Τρίτη 17 Ιουνίου 2014

Ο Νίκος Καλαμό στο Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας

 
  Με  το έργο του Πάρι Τακόπουλου: "Ο προτελευταίος των Μονίκιν", ο καταξιωμένος ερμηνευτής κ. Νίκος Καλαμό  θα εμφανισθεί  στο Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας το διήμερο 3 και 4 Αυγούστου στην αυλή  του Λοαγραφικού Μουσείου Αίγινας        
   Παραθέτουμε την κριτική θεάτρου του θεατρολόγου και κριτικού κ.  Κωνσταντίνου  Μπούρα για την παράσταση στο Θέατρο "Τόπος αλλού"
  " Τον Φεβρουάριο τού 2012 είχα δει τον δεξιοτέχνη Νίκο Καλαμό να ερμηνεύει Τακόπουλο στο θέατρο “Τόπος Αλλού” κι εκστασιάστηκα. Τότε έγραψα διθυραμβική κριτική γιατί είπα: “επιτέλους κάτι αντισυμβατικό κι αιρετικό που παίζεται από το 1978 μέχρι σήμερα (ήμουνα νιος κι εγέρασα). Ανέβηκε για πρώτη φορά στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν με τον αξέχαστο Δημήτρη Οικονόμου κι αργότερα με τον Νίκο Καλαμό στο Νεοελληνικό Θέατρο τού Γιώργου Αρμένη…
Ο Τακόπουλος, ιδιοφυής γλωσσοπλάστης, ποιητής στην Τέχνη και στη Ζωή, γελαστός κι αυτοσαρκαστικός, ουδέποτε ειρωνικά επιθετικός προς τους άλλους, αφού δοξάζει τη ζωή με ένα συμβολικό λουλούδι καρφιτσωμένο πάντα στο πέτο. Το χθεσινό ήταν ένα ροδαλό μπουμπούκι τριανταφυλλιάς που προεξείχε, προέβαλε το θρασύ κεφαλάκι του κι έμοιαζε σα να κοιμάται. Το Καμπαρέ Βολταίρ στην Οδό Μαραθώνος 30 κατάμεστο από φίλους και φίλους (οι εχθροί πήγαν …αλλού).
Κι ο Νίκος Καλαμό αποκάλυψη. Οι μεγάλοι ηθοποιοί προσαρμόζονται στο χώρο και στο κοινό. Αλλάζουν την ερμηνεία τους κατά το περιβάλλον κι ουχί κατά το δοκούν. Είναι εγρήγοροι κι αποτελεσματικοί, συδημιουργικοί και τελεσφόροι. Τον θαύμαζα για μια ακόμη φορά να αναδεικνύει φώνημα το φώνημα τον εκθαμβωτικώς απαστράπτοντα λόγο τού αειθαλλούς ψυχαγωγού.
Ο Πάρις Τακόπουλος είναι ιστορία, παρών και μέλλων. Βλέποντάς τον μιμούμαι τα αιωνίως δημιουργικά κύτταρά του κι αφαιρώ το άχθος τών καθημερινών φροντίδων από τους κουρασμένους ώμους μου. Τι άλλο να περιμένει κανείς από την αρχαία τέχνη του Διονύσου; Κι αυτό είναι ιδιαίτερα πολύτιμο στις κρίσιμες μέρες μας.
Κι σε άλλα με υγεία. Δηλώνω (με γνώσιν τών συνεπειών τού Νόμου) ότι θα συνεχίσω να βλέπω Τακόπουλο μέχρι να πεθάνω. Γιατί θα συνεχίσει να παίζεται και …μετά. Κι ο δημιουργός θα είναι εκεί να χαμογελάει τρανταχτά με ένα ποτήρι ουίσκι κι ένα ολόφρεσκο λουλούδι στο πέτο.
Κωνσταντίνος Μπούρας
Ο Προτελευταίος των Μόνικιν είχε πρωτοπαρουσιασθεί στο Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κούν το 1978 με τον Δημήτρη Οικονόμου στο ρόλο του Μόνικιν, και αργότερα από τον Νίκο Καλαμό στο Νεοελληνικό Θέατρο του Γιώργου Αρμένη, καθώς και επί μία εβδομάδα στο Φεστιβάλ Εδιμβούργου το 2005, και στο Φεστιβάλ Λονδίνου του Θεάτρου Τέχνης το 2009, σε αγγλική μεταφορά από τον Πάρι Τακόπουλο, και έχει αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές από την ελληνική και ξένη κριτική, χαρακτηρισθείς από τον Φένεκ Μικελίδη ως ένα μικρό αριστούργημα παραλογίας, άγχους και απομυθοποίησης του Έλληνα"