Μπορεί στην Αίγινα να μην χιόνισε.....ακόμα... το κρύο όμως είναι βαρύ.Ας θυμηθούμε κάτι σχετικό από τα πολύ παλιά αναγνωστικά του Δημοτικού.
Αφιερωμένο στους μαθητές και τις μαθήτριες που μπορεί να μην επέστρεψαν ακόμα στις σχολικές τάξεις τους, όμως το μυαλό τους στροβιλίζεται από το ενδεχόμενο μιας χιονόπτωσης που θα τους δώσει την ευκαιρία να ανέβουν στο Όρος και να φτιάξουν χιονάνθρωπο.
"Όλα είναι χιονισμένα. Είναι σκεπασμένα με χιόνι.
Είναι λευκά, κατάλευκα.
Τα παιδιά χαίρονται.
Ετοιμάζονται να παίξουν.
Να παίξουν με το χιόνι.
Ντύνονται ζεστά ρούχα
Κατεβαίνουν στην αυλή.
Κάνουν μπάλες με χιόνι.
Παίζουν και τραγουδούν:
Χιόνι έπεσε πολύ.
Κρύο κάνει στην αυλή.
Κοκκινίζει η μύτη μας, τρέχομε στο σπίτι μας.
Στο τζάκι.Κοιτάτε το τζάκι.
Λάμπει από τη φωτιά.
Κοιτάτε και τα παιδιά.
Είναι κοντά στο τζάκι.
Να και η γιαγιά μαζί.
Ζεσταίνεται και λέει:
-Κάνει κρύο παγωνιά.
Θέλω τζάκι και γωνιά
Η Άννα σηκώνεται.
Φεύγει από το τζάκι.
Πάει κοντά στο τζάμι.
Κοιτάζει έξω στην αυλή.
Τη βλέπει χιονισμένη.
Τότε η Άννα λέει:
- Κάνει κρύο παγωνιά.
Θέλω τζάκι και γωνιά.
Επίκαιρες σελίδες, λόγω χιονιά, με εικόνες του Μίμη της Άννας, της Λόλας και της αγέρωχης γιαγιάς τους, με λόγια υπέροχα από το αξεπέραστο αλφαβητάριο του Δημοτικού των Ι.Κ. Γιαννέλη και Γ. Σακκά και εικονογράφηση του Κώστα Π. Γραμματόπουλου.