Μια βόλτα μέχρι το Αγίκστρι με τον Νταβέλη. Μια καλοκαιρινή απόδραση για μπάνιο. Το γνωστό καΐκι που ταξίδεψε γενιές και γενιές μέχρι τη Σκάλα και το Μύλο, σήμερα είναι μια γλυκιά ανάμνηση. Με παιχιδιάρικη διάθεησ "χοροπήδαγε" πάνω στα κύματα όταν ο πουνέντης αγρίευε και εμείς το χαζεύαμε από το λιμάνι της Αίγινας να ανεβοκατεβαίνει βάζοντας πλώρη για το Αγκίστρι. Παλιά ξύλινα σκαριά χτισμένα με την τέχνη των παλιών καραβομαραγκών του τόπου μας. Ανθρώπινα πλεούμενα που τα κυβερνούσε η ελληνική ναυτωσύνη και τα ταξίδευαν οι απλοί άνθρωποι που δεν αναζητούσαν στο ταξίδι τους ούτε την κυλιόμενη σκάλα, ούτε τον κλιματισμό στα "σαλόνια" αλλά μια σκιερή γωνιά κάτω από την πάνινη τέντα για να αγναντεύουν τη θάλασσα και να χαίρονται το κρώξιμο του γλάρου πάνω από τα κεφάλια τους. Εκεί σε κείνα τα καταστρώματα ξεκινούσε και τέλειωνε το καλοκαίρι σε τούτο τον κόσμο του Σαρωνικού, τον μικρό.... τον μέγα.