

Το "Μαριώ" ιδιαίτερα αγαπητό στην Αίγινα ενώ το "Σαρωνίς" κατέβαινε "μέχρι κάτω" όπως χαρακτηριστικά έλεγαν οι παλαιότεροι, θέλοντας να πουν ότι έπιανε όλα τα νησιά μέχρι τις Σπέτσες, την Ερμιόνη, το Πόρτο Χέλι. Γιατί τότε που δεν υπήρχε καλό οδικό δίκτυο τα βαποράκια της γραμμής έφταναν μέχρι και το Λεωνίδιο ή ακόμα τη Μοναμβασιά.


Με τον ερχομό μεγαλύτερων πλοίων στο Σαρωνικό αλλά και των πρώτων μεγάλων για την εποχή φέρυ- μπωτ όπως το "Αφαία", το "Αίγινα" και το "Ελλάς" τα πλοία έφυγαν και ταξίδεψαν σε άλλες γραμμές κυρίως ως μικρά κρουαζιερόπλοια. Ο φωτογραφικός φακός τα έχει συλλάβει στη Ρόδο και στην Τήνο, όπου το 1999 συναντήσαμε το πρώην "Μαριώ" .
Και τα δύο πλοία σήμερα δεν υπάρχουν. Έχουν διαλυθεί το 2004 και 2005. Ωστόσο η αύρα τους και οι αναμνήσεις από τα ταξίδια τους ακόμα συντροφεύουν τους παλιούς ναυτικούς και επιβάτες της γραμμής. Σήμερα μπορεί κανείς να τα γνωρίσει μέσα από το διαδίκτυο και τις παλιές μαυρόασπρες φωτογραφίες, όπως αυτές που δημοσιεύουμε και προέρχονται από την έκθεση που είχε διοργανωθεί στο Πνευματικό Κέντρο Κυψέλης το καλοκαίρι του 2012 με τίτλο: "Αυτά που μας ταξίδεψαν".