Ο λαός έκπληκτος από το θαύμα της Αναστάσεως του Λαζάρου κατακλύζει την πύλη των τειχών της Ιερουσαλήμ και τους δρόμους και επιφυλάσσει στο Χριστό μια άνευ προηγουμένου υποδοχή που θα τη ζήλευε ακόμα και ο ίδιος ο αυτοκράτορας. Ο Χριστός εισέρχεται ως άλλος νικητής και θριαμβευτής μετά από μια νικηφόρο μάχη. Ραίνετε με λουλούδια και δάφνες και ο λαός κρατά στα χέρια του βάγια και ψάλλει "Ωσαννά ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου".
Η θριαμβική όμως αυτή είσοδος του Χριστού είναι συγχρόνως και η αρχή της πορείας προς το Γολγοθά. Ήδη οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι αποφασίζουν τη θανάτωση του και σε λίγο αυτό ο λαός που τον υποδέχεται ως απελευθερωτή και βασιλέα θα φωνάζει επίμονα κάτω από το πραιτώριο το "Σταύρωσον".
Η Κυριακή των Βαΐων είναι η προεόρτιος της Μεγάλης Εβδομάδος, ανοίγει η πύλη της Εβδομάδος των παθών.
"Εκ βαΐων και κλάδων ως εκ θείας εορτής εις θείαν μεταβάντες εορτήν"