Χωρίς χαρταετούς στους αιθέρες η φετινή Καθαροδευτέρα. Ο καιρός δεν
επιτρέπει το πέταγμα. Ας είναι γιατί και η βροχή χρειάζεται. Άλλωστε έχουμε κι άλλα τριήμερα μπροστά μας. Από αργίες ο Θεός της Ελλάδας μας έχει ευλογήσει αρκετά.
Ας αρκεστούμε λοιπόν σε ένα νοσταλγικό κοίταγμα σε
έναν παλιό χαρταετό. Αυτόν του θρυλικού Μίμη και του Ρήγα από τα παλιά αναγνωστικά
του Δημοτικού.
Γενιές πολλών παιδιών μεγάλωσαν με το παλαιό αναγνωστικό στο οποίο
θριάμβευε το περήφανο πέταγμα του αετού του Μίμη. Ο Μίμης
αδιαφιλονίκητος ήρωας του παλαιού αναγνωστικού με το ριγέ μπλουζάκι και
το κοντοκουρεμένο κεφάλι στο πλευρό της αδελφής του της Άννας, χαίρεται
την Καθαρά Δευτέρα από την Αθηναϊκή ταράτσα του σπιτιού.
Με αυτές τις εικόνες τα μικρά παιδιά μάθαιναν τα πατροπαράδοτα έθιμα
της Καθαροδευτέρας έχοντας σαν πρότυπο το Μίμη και την παρέα του. Ο
χαρταετός αναπόσπαστη ψηφίδα της ημέρας. ένα έθιμο μια συνήθεια που
έφερνε πολύ κοντά τον πατέρα με το γιό, τον παππού με τον εγγονό μέρες
πριν, όταν θα έπρεπε να φτιαχτεί ο αετός να μετρηθούν καλά τα ζύγια και
να έχει σωστό μήκος η ουρά.
Στο ακόμα πιό παλιό αναγνωστικό ο πρωταγωνιστής είναι ο Ρήγας και η
γιαγιά που καμαρώνει το κατόρθωμα του εγγονού αλλά και η Χιόνια, η γάτα.
Η ελληνική οικογένεια σε απαρτία, μαζί με τα οικόσιτα ζώα. Όλα ανθρώπινα, γήινα, φυσιολογικά, ελληνικά και πατροπαράδοτα.
Αυτή είναι η Ελλάδα μας.
