Η "φαροικία" όπως υπήρχε μέχρι τη δεκαετία του 1950 μεταξύ φάρου και Αγίων Αποστόλων Σε αυτήν διέμενε ο πατέρας του Γιάννη Μπέση ο οποίος είχε το παρατσούκλι "Μπούζας" Έτσι οι παλαιοί Αιγινήτες ονόμασαν το φάρο, ως φάρο του "Μπούζα".Μέσα από το Φάρο.
Η είδηση της απώλειας του κ. Γιάννη Μπέση τελευταίου φαροφύλακα στο
φανάρι του "Μπούζα" στα Πλακάκια της Αίγινας μας θύμισε τη συνεργασία
που είχαμε ως Περιβαλλοντική Ομάδα του 2ου Γυμνασίου Αίγινας στα
πλαίσια της εργασίας των μαθητών με θέμα: "Οι πέτρινοι φάροι του
Αργοσαρωνικού".
Η εξαιρετική πέτρινη σκάλα στο εσωτερικό του Φάρου.
Αντιγράφουμε από την εργασία των μαθητών:
Ο φάρος
κατασκευάστηκε το 1881. Το ύψος του πύργου είναι 9 μέτρα και έχει εστιακό ύψος [από
την επιφάνεια της θάλασσας] 11 μέτρα. Η περιοχή που βρίσκεται λέγεται Πλακάκια
και είναι στη δυτική πλευρά του νησιού. Σε παλαιότερες φωτογραφίες δίπλα στο
Φάρο διακρίνεται το μικρό σπιτάκι του φαροφύλακα.
Ο κ. Γιάννης Μπέσης ο οποίος επί πολλά χρόνια υπηρέτησε στην Υπηρεσία Φάρων και
επισκέφθηκε πολλούς Φάρους στην Ελλάδα. Αν και η περιοχή του Φάρου στα Πλακάκια
είναι γνώριμη, η επίσκεψη των μαθητών έκρυβε αρκετές εκπλήξεις. Η ηλιόλουστη
μέρα και η γαλήνια θάλασσα βοήθησαν ώστε η επίσκεψη να γίνει ένας μικρός περίπατος. Εκεί στη δυτική άκρη της Αίγινας, οι μαθητές κατάλαβαν πόσο σημαντικές υπηρεσίες
προσφέρει το φως του συγκεκριμένου Φάρου στα πλοία
που διέρχονται προς Πειραιά αλλά και προς τα υπόλοιπα σημεία του
Σαρωνικού. Η ύπαρξη του Ισθμού της Κορίνθου απέναντι, η Ελευσίνα και τα μεγάλα
διυλιστήρια με τις συχνές διελεύσεις μεγάλων εμπορικών πλοίων καθιστούν την
ύπαρξη του Φάρου σημαντική.
Σύμφωνα με πληροφορίες που μας έδωσε ο κ. Γιάννης Μπέσης είναι αυτόματος, λειτουργεί με ηλιοβαλβίδες. Έχει τρεις
αναλαμπές. Μέχρι το 1953 υπήρχε και το σπιτάκι του φαροφύλακα, [φαροικία] ανάμεσα
στο κτίριο του Φάρου και στο εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων. Από εκείνη τη
χρονιά αυτοματοποιήθηκε και δεν χρειαζόταν προσωπικό. Ο πατέρας του κ. Μπέση
είχε το παρατσούκλι «Μπούζας» και επειδή διέμενε μέσα στο σπιτάκι αυτό, οι
άνθρωποι ονόμασαν το Φάρο, ως φάρο του Μπούζα. Επίσης πληροφορηθήκαμε ότι όλοι
οι φάροι παλαιά κτίζονταν κοντά σε εκκλησάκια και είχαν σημαία. Ο κ. Μπέσης
έχει υπηρετήσει στους φάρους της Ύδρας, των Σπετσών, της Σύρου, της Ψυττάλειας
, στην Παραπόλα στην οποία ήταν και διοικητής. Κανένα ναυτικό ατύχημα δεν έχει συμβεί
κοντά στο φάρο του Μπούζα, όπως μας είπε
ο κ. Μπέσης, παρά μόνο στο Λιβάδι με μια ανεμότρατα. Τέλος στα λιμάνια οι φάροι
– μας είπε – είναι δύο ειδών πράσινοι και κόκκινοι. Ο πράσινος σημαίνει σωστή
είσοδο, ενώ ο κόκκινος λάθος είσοδο. Επίσης κάθε πλοίο πρέπει να είναι
εφοδιασμένο με «φαροδείκτη», ένα βιβλίο που έχει καταγεγραμμένους όλους τους
φάρους.
Σήμερα ο
φάρος είναι αυτόματος και τη φροντίδα του έχει η Υπηρεσία Φάρων, η οποία με
φαρόπλοιο που έρχεται σε τακτικά χρονικά διαστήματα φροντίζει το φάρο. 