Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2021

Κατερίνα Αγγελάκη -Ρουκ. Ένας χρόνος μετά.

Ένας  χρόνος μετά.  Ένας χρόνος που η απουσία της φωνάζει. Που η ποίηση της  παραμένει  η  καίρια  συνιστώσα  της  ελπίδας και της  αισιοδοξίας. Τίποτε  δεν  έχει  χαθεί!  Τίποτε  δεν  πάει  χαμένο! Τα  γραπτά  μένουν και μεταγγίζουν  σταλάγματα  ζωής.  Πόσο τυχεροί μπορεί  να είμαστε  και δεν  το  έχουμε  καταλάβει.

. Η σημαντική και αγαπητή Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ έφυγε από τη ζωή  ακριβώς  ένα  χρόνο πριν, αφήνοντας πίσω της έναν μεγάλο πνευματικό θησαυρό. Το έργο της και η προσφορά  της στη λογοτεχνία είναι ανεκτίμητη. Η ίδια θα παραμένει ζωντανή μέσα από τα ποιήματα της και τα γραπτά  της.

Στην Αίγινα όπου είχαμε την ευλογία  της φυσικής  της παρουσίας αλλά και  της συμμετοχής  της σε πολιτιστικές εκδηλώσεις  η θλίψη από το θάνατό της είναι μεγάλη.


Είχε γεννηθεί στην Αθήνα το 1939. Σπούδασε στην Αθήνα, στη Νότια Γαλλία και στην Ελβετία (Πανεπιστήμιο Γενεύης). Ηταν διπλωματούχος της Σχολής Μεταφραστών και Διερμηνέων (αγγλικά, γαλλικά, ρωσικά).

Πρωτοδημοσίευσε στο περιοδικό «Καινούργια Εποχή» το 1956. Άρθρα και δοκίμια για την ελληνική ποίηση και τη μετάφραση της ποίησης δημοσίευσε σε πολλά περιοδικά και σε εφημερίδες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Το 1962 τιμήθηκε με το Α΄ Βραβείο Ποίησης της πόλης της Γενεύης (Prix Hensch). Το 1985 τιμήθηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης.

Εδωσε διαλέξεις και διάβασε ποιήματά της σε Πανεπιστήμια των ΗΠΑ και Καναδά (Harvard, Cornell, Daztmouth, N.Y. State, Princeton, Columbia κ.α.) Το 2000 τιμήθηκε με το βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη (Ακαδημία Αθηνών).

Εργα της έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από δέκα γλώσσες και ποιήματά της βρίσκονται σε πολλές ανθολογίες σε όλο τον κόσμο.

Μεταξύ των βιβλίων της είναι:                                                                                         

Λύκοι και σύννεφα (1963) - Ποιήματα 63-69, (1971) - Μαγδαληνή, το μεγάλο θηλαστικό (1974) - Τα σκόρπια χαρτιά της Πηνελόπης (1977) - Ο θρίαμβος της σταθερής απώλειας (1978) - Ενάντιος έρωτας (1982) - Οι μνηστήρες (1984) - Όταν το σώμα (1988) - Επίλογος αέρας (1990) - Άδεια φύση (1993) - Λυπιού (1995) - Ωραία έρημος ωραία η σάρκα (1996) - Η Ύλη Μόνη (2001) - Μεταφράζοντας σε έρωτα της ζωής το τέλος (2003) - Στον ουρανό του τίποτα με ελάχιστα (2005) - Η ανορεξία της ύπαρξης (2011) - Ποίηση 1963-2011 (ανθολογία), εκδ. «Καστανιώτη» - Της μοναξις διπρόσωποι μονόλογοι, 2016 εκδόσεις Καστανιώτη.