξεγέρσεις αλλά και τις ματαιώσεις. Το αρχέτυπο του
άνδρα, τη δύναμη του λόγου του, τη μπέσα, την ειλικρίνεια, τη συμφιλίωση, τη
φιλία, την αξία της τιμής. Όλα αυτά και πολλά
άλλα αποκάλυψαν το ανθρωπολογικό βάθος
του έργου που το κάνουν να είναι
σημερινό, αιώνιο και πάντα επίκαιρο.
Αφήγηση και διάλογοι σε συνεχή και σοφή εναλλαγή
έδωσαν τη δυνατότητα στους πέντε ηθοποιούς να ξεδιπλώσουν το κουβάρι της ιστορίας
και να ερμηνεύσουν τα πρόσωπα του έργου,
τον Καπετάν Μιχάλη, τον Νουρήμπεη, την Εμινέ, τον Καπετάν Πολυξίγκη, τον
Καπετάν Σήφακα, τον Μανούσακα, τον Κοσμά.
Τις σκηνές
του έργου και την κίνηση των ηθοποιών έντυσε η ζωντανή μουσική, τα
μοιρολόγια, οι ήχοι από τα κρουστά, οι μάσκες, οι μαριονέτες, οι σκιές συνθέτοντας ένα μαγικό σύνολο εικόνων
και ήχου.
Από τις πιό μαγικές στιγμές του έργου η στιγμή της αδελφοποίησης αλλά και η σκηνή του τραυματισμού του Νουρήμπεη.
Μάστορας
της μάσκας ο Β. Βασιλάκης έδωσε
για άλλη μια φορά σε παράστασή του τη δυνατότητα μεταμόρφωσης και μεταμορφώσεων
που παραπέμπουν σε αρχαία ελληνική τραγωδία. Ικανός αφηγητής κατόρθωσε από τα
πρώτα λόγια του να κεντρίσει το ενδιαφέρον του κοινού και να το απογειώσει με την ένταση και τον παλμό της
τεχνικής του. Γνήσιο τέκνο της χρυσής εποχής του Θεάτρου Τέχνης χρησιμοποίησε τη φαρέτρα
του ερμηνευτικού οπλισμού του κατορθώνοντας να οδηγήσει τον ήρωα του μέσα από
τα σκοτεινά μονοπάτια των καταστάσεων
στη λύτρωση.
Η ομάδα των τεσσάρων ηθοποιών που πλαισίωσαν τον Καπετάν Μιχάλη
στάθηκαν επάξια στο πλευρό του ερμηνεύοντας τους ρόλους τους με απόλυτη
πειθαρχία, σκηνική εντιμότητα και ετοιμότητα. Πότε αγέρωχοι και αδροί , άλλοτε
ανθρώπινοι συγκινημένοι και γήινοι δημιούργησαν το ανθρώπινο περιβάλλον του
Κ.Μιχάλη, την καθημερινότητα του, έδωσαν σάρκα και οστά στις σχέσεις του δημιουργώντας μια κατανυκτική ατμόσφαιρα,
χορεύοντας τραγουδώντας, μοιρολογώντας, κτυπώντας τα τύμπανα, φορώντας μάσκες ή
παίζοντας με τις σκιές.
Άξιοι όλοι τους που με υποδειγματική προσήλωση
και αφοσίωση πέτυχαν τον άθλο αυτό. Η Νίκη Δουλγεράκη, η Κωνσταντίνα Κουτουλάκη,
η Τίνα Τζάθα ιδιαιτέρως δε ο Ηλίας Τσατσαρώνης που μπόρεσε και ξεπέρασε το
εμπόδιο του τραυματισμού του και έπαιξε με φοβερό επαγγελματισμό.
Ο «Καπετάν Μιχάλης» είναι ίσως μία – αν όχι η
καλύτερη - σκηνοθετική και ερμηνευτική δουλειά
του Β. Βασιλάκη. Ακούραστος και ανήσυχος ερευνητής μελετητής του θεάτρου, πειραματίζεται δεν εφησυχάζει, μαθητεύει,
διδάσκει και στοχάζεται. Ο «Καπετάν Μιχάλης» μια δουλειά άρτια, φροντισμένη,
ολοκληρωμένη περιοδεύει στην Ελλάδα και το Σεπτέμβριο στο εξωτερικό, ενώ το
χειμώνα θα παρουσιάζεται στην Αθήνα.
Απόψε Σάββατο στις 21.15 στην αυλή του Λαογραφικού Μουσείου θα δοθεί η
δεύτερη παράσταση του «Καπετάν Μιχάλη».