Ο τίτλος δανεικός από το βιβλίο του Χρόνη Μίσσιου. Περιγράφει όμως τη χθεσινή ημέρα όταν ο ήχος από τις σταγόνες που έπεφταν στις αυλές ήταν ο ίδιος παντού. Αρμονικός τέλεια συνδυασμένος με το περιβάλλον της επόμενης μέρας από τη βραδινή χιονόπτωση.
Η θέα των σπιτιών με τις χιονισμένες στέγες σπάνιος για την Αίγινα και για πολλές περιοχές του Σαρωνικού. Το χιόνι πάνω στα κεραμίδια δεν μεταδίδει και προκαλεί μόνο την αίσθηση του κρύου αλλά παραπέμπει σε στιγμές θαλπωρής, οικογενειακής ευτυχίας, ζεστού σπιτικού, αναμμένου τζακιού, ζεστής σούπας και αχνιστού ροφήματος.
Ο χειμώνας στα καλύτερά του κι ας μην αρέσει σε κάποιους. Η φύση σε όλο της το μεγαλείο. Ο κύκλος του χιονιού αρκούντως διδακτικός και σοφός να παράγει εικόνες και ήχους που σε αφήνουν να αισθάνεσαι ως ένα μέρος αυτής της τελειότητας που μας περικλείει.
Ο κόσμος ο μεγάλος και ο μικρός. Αυτός ο κόσμος ο μέγας και ο σοφός.