Λίγα λεπτά μετά την αναχώρηση από το λιμάνι κι προσπαθώντας να βολευτείς στη θέση, οι οθόνες της τηλεόρασης μέσα στο AERO άρχισαν να προβάλουν το νέο σποτ της BLUE STAR - HELLENIC SEAWAYS με τις οδηγίες για ένα "ευχάριστο και ασφαλές ταξίδι".
Και από την πρώτη στιγμή ο ανυποψίαστος εγώ επιβάτης καρφώθηκα προσπαθώντας να συνειδητοποιήσω ότι αυτή που μας υποδέχεται στο πλοίο και μας καθοδηγεί για ένα ασφαλές και ευχάριστο ταξίδι είναι η..........
Ναι είναι η ΑΝΤΩΝΙΑ!!!!
Η δικιά μας Αντωνία, το δικό μας παιδί από την Κυψέλη, η παλιά μου μαθήτρια αλλά και συνεργάτης για χρόνια στη Θεατρική Ομάδα Κυψέλης.
Ξαφνιάστηκα, ευχάριστα, άρχισα να ρουφώ κάθε λέξη, να προσέχω κάθε κίνηση, τα πλάνα τις εικόνες και να συνειδητοποιώ ότι ένα παιδί όταν έχει πίστη στον εαυτό του, όραμα και στόχους μπορεί να πετύχει πολλά.
Η Αντωνία Μπήτρου χρόνια τώρα δουλεύει στην εταιρεία Blue Star. Και ήρθε η στιγμή να εκτιμήσουν ένα ακόμα ταλέντο της, πέρα από την εργατικότητα, το ήθος, τη συνέπεια, αυτό της εκφραστικότητας και της υπόκρισης.
Ντυμένη άψογα τη στολή που της πάει γάντι, με σύμμαχο τα κρυστάλλινα μάτια της και όπλο την απαράμιλλη ομορφιά της αστράφτει μέσα από το σποτ της εταιρείας. Την παρακολουθούμε στην είσοδο του πλοίου, στην υποδοχή, να μας υποδεικνύει πως να φορέσουμε τα σωσίβια, την βλέπουμε να διορθώνει τις στολές του πληρώματος, να είναι στην παραλία, να παίζει.... πιάνο , να κάνει τα πάντα με άλλα λόγια. Και δίπλα της ένας αξιωματικός πλοίου να την συνοδεύει και να μιλά στα Αγγλικά. Με τη ζεστή της φωνή κατορθώνει να μας περάσει ακόμα και τις πιο ζόρικες οδηγίες!
Ποιος θα αντισταθεί να μην το παρακολουθήσει και να μείνει αδιάφορος.
Και η αλήθεια είναι ότι πίσω από τις εικόνες κρύβεται πολύ δουλειά μηνών (από τον περασμένο Ιούλιο), με εξοντωτικά γυρίσματα σε νησιά όπως στη Νάξο, μέσα στα ταχύπλοα , στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιώς και σε τόσα άλλα σημεία που η εταιρεία επέλεξε.
Και το αποτέλεσμα είναι άψογο.
Όταν φτάσαμε στον Πειραιά, ήθελα να μείνω μέσα στο πλοίο για να το ξαναδώ.
Βγήκα τελευταίος αλλά πολύ γοητευμένος και .... χαρούμενος, άσχετα εάν τα μάτια μου είχαν βουρκώσει. Δεν είναι και λίγο, δεν νομίζετε;
